Οδηγούμε το Mini 1.5, 136hp, Steptronic

Από

6 Σεπτεμβρίου 2019

Το Mini, το χαρισματικό δημιούργημα του Σερ Άλεκ Ισιγόνη, δείχνει να βαστάει γερά στον στίβο της παγκόσμιας αγοράς αυτοκινήτου, κλείνοντας την έκτη δεκαετία της καριέρας του. Οι πρόσφατα ανανεωμένες (αρχές 2018) εκδόσεις του πιο trendy σούπερ μίνι της εποχής μας, πουλάνε -στους έχοντες- σαν «ζεστό ψωμί» και διατηρούν απίστευτα υψηλές τιμές μεταπώλησης.

Έχοντας οδηγήσει τις ανανεωμένες εκδόσεις σχεδόν ένα χρόνο πριν, βρεθήκαμε στο με πολύ καλή πλευρική στήριξη κάθισμα ενός τριθυρου Mini Cooper, με τον τρικύλινδρο, 1500άρη κινητήρα βενζίνης και το νέο επτά σχέσεων κιβώτιο Steptronic, για να περάσουμε μια ευχάριστη εβδομάδα, καθώς η συνύπαρξη με ένα (οποιοδήποτε) μοντέλο Mini, μας «φτιάχνει την μέρα».

Στο όχι πλέον ιδιαίτερα μικρό (ελάχιστη αύξηση σε όγκο, με μήκος 3,82 μ.) σούπερ μίνι που μόνο στην καταγωγή είναι εγγλέζικο («μέγκλα» κατά την παλαιά ορολογία), αλλά κατασκευάζεται εξολοκλήρου από την BMW, πολύ λίγα στοιχεία άλλαξαν με την πρόσφατη ανανέωση. Από αυτά, σταχυολογούμε το νέο λογότυπο της μάρκας, το μαύρο πάνελ ανάμεσα στους εμπρός προβολείς, τα πίσω φώτα που διακοσμούνται με το Union Jack της σημαίας του Μεγάλου Βασιλείου (να είχαμε, να λέγαμε δηλαδή, καθώς το εν λόγω κράτος στερείται πλέον ντόπιας αυτοκινητοβιομηχανίας), στα νέα σχέδια ζαντών αλουμινίου, στα τρία επιπλέον εξωτερικά χρώματα (ανάμεσά τους και το πορτοκαλί της δοκιμής μας), ενώ άξιο αναφοράς είναι οι σχεδόν απεριόριστες δυνατότητες εξατομίκευσης, μέσα από τις οποίες ο υποψήφιος αγοραστής μπορεί να φτιάξει το «δικό του» Mini.

Στο παραδοσιακά ευχάριστο και καλοσχεδιασμένο εσωτερικό, η ανανέωση αφορά το τιμόνι 3 ακτίνων και την μεγαλύτερη (6,5 ιντσών) οθόνη πολυμέσων στο κέντρο του ταμπλό. Μάλιστα στο Mini της δοκιμής μας, για να τονιστεί η Βρετανική …καταγωγή, υπήρχε φωτιζόμενη η αγγλική σημαία, στο ταμπλό μπροστά από το συνοδηγό.

Κατά τα λοιπά, η ποιότητα είναι υπεράνω κριτικής, o εξοπλισμός πλούσιος και high tech, η εργονομία θέλει ένα διάστημα προσαρμογής και οι χώροι ευνοούν -κυρίως- τους εμπρός επιβάτες, με τους πίσω να αδικούνται (και λόγω της δύσκολης πρόσβασης) και τα 211 λίτρα του χώρου αποσκευών (με διπλό πάτο και δυνατότητα αύξησης έως 731 λίτρα), να συμβαδίζουν απόλυτα με το όνομα του μοντέλου, Mini…

Κάτω από το μεγάλο καπό (όταν ανοίγει, νομίζεις ότι… γδύνεται το αυτοκίνητο), βρίσκεται -πάντα- εγκάρσια (το μυστικό του Σερ Ισιγόνη) τοποθετημένος ο τρικύλινδρος 1.500άρης κινητήρας βενζίνης, που με την βοήθεια turbo αποδίδει 136 ίππους και 22.4 χγρμ. ροπής, από τις μόλις 1.480 σ.α.λ.. Ο ιδιαίτερα ελαστικός και εύστροφος κινητήρας, συνδυάζεται στην περίπτωσή μας με το νέο 7τάχυτο κιβώτιο διπλού συμπλέκτη, Steptronic, που προσφέρει σχετικά γρήγορες και ομαλές αλλαγές ταχυτήτων, ενώ ο οδηγός έχει στην διάθεσή του τρία προγράμματα οδήγησης (sport, mid & green), αλλά δεν έχει puddles για να παίρνει στα χέρια του τις αλλαγές.

Πάντως το μηχανικό σύνολο, εξασφαλίζει στο 1.200 κιλών αμάξωμα αξιοσημείωτες επιδόσεις, με 7,8” για τα 0-100 και 210 χλμ/ώρα τελικής ταχύτητας.

