Ο αγώνας όλων των υποψηφίων για την εισαγωγή τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αξίζει της προσοχής μας. Ωστόσο, ο αγώνας κάποιων από αυτούς αποτελεί παράδειγμα ζωής και αποφασιστικότητας.
Όπως αυτός της Αναστασίας Μπαστούνη, μητέρας τριών παιδιών, που πριν από τέσσερα χρόνια πάλεψε με τον καρκίνο, τον νίκησε και σήμερα πέρασε στην πρώτη της επιλογή, στο Τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
«Κάποιος μου έδωσε κι εμένα μία δεύτερη ευκαιρία και δεν σκοπεύω να την αφήσω να πάει χαμένη αυτήν τη δεύτερη ευκαιρία», λέει η ίδια μιλώντας στο MEGA.
Το όνειρο που έγινε πραγματικότητα
Η Αναστασία Μπαστούνη από τη Μυτιλήνη, μητέρα τριών παιδιών, έδωσε πανελλαδικές εξετάσεις στα 42 της χρόνια και με 17.600 μόρια κατάφερε να περάσει στο Τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
«Το να μπω στο πανεπιστήμιο ήταν ένα όνειρο που δεν κατάφερα να το εκπληρώσω στην ηλικία των 18 γιατί έπρεπε να δουλέψω».
Πριν από 4 χρόνια νίκησε τον καρκίνο του μαστού και αποφάσισε να μην αφήσει τη δεύτερη ευκαιρία που της έδωσε η ζωή να πάει χαμένη.
«Ο καρκίνος του μαστού ήρθε ξαφνικά, όπως έρχεται σε όλο τον κόσμο. Η χημειοθεραπεία δεν είναι κάτι το ευχάριστο, θα ακουστεί παιδικό, αλλά το να χάνεις τα μαλλάκια σου δεν είναι και ό, τι καλύτερο».
Στο πλευρό της, βράχος στα εύκολα και τα δύσκολα, ο σύζυγός της.
«Ευτυχώς εμένα ο καλός Θεός με ευλόγησε να έχω έναν υπέροχο σύζυγο, που δεν σταμάτησε λεπτό ούτε να πιστεύει σε μένα, ούτε να ελπίζει σε εμένα, ούτε να με στηρίζει».
Όταν μιλά για τα τρία της παιδιά και το πόσο την στήριξαν, δεν μπορεί να κρύψει τη συγκίνησή της.
«Είναι τρία υπέροχα παιδιά, είναι τρεις μοναδικοί έφηβοι. Έδειξαν μία τρομερή ωριμότητα, ανέχτηκαν την όποια κατάσταση του σπιτιού ή το επαναλαμβανόμενο ίδιο φαγητό, γιατί δεν προλάβαινα να τους κάνω κάτι πιο εκλεκτό. Όλοι με στήριξαν».
Η Αναστασία Μπαστούνη είναι ένα τρανό παράδειγμα πως ποτέ δεν είναι αργά για να κυνηγήσεις το όνειρο σου. Σήμερα, φοιτήτρια Πανεπιστημίου πλέον, στέλνει το δικό της μήνυμα.
«Έφαγα χαστούκι από τη ζωή και προσγειώθηκα, λίγο ανώμαλα, αλλά προσγειώθηκα και είδα λίγο τη ζωή με ένα άλλο μάτι. Να μην το βάζουμε κάτω και να φροντίζουμε να έχουμε δίπλα μας ανθρώπους που πραγματικά αξίζουν».
Η δύναμη της ψυχής της συγκινεί.
Πηγή
