«Όταν ήμουν μικρός δεν είχα ιδέα ούτε τι είναι η υποκριτική ούτε καν είχα πάει στο θέατρο ποτέ μου. Ήθελα να γίνω καπετάνιος, αγαπούσα και αγαπώ πολύ τη θάλασσα. Αν είχα την ευκαιρία να διαλέξω το θάνατό μου θα ήθελα να πνιγώ. Από όλες τις άλλες διαδικασίες, προτιμώ αυτή. Πήγα τυχαία στη σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Όταν πήγαινα με το ταξί για να γραφτώ στη σχολή να γίνω ναυτικός είπα στον ταξιτζή γύρνα και πήγαινέ με στο Εθνικό Θέατρο.
Το βράδυ που γύρισα σπίτι και το είπα στον πατέρα μου, έφαγα μια κλωτσιά και μια μπουνιά, δεν σήκωνε αντιρρήσεις. Έχω φάει πάρα πολύ ξύλο από τον πατέρα μου. Από 13 μέχρι 18 είχα φάει πολύ ξύλο. Ήμουν ατίθασο παιδί, δημιουργούσα και πολλά προβλήματα στη μάνα μου. Δεν ήμουν “καλό” παιδί. Ο πατέρας μου μετά από 18 χρόνια που ήμουν επαγγελματίας ηθοποιός ήρθε και είδε την πρώτη μου παράσταση. Ούτε ήρθε ποτέ, ούτε το χώνεψε ποτέ, ούτε σχεδόν μου μίλαγε. Δεν ήταν μόνο επειδή τον παράκουσα, δεν πίστευε ότι είναι επάγγελμα αυτό το πράγμα. Η μητέρα μου πάντοτε ήταν μαζί μου παρόλο που της είχα βγάλει την πίστη ανάποδα. Εγώ με τα παιδιά μου δεν ήμουν αυστηρός, σοβαρός ήμουν.
Όταν έγινα ευρέως γνωστός από την τηλεόραση δεν το αντιμετώπισα πολλές φορές καλά. Άρχισαν κάτι ντράβαλα του τύπου γκομενίζει εκεί, γκομενιλίκια εκεί, δεν ήξερα πώς να αντιμετωπίσω, εκνευριζόμουν πολύ. Μου χρέωναν γκομενιλίκια, μέχρι και την Ελένη Μαβίλη μου χρέωσαν. Υπήρξαν φήμες ότι είχα σχέση και με κάνα δυο συναδέλφισσες που ήρθαν γκεστ σταρ στο Χάι Ροκ και το Λαβ Σόρρυ. Και με την Κωνσταντίνα Μιχαήλ γράψανε ότι είχαμε σχέση. Η γυναίκα μου δεν ζήλεψε ποτέ, αδιαφορούσε γι’ αυτά τα πράγματα. Ο όρος ζήλεια δεν υπάρχει για εκείνη», είπε ο Τάσος Χαλκιάς.
