Υπάρχει μια αχτίδα ελπίδας για μεταρρυθμίσεις στον ευρωπαϊκό κατακερματισμένο τραπεζικό τομέα, τις οποίες είχε ανάγκη εδώ και πολύ καιρό. Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Ολαφ Σολτς είπε την Τρίτη ότι είναι διατεθειμένος να εξετάσει τη δημιουργία πανευρωπαϊκού μηχανισμού ασφάλισης τραπεζικών καταθέσεων. Ακόμη και αν η αναπάντεχη παραχώρηση κερδίσει ευρύτερη υποστήριξη στη Γερμανία, πρόκειται απλώς για ένα μικρό πρώτο βήμα.
Οι κυβερνήσεις των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης έχουν ήδη υποσχεθεί να προστατεύσουν τις τραπεζικές καταθέσεις μέχρι του ποσού των 100.000 ευρώ. Ομως, σε μια χρηματοπιστωτική κρίση, ενδέχεται να θεωρηθεί ότι ορισμένες χώρες δεν έχουν τους οικονομικούς πόρους ώστε να εκπληρώσουν την υπόσχεσή τους. Το γεγονός αυτό θα μπορούσε να πυροδοτήσει μαζική ανάληψη καταθέσεων από τις τράπεζες στις πιο αδύναμες οικονομίες. Το σχέδιο του Σολτς, όπως και ένα παρόμοιο σχέδιο που είχε παρουσιάσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή το 2015, θα οδηγούσε στη δημιουργία μηχανισμού που θα κάλυπτε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης και στην ουσία θα λειτουργούσε ως δικλίδα ασφαλείας για τις εθνικές εγγυήσεις.
Ωστόσο, η πρόταση του Σολτς περιλαμβάνει σκληρούς όρους. Επιθυμεί επίσης να ψηφιστεί κοινή ευρωπαϊκή νομοθεσία για τη χρεοκοπία τραπεζών. Αυτό ενδέχεται να αποδειχθεί μη αρεστό σε ορισμένες χώρες. Η Ιταλία, για παράδειγμα, έχει διασώσει στο παρελθόν μικρότερες ιταλικές τράπεζες χωρίς να απαιτήσει το «κούρεμα» ομολόγων που κατείχαν επενδυτές λιανικής – μια απόφαση με πολιτικά κίνητρα που ενδεχομένως να μην είναι δυνατό να ληφθεί αν υπάρχει πανευρωπαϊκό ρυθμιστικό πλαίσιο. Επίσης, χώρες με χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές, όπως η Ιρλανδία, ενδεχομένως να ενοχληθούν από τα σχέδια του Σολτς για ενιαίο πανευρωπαϊκό φορολογικό συντελεστή για τράπεζες.
Ο Σοσιαλδημοκράτης πολιτικός δεν ομιλεί αναγκαστικά εκ μέρους του συνόλου της γερμανικής κυβέρνησης. Το κόμμα του συμμετέχει στον κυβερνητικό συνασπισμό με τους Συντηρητικούς της καγκελαρίου Μέρκελ, οι οποίοι είναι αντίθετοι ιστορικά στην από κοινού ασφάλιση των τραπεζικών καταθέσεων.
Ο Σολς επιθυμεί να αναλάβει την ηγεσία των Σοσιαλδημοκρατών, αλλά στις επαναληπτικές εκλογές βρίσκεται αντιμέτωπος με έναν αντίπαλο που εκφράζει σκεπτικισμό για τη συμμετοχή στον συνασπισμό υπό τη Μέρκελ. Υποσχέσεις που δίνονται στο πλαίσιο του προεκλογικού αγώνα πιθανότατα θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με επιφύλαξη, ιδιαίτερα όταν ο Σολτς είχε καταθέσει τολμηρές προτάσεις που είχαν ελάχιστες ελπίδες να γίνουν νόμοι. Για παράδειγμα, είχε ζητήσει πέρυσι τη δημιουργία πανευρωπαϊκού συστήματος ασφάλισης των ανέργων, ιδέα που δεν είναι ούτε κατ’ ελάχιστο αποδεκτή στη Γερμανία. Θα ήταν ατυχές να έχει την ίδια τύχη και η πιο πρόσφατη πρόταση του Σολτς. Οι ιδέες του θα συνέβαλλαν στην ενοποίηση του κατακερματισμένου και μη κερδοφόρου ευρωπαϊκού τραπεζικού τομέα.
