Η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή (Obsessive-Compulsive Disorder – OCD) είναι μια κοινή και χρόνια διαταραχή, στην οποία ένα άτομο έχει ανεξέλεγκτες, επαναλαμβανόμενες σκέψεις (ιδεοληψίες) και συμπεριφορές (ψυχαναγκασμούς) που το κάνουν να έχει την ανάγκη να τις επαναλαμβάνει ξανά και ξανά.
Τα άτομα με Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή μπορεί να μην συνειδητοποιούν ότι έχουν εμμονές που δεν είναι λογικές και μπορεί να τις αγνοούν επίτηδες. Αλλά αυτό αυξάνει περισσότερο την κάθε εμμονή και το άγχος. Τελικά, φτάνουν στο σημείο προβαίνουν σε ψυχαναγκαστικές πράξεις, σε μια προσπάθεια να “απαλύνουν” τα αγχωτικά συναισθήματά τους.
Περίπου το ένα τρίτο των ατόμων με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή (ΙΨΔ) έχει ταυτόχρονα μια διαταραχή που περιλαμβάνει ξαφνικές, σύντομες, διαλείπουσες κινήσεις ή ήχους (τικ). Οι εμμονές της ΙΨΔ είναι επαναλαμβανόμενες, επίμονες και ανεπιθύμητες τάσεις ή εικόνες που προκαλούν δυσφορία ή άγχος στο άτομο. Ο ασθενής συνήθως καταφεύγει σε κάποιο καταναγκασμό ή τελετουργικό, για να “απαλλαγεί” προσωρινά από αυτές.
Η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή συχνά επικεντρώνεται γύρω από συγκεκριμένα θέματα, όπως για παράδειγμα ο φόβος μόλυνσης από μικρόβια. Για να διευκολύνει αυτόν τον φόβο του, ένα άτομο με ΙΔΨ μπορεί να πλένει ψυχαναγκαστικά τα χέρια του μέχρι του σημείου που το πλύσιμο γίνεται επώδυνο και η επιδερμίδα του είναι “σκασμένη”. Αυτό καταλήγει σε μια “τελετουργική” συμπεριφορά και έναν “φαύλο κύκλο” που είναι χαρακτηριστικό σύμπτωμα της ΙΨΔ.
Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή: Σημάδια και συμπτώματα
Τα άτομα με ΙΨΔ μπορεί να έχουν εμμονές, καταναγκασμούς, ή και τα δύο. Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να επηρεάζουν όλες τις πτυχές της ζωής τους, όπως η εργασία, το σχολείο και οι προσωπικές τους σχέσεις.
Οι εμμονές είναι επαναλαμβανόμενες σκέψεις, ορμές, ή νοητικές εικόνες, που προκαλούν άγχος στο άτομο. Τα κοινά συμπτώματα περιλαμβάνουν:
- Φόβος μόλυνσης ή φόβος για μικρόβια
- Ανεπιθύμητες, απαγορευμένες, ή ταμπού σκέψεις, που αφορούν το φύλο, τη θρησκεία και την σωματική ακεραιότητα
- Επιθετικές σκέψεις απέναντι στους άλλους ή στον εαυτό του
- Το να πρέπει να διατηρεί τα αντικείμενα σε συμμετρική ή “τέλεια” διάταξη
Οι ψυχαναγκασμοί είναι επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές, όπου το άτομο με ΙΨΔ νιώθει την παρόρμηση να τις κάνει ως αντίδραση/απάντηση/απόκριση σε κάποια έμμονη σκέψη. Οι πιο συνήθεις καταναγκασμοί περιλαμβάνουν:
- Υπερβολική καθαριότητα ή/και πλύσιμο των χεριών
- Τοποθέτηση και διάταξη των αντικειμένων με ένα συγκεκριμένο, ακριβή τρόπο
- Όταν επανειλημμένα ελέγχει κάποια πράγματα, όπως ο κατ’ επανάληψη έλεγχος για το αν μια πόρτα είναι κλειδωμένη, ή για το αν ο φούρνος/θερμοσίφωνας είναι εκτός λειτουργίας
- Ψυχαναγκαστική καταμέτρηση
Δεν είναι όλα αυτά τα “τελετουργικά”, ή συνήθειες, συμπτώματα καταναγκασμού. Σχεδόν ο καθένας μας θα ελέγξει κάποια πράγματα δύο και τρεις φορές ακόμα για να σιγουρευτεί για κάτι. Αλλά ένα άτομο με Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή συνήθως:
- Δεν μπορεί να ελέγξει τις σκέψεις, ή τις συμπεριφορές του, ακόμη και όταν αναγνωρίζει ότι αυτές οι σκέψεις, ή συμπεριφορές είναι, πράγματι, υπερβολικές
- Ξοδεύει τουλάχιστον 1 ώρα την ημέρα βυθισμένο σε αυτές τις σκέψεις, ή τις συμπεριφορές
- Δεν παίρνει ευχαρίστηση όταν εκτελεί αυτές τις συμπεριφορές, ή τις τελετουργίες, αλλά μπορεί να αισθάνεται σύντομη ανακούφιση από το στρες/άγχος που του προκαλούν οι σκέψεις για να τις εκτελέσει
- Έχει σημαντικά προβλήματα στην καθημερινή του ζωή, εξαιτίας αυτών των σκέψεων, ή συμπεριφορών
Ορισμένα άτομα με ΙΨΔ έχουν επίσης και κάποιο “τικ”. Τα κινητικά τικ είναι ξαφνικές, σύντομες, επαναλαμβανόμενες κινήσεις, όπως το να ανοιγοκλείνουν το μάτι (ή άλλες κινήσεις των ματιών), οι μορφασμοί του προσώπου, το ανασήκωμα των ώμων και το τίναγμα του κεφαλιού. Τα πιο συνήθη φωνητικά τικ περιλαμβάνουν επαναλαμβανόμενο “καθαρισμό” του λαιμού και η επαναλαμβανόμενη εισπνοή από την μύτη “σαν να μυρίζει κάτι”.