Η κατανάλωση καυσίμου, παρά την ύπαρξη συστήματος start/stop και το ότι, στα περισσότερα από τα 700 χλμ. της δοκιμής μας χρησιμοποιήσαμε το green mode, έφτασε την μέση τιμή των 8,6 λτ./100 χλμ, τιμή πολύ μακριά από τα 4,8 λίτρα που ανακοινώνει η μάρκα, που δημιουργεί και κάποια θέματα αυτονομίας σε συνδυασμό με το 44 λίτρων ρεζερβουάρ και τις μεγάλες δυνατότητες του αυτοκινήτου να κινείται σε διαδρομές εκτός πόλης.

Στον δρόμο, από τη… συμπαθητική θέση οδήγησης, έχεις να διαχειριστείς ένα θαυμάσιο τιμόνι, που σε αμεσότητα και ακρίβεια συγκρίνεται μόνο με καρτ. Το γεροδεμένο πλαίσιο υπακούει άμεσα στις εντολές και το τρίθυρο Mini κυριολεκτικά χορεύει με άνεση και ακρίβεια στις στροφές, δίνοντας στον οδηγό του αίσθηση ασφάλειας, αλλά και παντοδυναμίας, που -αν παρεξηγηθεί- μπορεί να οδηγήσει σε δύσκολες καταστάσεις. Η σφιχτή ανάρτηση ελέγχει σε κάθε περίπτωση το αμάξωμα και δεν επηρεάζεται από εγκάρσιες ή διαμήκεις ανωμαλίες, μεγάλο μέρος των οποίων περνάει στην καμπίνα, απέχοντας από αυτό που ορίζουμε σαν άνετο όχημα.

Όμως, το επίπεδο της οδηγικής ευχαρίστησης που μπορεί να προσφέρει αυτό το Mini στον οδηγό του, δεν έχει υποκατάστατο και ούτε μπορεί να απαξιωθεί επειδή η άνεση παίρνει βαθμό λίγο πάνω από την βάση, επίδοση στην οποία «συνεισφέρουν» και τα run flat ελαστικά, απαραίτητα καθώς δεν υπάρχει ρεζέρβα.

Πάντως, η συμπεριφορά στους ανοιχτούς δρόμους -και παρά το μικρό μήκος- πλησιάζει το άριστα, δίνοντας στο «σούπερ μίνι»πόλης και τον χαρακτηρισμό αυτοκινήτου αποστάσεων, όσων τουλάχιστον επιτρέπει το σχετικά μικρό (για την κατανάλωση) ρεζερβουάρ καυσίμου. Όσον αφορά τα περιφερειακά συστήματα και χωρίς ποτέ να καταλάβουμε την ενεργοποίηση των συστημάτων ελέγχου πρόσφυσης (σημάδι του ότι, το συγκεκριμένο όχημα έχει μεγάλα περιθώρια), έχουμε να επισημάνουμε τα καλύτερα για τα αποτελεσματικά φρένα και τα πολύ δυνατά φώτα, που υποστηρίζουν απόλυτα τις επιδόσεις και δίνουν ακόμα μεγαλύτερη αίσθηση πραγματικής ασφάλειας στον οδηγό.

Σαν επίλογο, αφήσαμε μια προσωπική γνώμη, που υφίσταται αναλλοίωτη από την πρώτη φορά που οδηγήσαμε το Mini της σύγχρονης εποχής. Πρόκειται για το αυτοκίνητο που σου «φτιάχνει την μέρα» ανεξαρτήτως των θυρών, του κυβισμού, ή της ιπποδύναμης που διαθέτει. Όμορφο, γεροδεμένο, σβέλτο, με τιμόνι σημείο αναφοράς για όλες τις κατηγορίες, δεν είναι το καλύτερο value for money, δεν είναι άνετο, δεν είναι το πλέον αξιόπιστο, ούτε μια οικονομοτεχνικά συμφέρουσα αγορά, αλλά είναι αυτό που θέλουν να έχουν στο γκαράζ τους οι περισσότεροι(ες), ανεξαρτήτως ηλικίας, οικονομικής κατάστασης, επαγγέλματος, κοινωνικού status και άλλων κοινωνικών χαρακτηριστικών. Είναι το απόλυτο αυτοκίνητο πόλης, που εμπνεύστηκε το 1959 ο Μικρασιάτης Αλέξανδρος Ισιγόνης και μετουσίωσε τo 2001 σε διαχρονική μόδα η BMW, με στόχο να περάσει σε φήμη και μακροζωία τα VW Beetle, Citroen 2CV και Fiat 500.

Τέλος, όσον αφορά το «ακανθώδες» θέμα της τιμής, το αυτοκίνητο που σας παρουσιάζουμε σε αυτήν εδώ τη στήλη κοστίζει περί τα 24.500 ευρώ, που δεν είναι λίγα, αλλά αν μετανιώσετε, μπορείτε να το μεταπωλήσετε χάνοντας ελάχιστα.