Στη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό που διεξάγεται στη Βουλή ο Ανδρέας Ξανθός εξαπέλυσε κριτική στον προϋπολογισμο με αιχμή τις δαπάνες Υγείας και παρουσίασε τις προτάσεις του κόμματός του.
Τα βασικά σημεία εισήγησης του Τομεάρχη Υγείας της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία
«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι
Από την πολιτική παράταξη που έκανε την τυμβωρυχία και τη θανατοπολιτική σημαία ευκαιρίας για να επανέλθει στην εξουσία δεν αποδεχόμαστε τέτοιου είδους κριτική. Και δεν αποδεχόμαστε διαστρέβλωση της πραγματικότητας και την αδιαφάνεια πόσο μάλλον όταν αυτή αφορά τα στατιστικά ή τα οικονομικά δεδομένα στον χώρο της υγείας.
Είναι απολύτως επίπλαστη λοιπόν η άνοδος της Ελλάδας στην έκθεση του ΟΟΣΑ κατά 6 θέσεις, όπως μας είπε ο κος Σταϊκούρας, καθώς αυτές οι χώρες, τις οποίες υποτίθεται ότι προσπεράσαμε στις δαπάνες για την πανδημία (π.χ. Ισλανδία, Δανία, Πορτογαλία κ.α.) δεν έχουν δώσει δεδομένα ή έχουν δώσει στοιχεία 3-4 μήνες πριν από την Ελλάδα.
Είπε επίσης ο κος Σταϊκούρας ότι μειώθηκαν οι δημόσιες δαπάνες υγείας επί ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με το 2014, κάτι το οποίο είναι ανερυθρίαστα ψευδές, όπως προκύπτει και από το τελευταίο δελτίο του Συστήματος Λογαριασμών Υγείας της ΕΛΣΤΑΤ τον Μάρτιο του 2020. Οι δαπάνες για την Υγεία επί ΣΥΡΙΖΑ αυξήθηκαν το 2015 και το 2016 και αν πράγματι μειώθηκαν το 2017, παραμένοντας σε κάθε περίπτωση υψηλότερες από το 2014, τότε καλείται να εξηγήσει πώς κατάφερε η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να παρέχει πλήρη υγειονομική κάλυψη σε 2.5 εκ. ανασφάλιστους πολίτες, σε χιλιάδες πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο, να ιδρύσει 127 νέες δομές Τοπικές Μονάδες Υγείας, να ανοίξει 120 νέες κλίνες ΜΕΘ και μάλιστα χωρίς να υφίσταται η συνθήκη της πανδημίας, να προβεί σε 7.000 προσλήψεις μόνιμου υγειονομικού προσωπικού και πάνω από 10.000 συμβασιούχων, να ανοίξει ξανά δομές υγείας, όπως το Κέντρο Υγείας Αστικού Τύπου Πατησίων, που είχε κλείσει η Κυβέρνηση της ΝΔ.
Σε μια περίοδο που εξελίσσεται μια υγειονομική τραγωδία στη χώρα, μας προκαλείτε να σας υποδείξουμε μία χώρα που πηγαίνει καλύτερα από εμάς. Το έχετε πει αυτό στους γιατρούς και τους νοσηλευτές στην Β. Ελλάδα;
Έχετε επίγνωση της πραγματικότητας;
Σε μια περίοδο που εξελίσσεται μια υγειονομική τραγωδία στη χώρα, με επιδημικό κύμα που δεν κάμπτεται ουσιαστικά μετά από 5 εβδομάδες lockdown, με την πίεση στο ΕΣΥ για νοσηλεία σε κλινικές covid και ΜΕΘ να συνεχίζεται αμείωτη, με αυξανόμενη προσβολή υγειονομικού προσωπικού, με τους ανθρώπους της πρώτης γραμμής στο όριο του burnout, με την κοινωνία φοβισμένη και ανασφαλή,η Κυβέρνηση φέρνει ένα Προϋπολογισμό που προβλέπει μειωμένες δημόσιες δαπάνες υγείας αθροιστικά 572 εκ. € στο Υπουργείο Υγείας.
Είναι αυτό συμβατό με την πραγματικότητα; Είναι δυνατό να είστε τόσο ιδεοληπτικοί και εμμονικοί;
Και την ίδια ώρα μας λέτε ότι έχουμε δημοσιονομικό περιθώριο, ότι έχουμε «καβάντζα» αν χρειαστούν περισσότερα. Και αυτό ακριβώς είναι το λάθος. Την ώρα που μαίνεται η υγειονομική κρίση θέλετε να περάσετε το μήνυμα ότι «μπόρα είναι και πέρασε», με σύνθημα «η πανδημία φεύγει, το εμβόλιο έρχεται», άρα δεν υπάρχει κανένας λόγος για επιπλέον δαπάνες για το σύστημα υγείας. Διοικητές Νοσοκομείων αναρωτιούνται για τη σκοπιμότητα να προσληφθεί επιπλέον προσωπικό, διερωτώνται τι θα το κάνουν μετά την πανδημία; Και αυτή είναι η άποψη σας, ότι πρόκειται για μία έκτακτη συνθήκη, η όποια θα περάσει, επομένως δεν υπάρχει λόγος για καμία περαιτέρω επένδυση στο σύστημα υγείας.
