Πρεμιέρα στους κινηματογράφους για την πρώτη σόλο ταινία της Μarvel που έχει ως πρωταγωνίστρια γυναίκα υπερηρωίδα.
Στους κινηματογράφους και η συγκινητική ιστορία ενός «Όμορφου αγοριού», το σουρεαλιστικό νέο-νουάρ του Ντέιβιντ Ρόμπερτ Μίτσελ αλλά κι ο «Τυχοδιώκτης του Παρισιού» με τον Βενσάν Κασέλ.
Ένα Όμορφο Αγόρι (Beautiful Boy)
Σκηνοθεσία: Φέλιξ Φον Γκρόνιγκεν
Παίζουν: Στιβ Καρέλ, Τίμοθι Σαλαμέ, Μόρα Τίρνεϊ
Μια οικογένεια αντιμέτωπη με τον εθισμό, ένας πατέρας κι ένας γιος που θα ξαναβρούν ο ένας τον άλλον και οι δύο τον εαυτό τους μέσα από μια πάλη με τα ναρκωτικά.
Ο Στιβ Καρέλ και ο Τίμοθι Σαλαμέ (υποψήφιος για Χρυσή Σφαίρα) πρωταγωνιστούν σε ένα ενδιαφέρον κοινωνικό δράμα, που πραγματεύεται την εξάρτηση από τα ναρκωτικά μέσα από την ιδιαίτερη σχέση ενός πατέρα με τον εθισμένο γιο του.
Στα δεκαοχτώ του, ο Νίκολας Σεφ ήταν καλός μαθητής, συντάκτης της σχολικής εφημερίδας, ηθοποιός στις θεατρικές παραστάσεις του σχολείου και μέλος της ομάδας υδατοσφαίρισης. Φανατικός αναγνώστης και ταλαντούχος καλλιτέχνης, ήταν έτοιμος για το κολέγιο. Είχε αρχίσει να πειραματίζεται με τις ουσίες, όταν ήταν δώδεκα ετών, αλλά στα τέλη της εφηβείας του δοκίμασε για πρώτη φορά μεθαμφεταμίνη και, όπως έγραψε κι ο ίδιος, «ο κόσμος έγινε ξαφνικά από ασπρόμαυρος, technicolor». Ανάμεσα σε αποτυχημένες προσπάθειες αποτοξίνωσης, ο Νικ βυθίζεται όλο και πιο βαθιά στον κόσμο των ναρκωτικών, ενώ ο πατέρας του αγωνίζεται να κρατήσει την οικογένεια ενωμένη και να σώσει το «όμορφο αγόρι» του από την εξάρτηση.
Ο Ντέιβιντ Σεφ, καταξιωμένος δημοσιογράφος, ως διέξοδο στα δέκα χρόνια που ο γιος του, ο Νικ πάλευε με την εξάρτηση έγραψε το «Όμορφο αγόρι », και αργότερα ο Νικ εξέδωσε τα δικά του απομνημονεύματα με τίτλο « Τweaks». Τα δυο αυτά βιβλία κυκλοφόρησαν σε ένα, το οποίο αυτή τη φορά ονομάστηκε «Beautiful Boy: A Father’s Journey Through His Son’s Addiction», όπου στην ουσία καταγράφουν την ίδια ιστορία από δυο πλευρές.
Αυτό το δίπολο αντιμετωπίζει με σοβαρότητα και χωρίς μελοδραματικές εξάρσεις ο Βέλγος Φέλιξ Φον Γκρόνιγκεν («Τhe Broken Circle Breakdown») για να καταγράψει τη μάστιγα των ναρκωτικών, που στην Αμερική- κι όχι μόνο – αποτελεί την πρώτη αιτία θανάτου νέων ανθρώπων. Ισορροπώντας επιδέξια ανάμεσα στον κοινωνικό σχολιασμό και μια οικογενειακή ιστορία, ο Γκρόνιγκεν αποφεύγει τους διδακτισμούς σχετικά με τη ρίζα του προβλήματος και τις ψυχαναλυτικές προσεγγίσεις που θέλουν το περιβάλλον ως βασικό υπαίτιο της εξάρτησης- εδώ η ο εθισμός του Νικ έχει μια πιο υπαρξιακή διάσταση- αλλά εστιάζει κυρίως στον αγώνα των ανθρώπων που πάσχουν να ξεπεράσουν το πρόβλημα, χωρίς να λείπουν και οι αιχμές για το σύστημα που αδυνατεί να βοηθήσει αυτά τα άτομα και τις οικογένειές τους.
