Σχεδόν όλοι απολαμβάνουν την δροσιά της πισίνας και τα κοκτέιλ, με εξαίρεση ένα νεαρό παιδί, που έχει πάρει το laptop του και έχει καθίσει κάτω από μια ομπρέλα.
Γράφει, διορθώνει και διαλέγει φωτογραφίες για ένα θέμα που πρέπει να στείλει άμεσα, χωρίς να νοιάζεται που χάνει τις χαλαρές στιγμές.
Λέγεται Αναστάσης Δαφνής, είναι κοσμικογράφος αλλά πάνω απ’ όλα ένα γελαστό παιδί που απολαμβάνει στον μέγιστο βαθμό την δουλειά του.
Εργάζεται πολύ, γράφει σε εφημερίδες, sites, περιοδικά και είναι στενός συνεργάτης της Έμυς Λιβανίου, πάνω απ’ όλα όμως είναι ένα καλό παιδί.
Ένα παιδί που έφυγε τόσο άδικα, αφήνοντας πίσω του μια μητέρα που ζούσε και ανέπνεε γι΄ αυτόν, που τον έβλεπε να πηγαίνει καλά στην δουλειά του και τον νοιαζόταν καθημερινά.
Ήταν αυτή που δεν έφευγε από το «Σισμανόγλειο» παρά για λίγες ώρες, εδώ και δυόμιση μήνες, όταν η μοίρα αποφάσισε να παίξει το πιο άσχημο παιχνίδι σε αυτό τον πιτσιρικά που αγάπησε αυτό που έκανε στον μέγιστο βαθμό.
Τόσο που όταν ήθελε να φωτογραφήσει κάτι σε ένα κοσμικό κάλεσμα για να ανεβάσει κάτι στα social media, μπορεί να πέρναγαν και τρία λεπτά μέχρι να επιλέξει την σωστή γωνία, τα σωστά φίλτρα και τον φωτισμό στο κινητό του.
Σου ζητούσε ευγενικά να βγάλετε μια selfie και μπορεί η λήψη να επαναλαμβανόταν πέντε ή έξι φορές, μέχρι ο Αναστάσης να την εγκρίνει.
Όσο για το κινητό του; Ήταν κάτι σαν προέκταση του χεριού του, αφού το τσέκαρε συνέχεια για να βρει αν έχει χάσει κάποιο θέμα ή να εντοπίσει ένα και να το ανεβάσει άμεσα.
Όταν έγραφε ήταν τέτοια η συγκέντρωση που τον περιέβαλλε, που παρά την φασαρία και τις φωνές που υπήρχαν γύρω του, αυτός δεν καταλάβαινε τίποτε.
Τον θυμάμαι σε ένα γεύμα να παρακαλάει να μην πειράξουν τα πιάτα που είχαν σερβιριστεί ώστε να τα αποτυπώσει και να τα ποστάρει στο Instagram.
Ευγενικός, χαμογελαστός και ακούραστος, μπορεί να έδινε το παρόν σε τρία ή και τέσσερα event την ημέρα, τρέχοντας από το πρωί μέχρι το βράδυ.
Από ένα δόντι
Η τραγική περιπέτεια του Αναστάση ξεκίνησε μετά από μια επίσκεψη σε οδοντίατρο για ένα δόντι που χρειαζόταν θεραπεία και κατέληξε στο κρεβάτι της ΜΕΘ του νοσοκομείου «Σισμανόγλειο», όπου εισήχθη εσπευσμένα στις αρχές του περασμένου Μαρτίου.
Το παιδί που κοιμόταν ελάχιστα, διασωληνώθηκε αφού παρουσίασε μόλυνση που οδήγησε σε μια πολυοργανική ανεπάρκεια.
Ουσιαστικά έκτοτε δεν ξύπνησε ποτέ και ο χρόνος άρχισε να μετράει αντίστροφα και οι ειδήσεις για την πορεία της κατάστασης του, δεν είχαν πλέον μέσα τους την φράση «πάει καλύτερα».
Για την ακρίβεια, δεν είχαν τίποτε, μόνο προσευχές από την μητέρα του και τους ανθρώπους που τον αγαπούσαν για ένα θαύμα.
Οι γιατροί έπεσαν πάνω του και έκαναν τα πάντα για να τον σώσουν. Οδηγήθηκε στο χειρουργείο 14 φορές και η εικόνα της μητέρας του, που ζούσε για τον Αναστάση της, ήταν αυτή που συγκλόνισε όσους πήγαιναν να μάθουν νέα του.
Ο νεαρός δημοσιογράφος πάλεψε για την ζωή του, αυτή που ουσιαστικά δεν είχε ζήσει πάνω στην κλίνη της ΜΕΘ, όμως όλα ήταν εναντίον του.
Άντεξε 77 ημέρες, αλλά δεν τα κατάφερε στην πιο δύσκολη και άνιση μάχη μια σύντομης διαδρομής, η οποία ήταν γεμάτη από χαρούμενες στιγμές.
Λάτρευε τα χρώματα, οι κοινωνικές συναθροίσεις-ακόμη και οι πιο βαρετές-ήταν η χαρά του, ζούσε για τα επαγγελματικά ταξίδια και για να σκορπάει θετική ενέργεια στους γύρω του.
Το σοκ της εισαγωγής του στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας για τους ανθρώπους που τον ήξεραν ήταν τεράστιο και πολλοί έσπευσαν να κάνουν ότι μπορούσαν για να γίνει καλά.
Γιόρτασε τα τελευταία του γενέθλια την περασμένη Τετάρτη σε καταστολή, λίγα 24ωρα πριν επέλθει το μοιραίο και πρόλαβε να κλείσει τα τριάντα του χρόνια.
Το Σάββατο το πρωί η καρδιά του σταμάτησε να χτυπάει και ο Αναστάσης Δαφνής έφυγε χωρίς να χαρεί όσο του άξιζε την ζωή που τελικά δεν έζησε.
Λίγες ώρες μετά η οικογένεια του τον αποχαιρέτησε με μια συγκινητική ανάρτηση στην προσωπική του σελίδα στο Facebook:
«Καλό ταξίδι Αναστάση…Μετά από πολύμηνη μάχη για τη ζωή του, ο αγαπημένος μας Αναστάσιος Ευάγγελος Δαφνής κατέληξε το πρωί του Σαββάτου 16/5/2020.
Ο Αναστάσης έφυγε από τη ζωή, όμως μένει και θα μένει πάντα δίπλα μας σε κάθε χαμόγελο που μας πρόσφερε και σε κάθε όμορφη στιγμή που μας χάρισε. Έζησε τη ζωή του στο έπακρο, με τους δικούς του κανόνες και την ευχαριστήθηκε πραγματικά. Μπορεί η πορεία του δίπλα μας να ήταν σύντομη, ήταν όμως γεμάτη γέλια, χαρά και αγάπη.
Σας ευχαριστούμε για τη στήριξη που μας προσφέρετε και την αγάπη που του δείξατε.
Η επαγγελματική ζωή του Αναστάση ήταν πολύ συχνά μπροστά στις κάμερες, όμως σε αυτή τη δύσκολη περίοδο θα θέλαμε την κατανόηση, τη διακριτικότητα και το σεβασμό σας στο πένθος μας. – Η οικογένεια του».