Τα συμπτώματα μπορεί “να έρχονται και να φεύγουν”, να μειωθούν με την πάροδο του χρόνου, ή και να επιδεινωθούν. Τα άτομα με Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή μπορούν να βοηθήσουν τον εαυτό τους με την αποφυγή καταστάσεων που τους προκαλούν εμμονές, ή να επιχειρήσου να βρουν βοήθεια σε κάποια φάρμακα (πάντα σε συνεννόηση με το γιατρό τους) για να ηρεμήσουν.
Αν και οι περισσότεροι ενήλικες με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή αναγνωρίζουν ότι αυτό που κάνουν δεν έχει νόημα, ορισμένοι ενήλικες και τα περισσότερα παιδιά δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν ότι η συμπεριφορά τους είναι έξω από τα συνηθισμένα.
Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή: Συμπτώματα εμμονής
- Φόβος μόλυνσης από χειραψία ή από το απλό άγγιγμα αντικειμένων που έχουν αγγίξει και άλλοι άνθρωποι
- Αμφιβολίες για το αν έχετε κλειδώσει την πόρτα ή αν έχετε σβήσει το θερμοσίφωνο κλπ
- Έντονο στρες όταν τα αντικείμενα δεν είναι τοποθετημένα στην σειρά ή αν δεν “κοιτάνε” όλα προς το “σωστό” μέρος
- Σκέψεις αυτοτραυματισμού ή πρόκλησης τραυματισμού σε κάποιον άλλο
- Σκέψεις για υβρεολογίες ή ανάρμοστη συμπεριφορά
- Αποφυγή των καταστάσεων που μπορεί να προκαλέσουν εμμονές, όπως η χειραψία
- Αυξημένο άγχος από δυσάρεστες σεξουαλικές εικόνες που επαναλαμβάνονται στο μυαλό διαρκώς
Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή: Συμπτώματα καταναγκασμού
- Το πλύσιμο των χεριών μέχρι το δέρμα να γίνει πολύ ευαίσθητο
- Το να ελέγχει κανείς επανειλημμένα για το αν οι πόρτες είναι κλειδωμένες, ή για το αν τα φώτα στο σπίτι είναι σβηστά κλπ
- Το να ελέγχει κανείς επανειλημμένα αν είναι κλειστή η κουζίνα ή ο θερμοσίφωνας
- Το να μετράει κανείς ακολουθώντας μόνο συγκεκριμένη “τελετουργία”
- Το να επαναλαμβάνει κανείς διαρκώς και σιωπηλά μια προσευχή, μια λέξη ή μια φράση
- Το να τακτοποιεί κανείς κάθε αντικείμενο γύρω του με έναν συγκεκριμένο τρόπο που είναι πάντοτε ο ίδιος
Το (πρόχειρο) τεστ για Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή
Με το ακόλουθο τεστ, μπορείτε να μετρήσετε σε ποιο επίπεδο είναι (αν έχετε) η δική σας ιδεοψυχαναγκαστική συμπεριφορά:
Να θυμάστε πάντα: Κανένα είδος τεστ που βλέπετε στο διαδίκτυο δεν μπορεί να υποκαταστήσει την επαγγελματική, εμπεριστατωμένη και έγκυρη άποψη ή διάγνωση ενός εξειδικευμένου επιστήμονα. Αυτά τα τεστ, όπως αυτό που βλέπετε εδώ, χρησιμεύουν μόνο ως ενδείξεις για κάτι που σας απασχολεί και τίποτα παραπάνω. Αν θεωρείτε ότι υπάρχει οποιοσδήποτε λόγος ανησυχίας, είναι σώφρον να πάτε στον αντίστοιχο γιατρό.
Πηγές: iatropedia.gr