Ο σκληρός κόσμος των ναρκωτικών και η τρυφερότητα του πατέρα για το παιδί του που καταγράφεται μέσα από συναισθηματικά φλας μπακ στην παιδική ηλικία του μικρού, δημιουργούν μια ενδιαφέρουσα αντίστιξη, που κρατάει το ενδιαφέρον του θεατή για δυο ώρες , χωρίς ο Γκρόνινγκεν να καταφεύγει σε τεχνάσματα κι ευκολίες για να αφηγηθεί μια λίγο πολύ γνωστή ιστορία. Έτσι αντίθεση με ανάλογες ταινίες- ίσως επειδή ακριβώς βασίζεται σε αληθινές μαρτυρίες- δίνει μια ολοκληρωμένη και ρεαλιστική εικόνα της όλης κατάστασης.
Ο Στιβ Καρέλ, που τον έχουμε συνηθίσει σε κωμικούς ρόλους, στην καλύτερη μέχρι τώρα ερμηνεία του ενσαρκώνει τον Γολγοθά ενός πατέρα και σε συνδυασμό με τον Τίμοθι Σαλαμέ, που επιβεβαιώνει την φήμη του μετά το «Call me by your name» ως ένας από τους πιο ταλαντούχους νέους ηθοποιούς, τσαλακώνοντας την εικόνα του, δημιουργούν μια βαθιά σχέση που συγκινεί.
O Τυχοδιώκτης του Παρισιού (L’ Empereur de Paris)
Σκηνοθεσία: Ζαν-Φρανσουά Ρισέτ
Παίζουν: Βενσάν Κασέλ, Όλγκα Κιριλένκο, Φρέγια Μάβορ
Στο απόγειο της βασιλείας του Ναπολέοντα, ο Βιντόκ, ο μόνος άνθρωπος που απέδρασε με επιτυχία από δύο φυλακές υψηλής ασφαλείας, είναι ένας θρύλος. Αφού θεωρήθηκε νεκρός μετά από την τελευταία, εντυπωσιακή του απόδραση, ο πρώην κακοποιός κρατάει πια χαμηλό προφίλ, ως ένας απλός έμπορος ρούχων. Το παρελθόν του όμως δεν τον αφήνει ήσυχο, καθώς οι πρώην συγκρατούμενοί του τον κατηγορούν για μια δολοφονία που δεν διέπραξε.
Για να αποδείξει την αθωότητα και τις καλές προθέσεις του, κλείνει μια συμφωνία με την αστυνομία: κυνηγά όλους τους κλέφτες και δολοφόνους του Παρισιού, με αντάλλαγμα την ελευθερία του. Χωρίς καν να το προσπαθεί, ο Βιντόκ γίνεται από πρώην κατάδικος αρχηγός της αστυνομίας.
Η ζωή ενός συναρπαστικού άντρα, που έγινε πηγή έμπνευσης για τον Βοτρέν του Μπαλζάκ, τον Γιάννη Αγιάννη του Ουγκώ και τον Ντυπέν του Έντγκαρ Άλαν Πόε, μεταφέρεται στη μεγάλη οθόνη σε μια γαλλική υπερπαραγωγή πολλών αξιώσεων, αλλά όχι ανάλογων αποτελεσμάτων.
Στρατιώτης, κατάδικος που απέδρασε δυο φορές από φυλακές υψίστης ασφαλείας, αστυνομικός, συγγραφέας και ο πρώτος ιδιωτικός ντετέκτιβ, ο Βιντόκ υπήρξε ένα θρυλικό πρόσωπο της Γαλλικής ιστορίας. Έζησε την εποχή του Ναπολέοντα και από κακοποιός μετατράπηκε σε συνεργάτης των Αρχών καθαρίζοντας το Παρίσι από τη διαφθορά.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η συναρπαστική βιογραφία του Βιντόκ απασχολεί τον κινηματογράφο- το 2001 ο Πιτόφ γύρισε το «Vidocq», με τον Ζεράρ Ντεπαρντιέ στον ομώνυμο ρόλο και το 1946 ο Ντάγκλας Σερκ το «A Scandal in Paris», εμπνευσμένο από τη ζωή του- καθώς ο ίδιος υπήρξε εμβληματική προσωπικότητα της μετεπαναστατικής Γαλλίας.
