Σου έχει τύχει να δεις φωτογραφίες του συντρόφου σου με μια πρώην στην αγκαλιά του στα social media; Σχεδόν, σε όλες μας… Το σύνδρομο Rebecca ή αλλιώς «αναδρομική ζήλια» αναφέρεται σε συναισθήματα ζήλιας για πράγματα που συνέβησαν στο παρελθόν, ειδικά σε προηγούμενες ρομαντικές σχέσεις του συντρόφου μας.
Τα άτομα που το βιώνουν μπορεί να συγκρίνουν τον εαυτό τους με τον/την πρώην σύντροφο του/της συντρόφου τους και να πιστεύουν ότι οι πρώην ήταν πιο όμορφοι, πιο έξυπνοι, πιο σέξι κτλ.
Σύνδρομο «Rebecca»- Γιατί ονομάστηκε έτσι;
Αν και μπορεί να μην έχετε ακούσει ποτέ αυτό το σύνδρομο, ίσως γνωρίζετε το γοτθικό μυθιστόρημα από το οποίο πήρε το όνομά του. Συγγραφέας του βιβλίου «Rebecca» ήταν η Αγγλίδα Daphne du Maurier. Η ιστορία ακολουθεί μια νεαρή γυναίκα που παντρεύεται έναν πλούσιο άνδρα. Αλλά αφού μετακομίζει στο σπίτι του, βρίσκει τον εαυτό της ανίκανο να τα βγάλει πέρα, καθώς τα άτομα του προσωπικού που εργάζονται στο σπίτι καθώς και της τοπικής κοινότητας εξακολουθούν να είναι αφοσιωμένοι στην εκλιπούσα πρώτη σύζυγο του άνδρα, την Rebecca.
Ο Δρ Ντάριαν Λίντερ, ψυχαναλυτής και ιδρυτικό μέλος του Κέντρου Φροϋδικής Ανάλυσης και Έρευνας στο Λονδίνο, εμπνεύστηκε από το μυθιστόρημα και επινόησε τον όρο «Σύνδρομο Rebecca» για να αναφερθεί στην αναδρομική ζήλια.
Αλλά αυτό το σύνδρομο δεν είναι απλώς ένα έργο μυθοπλασίας, με πολλούς ανθρώπους να παραδέχονται ότι υποφέρουν από τέτοιου είδους παράλογα συναισθήματα ζήλιας.
Πού έχει τις ρίζες του;
Ο Βρετανός ψυχοθεραπευτής Τόμπι Ίνγκαμ, ο οποίος έχει γράψει για την πάθηση, εξηγεί ότι δεν προκαλείται άμεσα από τις σχέσεις. Η αναδρομική ζήλια έχει συχνά τις ρίζες της στην παιδική ηλικία.
«Μπορεί αυτά τα εμμονικά συναισθήματα να σχετίζονται με το ότι νιώθαμε ότι μας παραβλέπει ο γονέας μας όταν ήμασταν παιδιά και ότι προτιμούσε ένα από τα αδέρφια μας αντί για εμάς. Ή ίσως να οφείλονται σε οικογενειακά προβλήματα κατά τα οποία αισθανόμασταν από τους γονείς μας ασήμαντοι ή αποκλεισμένοι. Το πρόβλημα είναι ότι τείνουμε να μην αντιμετωπίζουμε αυτές τις πρώιμες εμπειρίες και, αντ’ αυτού, προβάλλουμε τα ζητήματά μας στην παρούσα σχέση μας. Σε τέτοιες περιπτώσεις, οι άνθρωποι είναι ευάλωτοι στο να νιώθουν ότι απωθούνται ή αποκλείονται ξανά, ενώ συχνά αυτό δεν ισχύει».
Τι έχουν δείξει οι έρευνες
Μια συστηματική ανασκόπηση 230 μελετών σχετικά με τη ζήλια αποκάλυψε ότι, ως επί τω πλείστον, έχει τις ρίζες της στη χαμηλή αυτοεκτίμηση και προηγούμενες εμπειρίες απιστίας.
Μελέτες επίσης δείχνουν ότι το αίσθημα της ζήλιας σε μια σχέση είναι σχετικά συχνό. Χαρακτηριστικά, σε παλαιότερη έρευνα σε παντρεμένα ζευγάρια, το 79% των ανδρών και το 66% των γυναικών ομολόγησαν ότι ζήλευαν.
Επιπλέον, άλλη μελέτη διαπίστωσε ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορεί να ενθαρρύνουν την αναδρομική ζήλια, καθώς μας είναι πλέον πολύ πιο εύκολο να ελέγξουμε λεπτομέρειες για τις προηγούμενες σχέσεις του/της συντρόφου μας.
Σύνδρομο «Rebecca»: Αντιμετωπίζεται;
«Ρωτήστε τον εαυτό σας εάν το άγχος σας, οι ενοχλητικές σκέψεις σας ότι είστε λιγότερο σημαντικοί για τον/την σύντροφό σας από τον/την πρώην σύντροφό του, μπορεί στην πραγματικότητα να σχετίζονται με το δικό σας παρελθόν και όχι με την τρέχουσα σχέση σας», προτρέπει ο Ίνγκαμ.
Τονίζει επίσης τη σημασία του να αποφεύγουμε το σκρολάρισμα σε παλαιότερες δημοσιεύσεις στα social του/της συντρόφου μας καθώς αυτό μπορεί απλώς να ανοίξει το Κουτί της Πανδώρας, επιδεινώνοντας τα συναισθήματα ζήλιας και ενισχύοντας αρνητικά μοτίβα σκέψης.
Ο ίδιος προτρέπει τέλος να μην κάνουμε πολλές ερωτήσεις αναζητώντας λεπτομέρειες για το παρελθόν του/της συντρόφου μας και βέβαια, να αναζητήσουμε τη βοήθεια ενός ειδικού.
Πηγή
