Πού μπορείς να αφήσεις ένα μήνυμα στο Θεό; Στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, από σήμερα μέχρι και τις 22 Δεκεμβρίου. Πολλοί φοιτητές και άλλοι που πέρασαν από εκεί, έχουν αφήσει ήδη χαρτάκια με τα μηνύματά τους στον Μεγαλοδύναμο. Τα κολλούν, σε ειδικό τοίχο της αίθουσας Κασσανλή.
Ένας γράφει χιουμοριστικά «Πάντα ήθελα να επικοινωνήσω μαζί σου αλλά δεν είχα τρόπο. Εδά μάλιστα!».
Οι προσερχόμενοι, θέτουν στον Θεό και ερωτήματα, όπως «Πού πήγε η αγάπη σου Θεέ μου;», θυμίζοντας το παλαιό άσμα της Κλειώ Δενάρδου «Πού να’ ναι ο ίσκιος σου Θεέ να `ρθώ να γονατίσω και να σου πω τον πόνο μου…».
Τι πόνο έχουν οι φοιτητές της Σχολής και τι ζητούν από τον Θεό;
Πλησιάζουμε και διαβάζουμε μερικά από τα μηνύματά τους:
-Να βρω ένα καλό γαμπρό!
-Να πάρω πτυχίο
-Δύσκολα, Δύσκολα, Δύσκολα. Θέλω εύκολα. Πιφ, σ’ αγαπώ!
Αξιοσημείωτο είναι πως στα μηνυματάκια τους, δεν είδαμε να θέτουν πολιτικά ερωτήματα, αφήνοντας τον Θεό, έξω από αυτά τα παιχνίδια.
Στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών λοιπόν, είδαμε και αυτή την πρωτότυπη «υπηρεσία» δωρεάν επικοινωνίας με το Υπέρτατο Ον. Εκεί, υπάρχει ειδικό σταντ όπου μπορείς να πάρεις το χαρτάκι σου και στυλό, να γράψεις το αίτημά σου, και ύστερα να το κολλήσεις (είναι αυτοκόλλητο) στον τοίχο.
Το ρεπορτάζ, έδειξε ότι οι καλλοτεχνίτες, έχουν φαντασία και χιούμορ. Σε ερώτηση που απευθύναμε σε φοιτήτρια της Σχολής «Και πώς θα φθάσουν αυτά τα μηνύματα στον Θεό;» μας απάντησε «Ο Θεός είναι πανταχού παρών και συνεπώς είναι και εδώ και τα διαβάζει».
Η υπηρεσία επικοινωνίας με τον Θεό, στην πραγματικότητα, είναι μέρος performance (με στοιχεία έρευνας) του εικαστικού καλλιτέχνη Θοδωρή Τράμπα, ο οποίος μετέχει με τον τρόπο αυτό, στην Έκθεση Αποφοίτων της Σχολής.
Η performance, έχει τίτλο «Αν δεν υπάρχει θεός, όλα επιτρέπονται» και εστιάζει στις πτυχές της δημόσιας ζωής που αφορούν της θρησκείες και τις ανθρωπινές σχέσεις.
Ερωτήματα που θέτει είναι: Ποιος είναι ο ρόλος της θρησκείας; Ποιες είναι οι τελετουργίες των θρησκειών και πώς μεταφράζονται στην κοινωνία του σήμερα;
Ο Θοδωρής Τράμπας γεννήθηκε το 1991 στο Ντεβονπορτ της Αυστραλίας και κατάγεται από τις Σέρρες. Το 2010 εισήχθη στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, σπούδασε ζωγραφική (με διακεκριμένους καθηγητές όπως τον Γιάννη Ψυχοπαίδη), από όπου το 2015 αποφοίτησε με άριστα. Ολοκλήρωσε κύκλους εργαστηριακών μαθημάτων, όπως βιντεοτέχνη- πολυμέσα, φωτογραφίας, σχεδίου, χαρακτικής καθώς και τριετές σεμινάριο performance με την Αιμιλία Μπουρίτη. Είναι υπότροφος του μεταπτυχιακού προγράμματος “Επιστήμες Αγωγής – Ειδική Εκπαίδευση” του πανεπιστημίου Λευκωσίας. Συνεργάστηκε με το ΜΑΙ(Marina Abramović Institute ) και το ΝΕΟΝ (Οργανισμός Πολιτισμού και Ανάπτυξης) για τα Long duration performance 2016 στην Ελλάδα στο Μουσείο Μπενάκη. Συμμετείχε στο workshop cleaning in the house «Μέθοδος Marina Abramović». Έχει επιλεχθεί από την 11η Florence Biennale 2017 στο Fortezza da Basso με τίτλο eARTh, Creativity & Sustainability. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα ασχολείται με την ζωγραφική η οποία τον οδήγησε στην σωματική έκφραση μέσω του αυτοσχεδιασμού και την εγκατάσταση στο χώρο, ειδικότερα με την εικαστική performance. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και φεστιβάλ στην Ελλάδα και το Εξωτερικό, και έργα του βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές.
Φωτογραφίες: Μ.Νταλούκας 2018
Πηγή