Αν και παράνομος, είχε ηθικές αξίες και κώδικες, υπήρξε μαχητής της αλήθειας, ήταν πολιτικά σκεπτόμενος και άνθρωπος με γνήσιο λαϊκό αίσθημα, πράγμα που ο Ζαν Φρανσουά Ρισέτ ( «Επίθεση στο Σταθμό 13», «Υπ’Αριθμόν 1 Δημόσιος Κίνδυνος») αντιμετωπίζει περιγραφικά, χωρίς να μπαίνει βαθιά στην προσωπικότητα του θρυλικού άνδρα.
Εμμένοντας περισσότερο στη γλαφυρή αναπαράσταση της εποχής- όλα τα γυρίσματα έγιναν στο Παρίσι-και μάλιστα σε αρκετές σκηνές χρησιμοποιήθηκε φιλμ 35mm- ο Ρισέτ μοιάζει να χάνει τον κεντρικό του άξονα, με ελάχιστες εξαιρέσεις, όπου παραθέτει ένα κοινωνικό σχόλιο περί επανάστασης και πολιτικής. Τελικά όμως αφήνει τον Βιντόκ να περιφέρεται στα σοκάκια του Παρισιού, παρουσιάζοντάς τον γοητευτικό μεν- σε αυτό βοηθάει η ερμηνεία του Κασέλ- αλλά χωρίς ισχυρό υπόβαθρο, κι έτσι δεν καταφέρνει να αποκαλύψει τι ήταν αυτό που έκανε την περίπτωσή του τόσο ξεχωριστή.
Το Μυστικό της Ασημένιας Λίμνης ( Under the Silver Lake)
Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Ρόμπερτ Μίτσελ
Παίζουν: Άντριου Γκάρφιλντ, Ράιλι Κέο, Τόφερ Γκρέις
Ο Σαμ είναι ένας απογοητευμένος τριαντατριάχρονος που γνωρίζει μια μυστηριώδη γυναίκα, τη Σάρα, στην κοινόχρηστη πισίνα του συγκροτήματος που κατοικεί. Όταν αυτή εξαφανίζεται, εκείνος ξεκινάει μία σουρεαλιστική αναζήτηση στο Λος Άντζελες για να ανακαλύψει το μυστικό που κρύβεται πίσω από την εξαφάνιση της. Ξαφνικά όμως βρίσκεται χαμένος στα πιο ζοφερά και μυστηριώδη βάθη της παρανομίας.
Ο Ντέιβιντ Ρόμπερτ Μίτσελ («The Myth of an American Sleepover», «Σε Ακολουθεί») προσπαθεί να ξεπεράσει τον εαυτό του μέσα από έναν σουρεαλιστικό εφιάλτη ενηλικίωσης.
Ένας νεαρός άνδρας, ο Σαμ, περνάει την ώρα του χαζεύοντας με τα κιάλια του τις γειτόνισσές του στο συγκρότημα που μένει, ενώ είναι άνεργος και χρωστάει πέντε νοίκια. Ο ιδιοκτήτης τον απειλεί με έξωση, όταν μια μυστηριώδης γυναίκα, η Σάρα, εμφανίζεται στη ζωή του. Η γνωριμία τους κρατάει μόνο μια μέρα και την επομένη, εκείνη εξαφανίζεται μυστηριωδώς. Το σπίτι της έχει αδειάσει εν μια νυκτί και ο Σαμ ακολουθώντας διάφορα περίεργα σημάδια αρχίζει να την αναζητάει στο Λος Άντζελες. Έτσι θα βρεθεί μπερδεμένος σε μια χαοτική περιπλάνηση, που μοιάζει με ένα ονειρικό ταξίδι αυτογνωσίας, μέσα στον κόσμο των παρανόμων.
