Φόβος, εγκατάλειψη, μοναξιά, ανασφάλεια. Αυτά τα συναισθήματα συνθέτουν το παζλ της ζωής μιας κακοποιημένης γυναίκας.
«Δεν νιώθουμε ότι προστατευόμαστε από πουθενά».
«Δεν υπάρχει καμία βοήθεια. Καμία βοήθεια όμως! Καμία δικαιοσύνη».
«Με είχε χτυπήσει δηλαδή μπροστά στα παιδιά και στη συνέχεια μετά από ενάμιση χρόνο, δύο, σήκωσε χέρι και στον μεγάλο μας γιο».
«Με πάτησε με το αυτοκίνητό του, γιατί πήδηξα πάνω στο αυτοκίνητο. Είχα βάλει το βρέφος και έφευγε».
Το 2024 οι καταγγελίες για ενδοοικογενειακή βία διπλασιάστηκαν φτάνοντας από τις αρχές τους έτους τις 18.427 αντί για 9.860 που σημειώθηκαν πέρυσι. Η συντριπτική πλειονότητα αφορά θύματα που είναι γυναίκες με τις ίδιες να εξηγούν ότι νιώθουν αβοήθητες.
«Νιώθεις και λίγο ανήμπορη, δηλαδή φοβήθηκες τότε, φοβάσαι και τώρα. Απογοητεύεσαι τώρα μάλλον».
Παρά τα μέτρα της κυβέρνησης και την εφαρμογή του panic button παραμένει θολό το κατά πόσο η ελληνική αστυνομία έχει εκπαιδευτεί επαρκώς ώστε να αντιμετωπίζει με ευαισθησία τις γυναίκες, που έχουν υποστεί κακοποίηση.
«Με ενημέρωσαν ότι θα πρέπει να μπω στο ίδιο περιπολικό με τον πρώην σύζυγο. Από το αστυνομικό τμήμα αισθάνθηκα εχθρότητα, αισθάνθηκα πως άλλη μια περίπτωση τώρα πόσες ώρες θα χαλάσουμε για να φτιάξουμε τη μήνυση».
Την ίδια στιγμή, γυναίκα στη Μυτιλήνη ενεργοποίησε το panic button γιατί δέχθηκε επίθεση από τον πρώην σύντροφό της. Η ολιγωρία των Αρχών ήταν σοκαριστική, καθώς η Αστυνομία την κάλεσε πίσω μισή ώρα αργότερα.
Μοιραίες οι καθυστερήσεις – «Γονατίζουν» τα οικονομικά έξοδα
Τόσο οι ίδιες οι γυναίκες όσο και δικηγόροι που αναλαμβάνουν υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας τονίζουν ένα από τα πιο κρίσιμα ζητήματα, είναι οι συνεχείς αναβολές σε δίκες, που αφορούν την ενδοοικογενειακή βία.
«Παίρνει μήνες μέχρι να φτάσει η μήνυση στα χέρια του απέναντι και μήνες μέχρι να δικαστεί και μήνες μέχρι να βγει η απόφαση. Μιλάμε για χρόνια. Είναι πάρα πολύ αποτρεπτικό αυτό», είπε θύμα.
«Με έχει καταστρέψει οικονομικά. Εγώ ό,τι χρήματα βγάζω και από αυτά που θα έπρεπε να κάνω νομικά για να προστατευτώ δεν έχω τη δυνατότητα να το κάνω».
Υποχρεωμένες να «συνυπάρχουν» με τους κακοποιητές
Σε ακόμη πιο δυσμενή θέση βρίσκονται οι μητέρες, καθώς ακόμη και αν έχουν κακοποιηθεί από τον σύζυγό τους, είναι αναγκασμένες να έρχονται σε επαφή μαζί τους. Ο λόγος; Σε πολλές περιπτώσεις οι κακοποιητές βάσει νόμου και μέχρι να τελεσιδικήσουν οι δίκες εις βάρος τους μπορούν να βλέπουν τα παιδιά τους.
«Είναι ένα τεράστιο τραύμα να έρχεσαι σε επαφή με κάποιον, ο οποίος σε έχει χτυπήσει, έχει χτυπήσει τα παιδιά».
Οι γυναίκες πλέον βρίσκουν το θάρρος να σπάσουν τη σιωπή τους, το κράτος θα βρει τον τρόπο να τις προστατεύσει;
Πηγή
