Ο Βασίλης Σαμπράκος γράφει για όσα θα μπορούσε να κάνει ο Πορτογάλος προπονητής αν αποφάσιζε να φτιάξει ένα σχέδιο αναγέννησης της ΑΕΚ.
Καταρχάς, ο Φερνάντο Σάντος που είδα το βράδυ της Πέμπτης στο παιχνίδι με την Τουρκία είναι κάποιος που μπορεί να αποφασίσει να αποχωρήσει από τον πάγκο της Πορτογαλίας ακόμη και στην περίπτωση που εξασφαλίσει το εισιτήριο για το Παγκόσμιο Κύπελλο. Όσα έχω ακούσει και διαβάσει στο προηγούμενο διάστημα από τους Πορτογάλους, σε συνδυασμό με την όψη του στην στιγμή των πανηγυρισμών των γκολ επί της Τουρκίας μου δημιουργούν την αίσθηση ότι ο Σάντος νιώθει προσβεβλημένος από την συμπεριφορά της υψηλής κοινωνίας του πορτογαλικού ποδοσφαίρου προς εκείνον. Ακουσε και διάβασε πολλά βαριά λόγια επειδή δεν κατάφερε να εξασφαλίσει την απευθείας πρόκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο μέσα από την φάση των ομίλων. Και επειδή είναι κάποιος που νιώθει ότι έχει προσφέρει πολλά στο εθνικό ποδόσφαιρο της πατρίδας του, έχει «φαρμακωθεί». Γι’ αυτό και δεν θα είναι έκπληξη στα δικά μου μάτια αν τον δω την ερχόμενη εβδομάδα να εξασφαλίζει την παρουσία της Πορτογαλίας στο Μουντιάλ και να ανακοινώνει την απόφασή του να αποχωρήσει άμεσα από τον πάγκο της.
Όλο το παραπάνω είναι το ένα μέρος της συζήτησης σχετικά με τον Σάντος και την προοπτική του. Αφήνοντας στην άκρη αυτή την πτυχή, έχει νόημα να συζητήσουμε σχετικά με το αν ο Πορτογάλος προπονητής θα είχε την διάθεση να ξαναδουλέψει στην ΑΕΚ. Αυτό το ερώτημα μοιάζει ρητορικό. Είναι τέτοιος ο δεσμός του με την Ελλάδα και τέτοια η συμπάθεια προς την ΑΕΚ, για όσα έζησε ως μέλος της, που προφανώς τον βάζουν στη θέση να σκέφτεται θετικά το ενδεχόμενο να «επαναπατριστεί» κατά μια έννοια, δεδομένου ότι αγαπά την Ελλάδα περίπου το ίδιο με την Πορτογαλία.
Η ΑΕΚ προφανώς δεν μπορεί να δελεάσει οικονομικά έναν προπονητή με ετήσιο συμβόλαιο που ξεπερνά τα 2 εκατ. € σε αποδοχές. Όσα όμως έχει κερδίσει κατά τη διάρκεια της τελευταίας 5ετίας τον έχουν φέρει στη θέση να μην αναγκάζεται να βάλει το οικονομικό μέρος μέσα στα πρώτα κριτήρια για την λήψη μιας απόφασης. Στα 67 του, μετά από όσα έχει πίσω του στην διάρκεια μιας 20ετίας, ένας προπονητής με τον χαρακτήρα, την ιδιοσυγκρασία και τις αξίες του Σάντος μάλλον δεν θα βάλει στα βασικά κριτήρια το οικονομικό.
Τι θα ήθελε να κάνει σήμερα ο Σάντος σε σχέση με το ποδόσφαιρο; Δεν θα δυσκολευόμουν να πιστέψω ότι μετά από 12 χρόνια ζωής μακριά από πάγκο συλλόγου θα ήθελε να το ξαναζήσει. Άλλωστε με αυτή την ίδια νοοτροπία λειτουργούσε ως ομοσπονδιακός προπονητής τουλάχιστον κατά την διάρκεια της πρώτης δεκαετίας σε Ελλάδα και Πορτογαλία. Δηλαδή συνέχισε να λειτουργεί με τους ίδιους επαγγελματικούς βιορυθμούς: στο γραφείο, από το πρωί μέχρι το βράδυ, για να δουλεύει. Ειδικά στην ανοργάνωτη ελληνική ομοσπονδία, που δεν είχε την παραμικρή υποδομή στις αναπτυξιακές ηλικίες και στις μικρότερες εθνικές, ο Σάντος το είδε όλο αυτό σαν πρόκληση και προσπάθησε να δείξει τον δρόμο και να δημιουργήσει το σχέδιο για να βγει μια άκρη και να μπει μια τάξη σε αυτό το χάος. Στην Πορτογαλία, που δουλεύει εδώ και χρόνια οργανωμένα στο εθνικό ποδόσφαιρο και έχει φτάσει να έχει, η ομοσπονδία, αντιπρόεδρο – υπεύθυνο του εθνικού ποδοσφαίρου εδώ και δεκαετίες, η δική του δουλειά ήταν εξαρχής πιο «ελαφριά», αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να συνεχίσει να ξοδεύει πολλή ενέργεια.