Ο Μίτσελ με ένα σενάριο που φαίνεται πως είχε στο συρτάρι από τα νεανικά του χρόνια, στήνει ένα παραληρηματικό ταξίδι στην Πόλη των Αγγέλων, με ήρωα έναν πρωταγωνιστή που αγαπάει πολύ το σινεμά, την ροκ, τα κόμικ και φυσικά τα κορίτσια. Με αυτό τον τρόπο, αποτίει ένα φόρο τιμής στα εφηβικά του χρόνια, με μια διάθεση νοσταλγική, μπερδεύοντας το νέο-νουάρ με τον ονειρικό κόσμο του Ντέιβιντ Λιντς. Έτσι ο νεαρός Σαμ θα συναντήσει στο δρόμο του έναν περίεργο τύπο που έχει γράψει όλα τα γνωστά hits, έναν παρακμιακό άστεγο – βασιλιά, μεγιστάνες του πλούτου, πόρνες πολυτελείας, μέχρι σέκτες που προσδοκούν την ανάσταση νεκρών.
Ο Μίτσελ με μια φωτογραφία που παραπέμπει στα 70’ s φτιάχνει ένα υπερφιλόδοξο τριπάκι, που όμως συχνά πέφτει στην παγίδα της επανάληψης, αρκετά χαοτικό και ιδιαιτέρως αυτοαναφορικό, σε βαθμό που οι θεατές που δεν ανήκουν στη γενιά του δημιουργού δύσκολα θα μπορέσουν να βρουν την άκρη του λαβύρινθου.
Captain Marvel
Σκηνοθεσία: Άνα Μπόντεν, Ράιαν Φλεκ
Παίζουν: Μπρι Λάρσον, Σάμιουελ Λ. Τζάκσον, Μπεν Μέντελσον, Ντζίμον Χόνσου
Μία ολοκαίνουρια περιπέτεια από μία πρωτόγνωρη περίοδο της ιστορίας τoυ MCU, που διαδραματίζεται τη δεκαετία του ’90, παρακολουθεί την Κάρολ Ντάνβερς, καθώς μεταμορφώνεται σε μία από τις πιο ισχυρές ηρωίδες του κόσμου. Όταν ένας μαινόμενος διαγαλαξιακός πόλεμος ανάμεσα σε δύο εξωγήινες φυλές καταλήγει στη Γη, η Ντάνβερς και οι σύμμαχοί της βρίσκονται στο μάτι του κυκλώνα.
Η πρώτη σόλο ταινία της Marvel με γυναίκα υπερηρωίδα που την έχει σκηνοθετήσει και γυναίκα δημιουργός, πράγμα που συμβαίνει για πρώτη φορά στην ιστορία της εταιρείας.
Μία πρώην αξιωματικός και πιλότος δοκιμών της Πολεμικής Αεροπορίας, η Κάρολ Ντάνβερς γίνεται η πιο ισχυρή ηρωίδα στον κόσμο, όταν η Γη βρίσκεται εν μέσω γαλαξιακής πολεμικής σύρραξης μεταξύ δύο εξωγήινων φυλών, των Κρι και των Σκραλς. Η Ντάνβερς είναι αντισυμβατική και ανεξέλεγκτη, αλλά μέσα από αυτό το μοιραίο ταξίδι, θα βρει τον αληθινό της εαυτό και τον τρόπο να χαλιναγωγήσει τις απίθανες δυνάμεις της. Όταν συναντήσει τον Νικ Φιούρι, που έχει την ικανότητα να χειρίζεται τους ανθρώπους για να ενεργήσουν προς το κοινό καλό, οι δυο τους θα γίνουν η μοναδική ελπίδα της ανθρωπότητας για να σταματήσει την εισβολή των Σκαρλς.
Το «Captain Marvel» βασίζεται στην ομώνυμη σειρά κόμικ που κυκλοφόρησε το 1967 και είναι δημιούργημα των Ρόι Τόμας και Τζιν Κόλαν. Εδώ η δράση μεταφέρεται στη δεκαετία του ’90 , πράγμα που χαρίζει στην ταινία μια ιδιαίτερη αισθητική, ενώ ταυτόχρονα αναφέρεται στην περίοδο μετά τον Πόλεμο του Κόλπου, οπότε η Αμερική αναζητάει την ταυτότητά της και οι γυναίκες παλεύουν για τα δικαιώματά τους.
