Οι πρόσφατες εξελίξεις στην παροχή τοπικής χημειοθεραπείας για το μελάνωμα προσφέρουν πιο αποτελεσματικές επιλογές μετά τη χειρουργική επέμβαση από την τυπική χημειοθεραπεία, με μειωμένη τοξικότητα και παρενέργειες.
Ωστόσο, αυτές οι θεραπείες για το μελάνωμα (καρκίνος του δέρματος) βασίζονται συνήθως σε μικροβελόνες και επειδή προκαλούν πόνο στους ασθενείς, εκείνοι δεν τις αποδέχονται εύκολα.
Τώρα, μια νέα μελέτη από ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Purdue, στο Lafayette των ΗΠΑ, η οποία δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό ACS Nano, προτείνει μια λύση.
Οι ερευνητές ανέπτυξαν ένα αυτοκόλλητο επίθεμα που παρέχει με ανώδυνο τρόπο μια τοπική θεραπεία για το μελάνωμα.
Μελάνωμα: Ξεπερνώντας την πρόκληση που θέτει ο πόνος
Η αφαίρεση με χειρουργική εκτομή είναι η προτιμώμενη θεραπεία για τον καρκίνο του δέρματος. Ωστόσο, το μελάνωμα μπορεί να είναι επιθετικό και να επαναλαμβάνεται συχνά, απαιτώντας συχνά επαναλαμβανόμενους γύρους χημειοθεραπείας και θεραπείας με ακτινοβολία.
Η χημειοθεραπεία είναι ένα ιδιαίτερα σημαντικό στοιχείο της θεραπείας, όταν η χειρουργική επέμβαση παύσει να αποτελεί επιλογή, ή όταν ο καρκίνος του δέρματος έχει εξαπλωθεί.
Επειδή αυτές οι θεραπείες μπορεί να είναι δύσκολες για τους ασθενείς και συχνά προκαλούν τοξικότητα και άλλες παρενέργειες, οι ερευνητές εξετάζουν την τοπική χημειοθεραπεία ως μια πιο ανεκτή προσέγγιση, μια που μπορεί να είναι εξίσου αποτελεσματική, αν όχι και περισσότερο.
Αν και η τοπική χημειοθεραπεία αφήνει υποσχέσεις, ο πόνος που προκαλείται από τις πολυμερείς μικροβελόνες συνήθως περιορίζει την πρόοδο, λένε οι συγγραφείς της μελέτης.
Οι μικροβελόνες που χρησιμοποιούνται στην τοπική χημειοθεραπεία είναι μεν μικροσκοπικές, αλλά και πάλι αρκετά μεγάλες, ώστε να προκαλούν πόνο. Αυτό είναι ιδιαίτερα προβληματικό, για παράδειγμα, στη θεραπεία του οφθαλμικού μελανώματος (καρκίνος του οφθαλμού), δεδομένης της ευαισθησίας του κερατοειδούς, σημειώνουν οι συγγραφείς.
Το νέο αυτοκόλλητο επίθεμα είναι μια εύκαμπτη, λεπτή, υδατοδιαλυτή μεμβράνη που διαλύεται γρήγορα μετά την ανάπτυξη των ειδικά σχεδιασμένων νανο-βελονών πυριτίου στο δέρμα. Αυτές οι νανο-βελόνες είναι βιοσυμβατές (αβλαβείς για τον ζωντανό ιστό) και αφού περάσουν στον ασθενή το φάρμακο με χρονική απελευθέρωση, απορροφώνται από τον οργανισμό.
Ο επικεφαλής καθηγητής της έρευνας Chi Hwan Lee ανέφερε: “Αυτό το επίθεμα είναι πλήρως διαλυτό από τα σωματικά υγρά με προγραμματιζόμενο τρόπο, έτσι ώστε το υπόστρωμα επιθέματος να διαλύεται εντός 1 λεπτού μετά την εισαγωγή των βελονών στο δέρμα, ακολουθούμενο από βαθμιαία διάλυσή τους μέσα στους ιστούς σε διάρκεια αρκετών μηνών”.
Αυτές οι μικροσκοπικές, πορώδεις βελόνες έχουν σχεδιαστεί με μεγάλη ικανότητα μεταφοράς φαρμάκων, προτού τελικά διαλυθούν. Η χωρητικότητά τους είναι συγκρίσιμη με εκείνη των μεγαλύτερων μικροβελονών, που χρησιμοποιούνται σήμερα για τοπική χημειοθεραπεία.
Πηγή: iatropedia.gr