Το πολιτικό συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι η Κυβέρνηση δεν έχει καταλάβει τίποτα από αυτή τη σαρωτική υγειονομική κρίση, όπως την αποκαλεί ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, η οποία έχει δημιουργήσει νέες ανάγκες, νέες ανισότητες και νέες προκλήσεις.
Ποιες είναι αυτές οι νέες ανάγκες;
- Ισχυρή Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας με έμφαση στον οικογενειακό γιατρό και στην ομάδα υγείας
- Αποκεντρωμένες δημόσιες δομές
- Κινητές ομάδες υγείας και κατ’ οίκον παρακολούθηση για ανθρώπους που νοσούν στην πανδημία ή έχουν χρόνια νοσήματα και δεν πάνε στο νοσοκομείο
- Κινητές μονάδες ψυχικής υγείας
- Η επείγουσα ιατρική
- Οι μονάδες λοιμώξεων
- Η μετανοσοκομειακή φροντίδα
- Post covid παρακολούθηση των επιπλοκών μιας πολυσυστηματικής νόσου
- Η αποκατάσταση
- Η γηριατρική
- Η ιατρική της εργασίας
- Ιατρική ακριβείας
- Υγιεινή του περιβάλλοντος
- Τηλεσυμβουλευτική από υγειονομικό προσωπικό
Και βεβαίως αναδιοργάνωση και ενίσχυση των Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας με ισχυρό και αποκεντρωμένο μηχανισμό επιδημιολογικής επιτήρησης. Γιατί αυτό είναι το δίδαγμα της πανδημίας. Δεν αρκεί να έχεις μόνο υπηρεσίες περίθαλψης, αλλά απαιτείται η ύπαρξη μηχανισμών επιδημιολογικής επιτήρησης, οι όποιοι θα ανιχνεύουν και παρεμβαίνουν έγκαιρα σε μεταδιδόμενα νοσήματα και να προστατεύουν την υγεία του πληθυσμού.
Αυτές είναι οι προτεραιότητες και η στοχοθεσία ενός νέου Δημόσιου Συστήματος Υγείας, το οποίο βεβαίως προαπαιτεί επιπλέον πόρους και σύγκλιση με το μέσο όρο της ΕΕ στις δημόσιες δαπάνες υγείας (7% του ΑΕΠ) σε ορίζοντα τριετίας, αρχής γενομένης από το 2021.
Χρειαζόμαστε ένα σχέδιο 15.000 μόνιμων προσλήψεων ιατρικού, νοσηλευτικού και λοιπού υγειονομικού προσωπικού ως παρακαταθήκη από την πανδημία και φυσικά να ξαναδούμε τις αποδοχές των ανθρώπων του ΕΣΥ, που όλοι αναγνωρίζουμε σήμερα τη συνεισφορά τους.
Και προφανώς απαιτείται ένα Εθνικό Σχέδιο Αναβάθμισης Υποδομών Υγείας, το όποιο θα αξιοποιήσει εθνικούς και ενωσιακούς πόρους από τα ευρωπαϊκά ταμεία, το ταμείο ανάκαμψης, το ΕΣΠΑ, το ΠΔΕ ώστε να μην χρειάζεται να προσφύγουμε στις τόσο δημοφιλείς στην Κυβέρνηση Συμπράξεις Δημόσιου Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), στο άνοιγμα δηλαδή του ΕΣΥ στην αγορά και σε ιδιώτες επενδυτές.
Η αξιοποίηση λοιπόν αυτών των εργαλείων, η επένδυση στο δημόσιο σύστημα υγείας, η ανάπτυξη υπηρεσιών στις οποίες διαχρονικά υστερούσε είναι ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπιστούν οι ανισότητες. Αυτή είναι και η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στο συντηρητικό και στο προοδευτικό πολιτικό σχέδιο. Ανάμεσα στη νεοφιλελεύθερη γραμμή που θέλει να δώσει χώρο στην αγορά και ανάμεσα στην αριστερή και προοδευτική αντίληψη που θέλει να δώσει χώρο στις ανάγκες των ανθρώπων. Αυτή είναι η βασική μας διαφορά.
Δυστυχώς η Ελλάδα πληρώνει το τίμημα της διαχείρισης μιας μείζονος υγειονομικής – οικονομικής – κοινωνικής κρίσης από μια «νέο-φιλελεύθερη» πολιτική δύναμη που δεν πιστεύει στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας, δεν πιστεύει στο Κοινωνικό Κράτος, δεν πιστεύει στον Κρατικό Παρεμβατισμό, δεν πιστεύει στην Ισότητα και στη μείωση των ανισοτήτων και προφανώς δεν πιστεύει σε πολιτικές αναδιανομής.
Ο προϋπολογισμός του 2021 λοιπόν, κατά τη γνώμη μας, επιτείνει την ανασφάλεια της κοινωνίας και για την υγεία και για την εργασία και για το εισόδημα και για την αξιοπρέπεια των ανθρώπων αυτής της χώρας και γι’ αυτό τον καταψηφίζουμε.»
Πηγή