Η Captain Marvel λοιπόν που εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο φινάλε της ταινίας «Εκδικητές: Ο Πόλεμος της Αιωνιότητας», γίνεται πρότυπο της γυναικείας χειραφέτησης. Η ίδια ως ένα υβρίδιο ανθρώπου και Κρι, είναι μια ατρόμητη πιλότος, ανθεκτική σε κάθε δηλητήριο, έχει υπεράνθρωπες δυνάμεις και διαθέτει ένα είδος «έβδομης αίσθησης», η οποία την κάνει να αντιλαμβάνεται κάθε κίνδυνο. Ταυτόχρονα έχει για κατοικίδιο μια γλυκιά γατούλα ονόματι Goose (το παρατσούκλι του χαρακτήρα του Άντονι Έντουαρτς από το «Top Gun»), που στην πραγματικότητα είναι ένα εξωγήινο πλάσμα, το οποίο κρύβει μέσα του πολλές παράλληλες διαστάσεις.
Η Captain Μarvel είναι σίγουρα μια από τους πιο δυνατούς, αν όχι η πιο δυνατή, χαρακτήρες του σύμπαντος της Marvel και γι’ αυτό μπορεί να αποδειχτεί η πιο επικίνδυνη αντίπαλος για τον Θάνος. Σε αυτή την πρώτη ιστορία όμως – γιατί σίγουρα έπεται συνέχεια- θα μάθουμε πώς απέκτησε τις δυνάμεις της,αλλά κυρίως πώς κατάφερε να τις χειριστεί και να τις αξιοποιήσει.
Αδέρφια εξ αίματος (Boys Cry | La terra dell’ abbastanza)
Σκηνοθεσία: Νταμιάνο Ινοζέντσο, Φάμπιο Ινοζέντσο
Παίζουν: Αντρέα Καρπεντζάνο, Ματέο Ολιβέτι, Μιλένα Μαντσίνι
Δύο φτωχοί φίλοι στα προάστια της Ρώμης παρασύρουν άθελά τους με το αμάξι έναν άγνωστο πεζό και τον εγκαταλείπουν αβοήθητο στην άσφαλτο. Όταν θα μάθουν πως το θύμα τους ήταν πληροφοριοδότης της αστυνομίας, θα βρεθούν μπλεγμένοι με την τοπική συμμορία μαφιόζων.
Οι αδερφοί Ντ’ Ινοτσέντσο (που έχουν συνεργαστεί στο σενάριο του «Dogman») υπογράφουν στο σκηνοθετικό τους ντεμπούτο ένα γκανγκστερικό φιλμ νουάρ, που συμμετείχε στο Φεστιβάλ Βερολίνου.
Ο Μίρκο και ο Μανόλο είναι κολλητοί φίλοι από παιδιά. Ζουν και οι δύο σε μονογονεϊκές οικογένειες που δύσκολα τα βγάζουν πέρα, κάπου στα προάστια της Ρώμης. Περνούν τις μέρες τους στη σχολή και τις νύχτες κάνουν βόλτες με το αμάξι, ονειρεύονται γυναίκες, τον έρωτα, τις δουλειές που θα βρουν, τα χρήματα που θα κερδίσουν και μια καλύτερη ζωή που έρχεται.
Ένα βράδυ, παρασύρουν άθελά τους με το αμάξι έναν άγνωστο πεζό και στη συνέχεια τον εγκαταλείπουν αβοήθητο στην άσφαλτο. Αυτό που δεν γνωρίζουν είναι ότι στην πραγματικότητα έχουν σκοτώσει έναν πληροφοριοδότη της αστυνομίας και ότι με αυτό τον τρόπο έχουν μόλις εξαργυρώσει μια θέση στην τοπική συμμορία μαφιόζων.
Οι ανέσεις που τους εξασφαλίζει το εύκολο χρήμα και οι αυταπάτες μιας ακμάζουσας καριέρας στην πυραμίδα της μαφίας, «μεθούν» τους δύο νέους, που πολύ σύντομα θα συνειδητοποιήσουν ότι ο κόσμος του οργανωμένου εγκλήματος δεν είναι η γη της επαγγελίας που αναζητούσαν.
