Η νοσηλεύτρια περιέγραψε εικόνες και στιγμές που έχουν αποτυπωθεί στο μυαλό της, τον τρόπο που ενημερώθηκε και τις αντιδράσεις της μητέρας.
«Εγώ ήμουν στην στάση των νοσηλευτών. Η μητέρα ήρθε προς το μέρος μου, περίμενα λίγο να δω εάν χρειάζεται κάτι, συνέχισα να την παρατηρώ, κατάλαβα πως μας ψάχνει. Λέω ‘χρειάζεστε κάτι’, δε μου απαντούσε και της λέω ‘κάνει το παιδί κάποιο επεισόδιο;’ ‘Ναι’ μου λέει. Εκεί σκέφτηκα να φωνάξω τη γιατρό για να φτάσουμε μαζί στον θάλαμο. Και κατευθύνθηκα προς τον θάλαμο μαζί και με τη μητέρα».
Η Τζωρτζίνα ήταν ήδη νεκρή, με τη μητέρα της, που ήταν μόνη εκείνο το διάστημα στο δωμάτιο με το παιδί, να περπατάει αργά χωρίς να φωνάζει για βοήθεια.
Πρόεδρος: Πώς την είδατε να έρχεται;
Μάρτυρας: Κανονικά περπατούσε με κανονικό βήμα. Επειδή για να φτάσει περνάει την κουζίνα και τη νοσηλευτική, κοιτούσε προς το τα εκεί, αφού τα πέρασε γυρνούσε το κεφάλι της προς τα εδώ και εκεί για να δει πού είμαστε.
Πρόεδρος: Την ακούσατε να φωνάζει;
Μάρτυρας: Όχι.
Πρόεδρος: Όταν έφτασε;
Μάρτυρας: Δεν μου είπε κάτι, με κοιτούσε. Της είπα: έκανε το παιδί επεισόδιο και μου έκανε ένα νεύμα. Όταν αντίκρισα το παιδί, δεν περίμενα να είναι έτσι, δεν είχα καταλάβει από την αντίδραση μητέρα να είναι κάτι τόσο επείγον.
Πρόεδρος: Σας είπε «τρέξτε»;
Μάρτυρας: Δε θυμάμαι να μου είπε κάτι.
Η προσπάθεια για την ανάνηψη του παιδιού ξεκινάει ταχύτατα αλλά η Τζωρτζίνα δεν επανέρχεται στη ζωή. Λίγο αργότερα φτάνει στο νοσοκομείο και ο πατέρας της.
«Το στόμα του ήταν μπλε, ήταν γυρισμένη προς αριστερά. Είδα τη γιατρό να ελέγχει τα ζωτικά και την άκουσα να μου δίνει οδηγίες ΚΑΡΠΑ. Μου είπε να φωνάξω τη μονάδα. Ήταν μαζί μου μία συνάδελφος που της είπα να έρθει στη θέση μου για να πάω να φωνάξω τη μονάδα. Εγώ έκατσα για λίγο ακόμα μέσα στο θάλαμο. Σε αυτό το διάστημα προσπαθούσαν να επαναφέρουν το παιδί», κατέθεσε η νοσηλεύτρια.
Η στιγμή που δάκρυσε η Ρούλα Πισπιρίγκου
Η νοσηλεύτρια είχε ενημερωθεί για την κατάσταση της Τζωρτζίνας και όπως ανέφερε όλες οι εξετάσεις που είχαν γίνει δεν έδειξαν κάτι ανησυχητικό.
«Η μητέρα βρισκόταν απέναντι και καθόταν στο κρεβάτι που μεταφέρουμε ασθενείς και περπατούσε στο διάδρομο πέρα-δώθε. Μιλούσε κυρίως στο τηλέφωνο. Εμένα δε με ρώτησε τίποτα. Θυμάμαι πως έκανε την πρώτη ενημέρωση γιατρός και συνέχισε τη διαδικασία. Και θυμάμαι πως ζήτησε και δεύτερη φορά να μιλήσει στη μητέρα».
Λίγο πριν φύγει από το πόστο της, είδε την κατηγορούμενη δακρυσμένη και κοντά της τον τότε σύζυγο και πατέρα της Τζωρτζίνας.
Πρόεδρος: Θυμάστε εξωτερικά πώς ήταν μητέρα;
Μάρτυρας: Όταν τελείωσε ο επικεφαλής με την ενημέρωση μας είπε «μείνετε μήπως χρειάζεται κάτι η μητέρα». Η μητέρα βρισκόταν στο γραφείο των διευθυντών. Μπήκα να δω εάν χρειάζεται κάτι. Η μητέρα μιλούσε στο κινητό και έκλαιγε. Είπε κάτι σαν «μπαμπά σε κλείνω», της είπα αν θέλει νερό, την είδα να κλαίει, όταν βγήκε είχε ηρεμήσει.
Πρόεδρος: Ακούσατε κάποιο παράπονο από τους γονείς της Τζωρτζίνας;
Μάρτυρας: Δε θυμάμαι κάτι τέτοιο. Τον πατέρα τον είχα δει μόνο την πρώτη ημέρα. Με τη μητέρα δεν είχαμε πει κάτι παραπάνω. Ο πατέρας ήρθε όταν κατέληξε το παιδί, πλησίασε τη μητέρα, γονάτισε μπροστά της, μιλούσαν, στη συνέχεια σηκωθήκαν και μπήκανε μέσα στον θάλαμο.
Νωρίτερα στη δίκη είχε καταθέσει και μία παιδίατρος του νοσοκομείου που ανέφερε πως στο παιδί χορηγήθηκε κατά τη διάρκεια της ανάνηψης μόνο αδρεναλίνη και όχι κεταμίνη που εντοπίστηκε μετά από μήνες.
«Υπήρχε έτοιμη η ένεση αδρεναλίνης στο βαλιτσάκι για παν ενδεχόμενο. Ξέρω ότι χρειάστηκε να φτιάξουν κι άλλες. Όποτε η απάντηση μου είναι ότι δόθηκε αδρεναλίνη σίγουρα».
Η δίκη της 34χρονης, που περνάει το δεύτερο καλοκαίρι της στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού, συνεχίζεται αύριο το πρωί.
Πηγή