Διοικητής ποδοσφαιρικού τμήματος
Τι θα ήθελε σήμερα η ΑΕΚ από τον Σάντος; Στο δικό μου μυαλό το ιδανικό σενάριο θα ήταν να τον μετατρέψει στον δικό της Ραλφ Ράνγκνικ, και να τον εκμεταλλευτεί όπως θα ήθελε να εκμεταλλευτεί η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τον Γερμανό προπονητή. Δηλαδή να τον έβαζε στην θέση του διοικητή του ποδοσφαιρικού τμήματος προκειμένου αυτός να το δημιουργήσει από λευκή κόλλα και να το λειτουργήσει με την ιδέα του, την μεθοδολογία του και τη νοοτροπία του. Ο Σάντος μπορεί με άνεση να εξηγήσει τον ιδανικό τρόπο λειτουργίας ενός ελληνικού συλλόγου που κάνει πρωταθλητισμό, με ανάλυση από τα νύχια μέχρι την κορυφή. Έχει επίγνωση διότι έχει γνωρίσει πολύ καλά τον Έλληνα ποδοσφαιριστή, το ελληνικό ποδόσφαιρο, το ελληνικό πρωτάθλημα, την ελληνική φίλαθλη κοινωνία, όλα. Και έχει γνώση διότι έχει μελετήσει σε μεγάλο βάθος την δομή και την λειτουργία των ελληνικών και των ευρωπαϊκών συλλόγων. Γι’ αυτό άλλωστε αποτελεί έναν από τους πιο δημοφιλείς συμβούλους των πορτογαλικών και των ελληνικών συλλόγων εδώ και τουλάχιστον μια 7ετία.
Στην θέση της ΑΕΚ θα του έβαζα μπροστά μια λευκή κόλλα για να περιγράψει εκείνος τον ρόλο του, από την αφετηρία του μέχρι την προοπτική του, περιγράφοντας το μοντέλο του ποδοσφαιρικού τμήματος. Αν επιθυμούσε, έχοντας ζυγίσει τον εαυτό του και το κουράγιο του, να κάθεται και στον πάγκο προκειμένου να βεβαιωθεί ότι θα μπουν σωστά οι αρχές του μοντέλου παιχνιδιού και η νοοτροπία νικητή, μαζί με την πειθαρχία του και τα άλλα στοιχεία της ηγεσίας του, θα ήταν αυτή η αρχή. Με την προοπτική να βρει τον προπονητή και να αφοσιωθεί στην διοίκηση του ποδοσφαίρου της ΑΕΚ. Αν είχε την πίστη ότι θα μπορούσε να λειτουργήσει εξαρχής ως διοικητής, επιλέγοντας έναν προπονητή με τον οποίο θα μπορούσε να συνεργαστεί σε αυτό το πρότζεκτ, θα ήταν αυτή η αρχή.
Δεν έχω την ελάχιστη ιδέα σχετικά με το τι έχει στο μυαλό του ο Δημήτρης Μελισσανίδης και το τι έχει ή δεν έχει συζητήσει με τον Φερνάντο Σάντος. Δεν ξέρω καν αν «ψήνεται» ή όχι να επιστρέψει στην ΑΕΚ ο Πορτογάλος. Δεν ξέρω αν θα άφηνε τον πορτογαλικό πάγκο στην περίπτωση της πρόκρισης στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Το μόνο για το οποίο είμαι βέβαιος είναι ότι ξέρει τον τρόπο για να χτίσει έναν ποδοσφαιρικό οργανισμό που θα κάνει πρωταθλητισμό και θα παράγει ποδοσφαιριστές μέσα από την ακαδημία του και το δίκτυο που θα έχει αναπτύξει. Ο Σάντος είναι κάποιος που ξέρει γενικά πώς γίνεται, και ένας από τους λίγους που ξέρει πώς γίνεται και στην Ελλάδα. Η επιστροφή του δεν θα είναι όφελος μόνο για την ΑΕΚ, θα είναι και για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ειδικά αν πάρει μια ομάδα του μεγέθους της ΑΕΚ για να την σχεδιάσει από λευκό χαρτί. Αν ήμουν αυτός που αποφασίζει για το ελληνικό ποδόσφαιρο, θα είχα τρέξει να πέσω στα πόδια του και να του ζητήσω να γίνει ισόβιος αντιπρόεδρος της ΕΠΟ – αρμόδιος για το εθνικό ποδόσφαιρο και να αποφασίζει ΜΟΝΟΣ για όλα τα δομικά του στρατηγικού πλάνου ανάπτυξης του εθνικού ποδοσφαίρου.
Πηγή