Κάθε Χίλια Χρόνια (Vision)
Σενάριο-Σκηνοθεσία: Ναόμι Καβάσε
Παίζουν: Ζιλιέτ Μπινός. Μαζατόσι Ναγκάσε, Τακανόρι Ιβάτα, Μιράι Μοριγιάμα, Καζούκο Σιρακάβα
H Ναόμι Καβάσε οδηγεί την Ζιλιέτ Μπινός σε μια ονειρική, μυστηριώδη και μεταφυσική ιστορία, που έκανε την πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ του Τορόντο και στη συνέχεια προβλήθηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ Σαν Σεμπαστιάν.
H διεθνώς αναγνωρισμένη Ναόμι Καβάσε (Βραβείο Οικουμενικής Επιτροπής στο 70ο Φεστιβάλ Καννών για την «Τυφλή Αγάπη») σκηνοθετεί τη βραβευμένη με Όσκαρ Zιλιέτ Μπινός (O Άγγλος Ασθενής) σε μία ονειρική, μεταφυσική ιστορία, που διαδραματίζεται στα ειδυλλιακά δάση της Ιαπωνίας.
Η Ζαν ταξιδεύει στην Ιαπωνία, αναζητώντας ένα σπάνιο ιαματικό φυτό που σύμφωνα με τον θρύλο εμφανίζεται μια φορά κάθε 997 χρόνια, κάτω από ιδιαίτερες συνθήκες. Στο ταξίδι της, συναντά τον Τόμο, έναν δασοφύλακα, που τη συνοδεύει στην αναζήτησή της και τη βοηθάει να ανατρέξει στο παρελθόν της. Είκοσι χρόνια πριν, στο ίδιο δάσος στο οποίο ελπίζει να βρει το θεραπευτικό φυτό, η Ζαν ερωτεύτηκε για πρώτη φορά.
«Πώς επηρεάζει η Τέχνη την ανθρωπότητα; Οι καλλιτέχνες από διαφορετικά είδη έχουν ψάξει για απαντήσεις μέσα στους αιώνες, αλλά δεν τις έχουν βρει. Όποια μορφή τέχνης κι αν επιστρατεύσαμε, ο πόλεμος δεν έχει εκλείψει. Η ανισότητα και η φτώχια δεν έχουν απαλειφθεί από τη Γη. Όμως, όταν εμπλέκομαι σε μία καλλιτεχνική δημιουργία που εξερευνά τον ρόλο της Τέχνης, ανακαλύπτω πράγματα μέσα στα πλαίσια μιας ιστορίας και μοιράζομαι τις πόρτες που οδηγούν σε μία γνήσια αφθονία. Αυτή η ταινία ρίχνει φως στην αμηχανία της σύγχρονης κοινωνίας, ενώ ενστερνίζεται τις διαφορές μεταξύ μας και προτείνει το επόμενο βήμα για την ανθρωπότητα», αναφέρει η δημιουργός για την ταινία της.
Παύση
Σκηνοθεσία: Τώνια Μισιαλή
Παίζουν: Στέλλα Φυρογένη, Αντρέας Βασιλείου, Πόπη Αβραάμ.
Σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να δραπετεύσει από τη δυστυχία ενός καταπιεστικού γάμου χωρίς αγάπη, η Ελπίδα βρίσκει καταφύγιο σε έναν φανταστικό κόσμο εκδικητικής βίας. Σύντομα, φαντασία και πραγματικότητα συγχέονται.
Το ντεμπούτο της Τώνιας Μισιαλή που έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι, παρουσιάζεται στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος. Η Ελπίδα είναι μια γυναίκα σε συζυγική και υπαρξιακή κρίση στο κατώφλι της εμμηνόπαυσης, που έρχεται αντιμέτωπη με έναν αδιάφορο και προσβλητικό σύζυγο -ένα αρσενικό «παλαιάς κοπής». Είναι τόσο αδύναμη, που δεν μπορεί παρά να ξεφύγει μέσα από έναν δικό της φαντασιακό κόσμο. Εκεί,βρίσκει αγάπη, έρωτα, πάθος, θάρρος και δύναμη, ώσπου τέλος δε μπορεί ούτε η ίδια να καταλάβει πού σταματούν τα παιχνίδια του μυαλού της κι αρχίζει η πραγματικότητα. Μια ιστορία αφιερωμένη στη σύνθετη γυναικεία φύση είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της δημιουργού από την Αμμόχωστο που τολμά να δείξει τον ερωτισμό μιας γυναίκας σε ώριμη ηλικία και καταγράφει με ευαισθησία την αέναη μάχη μεταξύ των δύο φύλων.
