Μεγάλη η θνησιμότητα από το «διαβητικό πόδι»

Τα ευρήματα αυτά, τα οποία καταδεικνύουν με τον πλέον γλαφυρό τρόπο τη σοβαρότητα της πάθησης, αποτυπώνονται σε πρόσφατη έρευνα Αυστραλών επιστημόνων και έρχεται να ενισχύσει προηγούμενες μελέτες από το Ηνωμένο Βασίλειο και άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Αυτά ανακοίνωσαν πρόσφατα, στο πλαίσιο του 5ου Πανελλήνιου Συμποσίου με Διεθνή Συμμετοχή της Ελληνικής Εταιρίας Μελέτης Παθήσεων Διαβητικού Ποδιού (Ε.ΜΕ.ΔΙ.Π.), 31/01/2019 – 03/02/2019, στην Θεσσαλονίκη, ο Πρόεδρος της Ε.ΜΕ.ΔΙ.Π. και εκπρόσωπος της Ελλάδας στη διεθνή ομάδα εργασίας για το Διαβητικό πόδι Παθολόγος με εξειδίκευση στο Σακχαρώδη Διαβήτη, κ. Χρήστος Μανές, ο Γ. Γραμματέας της Ε.ΜΕ.ΔΙ.Π. Καθηγητής Παθολογίας, της Α΄ Προπαιδευτικής Παθολογικής Κλινικής Πανεπιστημίου Αθηνών & Διαβητολογικού Κέντρου, Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών «ΛΑΪΚΟ» κ. Νικόλαος Τεντολούρης και το μέλος του ΔΣ της Ε.ΜΕ.ΔΙ.Π., Αγγειοχειρουργός, Θεραπευτήριο «ΥΓΕΙΑ» κ. Κυριακή Καλλιγιάννη.

Το διαβητικό πόδι, μια από τις συχνότερες και πιο επικίνδυνες επιπλοκές του Σακχαρώδη Διαβήτη θεωρείται – και είναι – μια «ύπουλη» πάθηση, η οποία ευθύνεται για περίπου ένα εκατομμύριο ακρωτηριασμούς κάτω άκρων παγκοσμίως σε ετήσια βάση. Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι κάποιος συνάνθρωπός μας ακρωτηριάζεται διεθνώς ανά 20 δευτερόλεπτα!!!

Σε ότι αφορά τη χώρα μας, η κατάσταση είναι εξίσου απογοητευτική, καθώς υπολογίζεται ότι το 4 – 5% των διαβητικών ασθενών εμφανίζουν στην τρέχουσα χρονική στιγμή έλκη κάτω άκρων, γεγονός που σημαίνει ότι 40.000 – 50.000 άτομα με Διαβήτη διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο ακρωτηριασμού.

Ταυτόχρονα, περίπου παραπάνω από 120.000 άτομα εμφανίζουν, όπως υπογράμμισαν οι ειδικοί, χρόνιες αγγειακές βλάβες που αφορούν τα μεγάλα αγγεία που αιματώνουν τα διάφορα όργανα του σώματος. Εάν «μαυρίσει» ή αλλάξει το χρώμα του ποδιού προς το σκούρο, υπάρχει, συνήθως, βλάβη των αγγείων, δηλαδή απόφραξη των αρτηριών που φέρνουν το αίμα στα κάτω άκρα. Αυτή η επιπλοκή ονομάζεται περιφερική αρτηριοπάθεια. Το άκρο, που δεν αιματώνεται, νεκρώνεται, ολόκληρο ή κάποια δάκτυλα. Ενίοτε η άμεση παρέμβαση που θα ανοίξει την απόφραξη και θα αποκαταστήσει την κυκλοφορία του αίματος σώζει το πόδι.

Η νευροπάθεια, βλάβη των πολύ μικρών αγγείων του οργανισμού (τριχοειδή), παρουσιάζεται στο 30% των διαβητικών ατόμων.

Στην Ελλάδα τα άτομα που εμφανίζουν διαβητική νευροπάθεια ανέρχονται σε 250.000 – 300.000. Κατά την εμφάνιση της επιπλοκής αυτής χάνεται η προστατευτική αίσθηση του πόνου (βλάβη των νεύρων που μεταφέρουν το ερέθισμα του πόνου στον εγκέφαλο, για να καταλάβουμε ότι κάτι κακό συμβαίνει), με αποτέλεσμα το σκέλος του διαβητικού ασθενούς να μην πονάει όταν κάποιο αιχμηρό αντικείμενο ή θερμό ερέθισμα του προκαλέσουν βλάβη. Έτσι, μπορεί να δημιουργηθεί οποιαδήποτε πληγή χωρίς ο ασθενής να την αντιληφθεί. Η πληγή, όμως, αυτή ταυτόχρονα συνεπάγεται και είσοδο μικροβίων στον οργανισμό. Με τον τρόπο αυτόν, δημιουργείται φλεγμονή στο πόδι (μυϊκό ιστό και οστά), η οποία, εάν δεν αντιμετωπιστεί άμεσα και ορθολογικά, αφενός επεκτείνεται πολύ γρήγορα και, αφετέρου, καταλήγει αναπόφευκτα σε ακρωτηριασμό ή ακόμα και θάνατο.

Το συμπόσιο

Σε ό,τι αφορά το Συμπόσιο, πρόκειται για ένα σπουδαίο επιστημονικό γεγονός, στο οποίο κι εφέτος συμμετείχαν έγκριτοι Έλληνες και ξένοι ειδικοί επιστήμονες που έχουν συμβάλλει ουσιαστικά στην εξέλιξη της έρευνας και της θεραπευτικής αντιμετώπισης των παθήσεων του Διαβητικού ποδιού, τόσο στη χώρα μας, όσο και διεθνώς, με κύριο στόχο την αποφυγή των ακρωτηριασμών. Ο αριθμός των συνέδρων ξεπέρασε τους 350, οι οποίοι είχαν την ευκαιρία να ανταλλάξουν απόψεις για όλες τις νεότερες εξελίξεις στον κλάδο και να συζητήσουν την αναγκαιότητα συνεργασίας πολλών ειδικοτήτων στην αντιμετώπιση του ασθενούς με διαβητικό πόδι.