Make the economy scream (Ντοκιμαντέρ )
Σενάριο- Σκηνοθεσία: Άρης Χατζηστεφάνου
Μια προσωπική περιπλάνηση από τις παραγκουπόλεις του Καράκας μέχρι τα σύνορα της Κολομβίας, που αναζητάει τις πραγματικές αιτίες της οικονομικής κατάρρευσης της Βενεζουέλας. Ευθύνεται για όλα ο αμερικανικός οικονομικός αποκλεισμός, όπως υποστηρίζει ο Νικολάς Μαδούρο, ή ο «σοσιαλισμός», όπως υποστηρίζει ο Ντόναλντ Τραμπ για την οικονομική κατάρρευση της Βενεζουέλας; Μπορεί η hip hop σκηνή του Καράκας να εξηγήσει όσα πραγματικά συνέβησαν τα τελευταία είκοσι χρόνια στη Βενεζουέλα; Και πώς πρέπει να απαντάς σε κάποιον στο twitter, όταν ζητά να βομβαρδίσουν την ίδια του τη χώρα;
Το ντοκιμαντέρ έχει ως αφετηρία τη φράση «Make the economy scream», με την οποία ο Ρίτσαρντ Νίξον έδωσε εντολή στη CIA να διαλύσει την οικονομία της Χιλής πριν από το πραξικόπημα του Πινοσέτ, και φτάνει μέχρι τις σημερινές εξελίξεις και την προσπάθεια του Χουάν Γκουαϊδό και των ΗΠΑ να ανατρέψουν την κυβέρνηση της Βενεζουέλας.
Γνωστοί αναλυτές, όπως ο πρώην διευθυντής της Monde Diplomatique, Ιγνάσιο Ραμονέ, ο πρώην εμπειρογνώμονας του ΟΗΕ, Άλφρεντ Ντεζάγιας, και αρκετοί δημοσιογράφοι και πανεπιστημιακοί, αναλύουν και εξηγούν με τον δικό τους τρόπο τις εμπειρίες, που καταγράφει η κάμερα των δημιουργών.
Ίαν ΜακΚέλεν: Ρόλος Ζωής (McKellen: Playing the Part) Ντοκιμαντέρ
Σκηνοθεσία: Τζο Στίβενσον
Το πορτρέτο του κορυφαίου Βρετανού ηθοποιού σε έναν συνδυασμό ντοκιμαντέρ και μυθοπλασίας
Βασισμένη σε μια συνέντευξη δεκατεσσάρων ωρών, η ταινία «Ίαν ΜακΚέλεν: Ρόλος Ζωής» είναι ένα μοναδικό ταξίδι στις σημαντικές στιγμές της ζωής του ηθοποιού, από την πρώιμη παιδική ηλικία σε μια απαιτητική καριέρα, που τον έθεσε υπό το φως της δημοσιότητας για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Μέσω πληθώρας φωτογραφιών από το προσωπικό αρχείο του και κινηματογραφικά ανακατασκευασμένων σκηνών, γινόμαστε μάρτυρες της λάμψης αυτού του ακατέργαστου ταλέντου μέσα από την ένταση, τη διαφορετικότητα και την αφοσίωσή του.
Σόπι–Μια μέρα ακόμα (Ντοκιμαντέρ)
Σενάριο-Σκηνοθεσία: Χρήστος Πυθαράς
Μια ημέρα από τη ζωή του χωριού Σόπι κατά την περίοδο του τρύγου.
Με αφορμή και αφηγηματικό όχημα την περίοδο του τρύγου, ο Χρήστος Πυθαράς επισκέπτεται το Σόπι, το χωριό των νεανικών του καλοκαιριών. Εκεί κινηματογραφεί τους απίθανους ανθρώπους του κι αποτυπώνει ένα απρόσμενο, σχεδόν ιμπρεσιονιστικό εικοσιτετράωρο μιας αλλιώτικης, ίσως φθίνουσας, Ελλάδας, γεμάτο χιούμορ, που αποπνέει όμως τη γοητεία της ζωής.
Πηγή
