«Τα παιδιά δεν κινδυνεύουν από τηλεοπτικές εικόνες διαφορετικότητας». Αυτή είναι η απάντηση των ειδικών στην αγωνία μερίδας γονέων για το πώς μπορεί να επηρεάσει η εκκεντρική εμφάνιση της Κοντσίτα τούς μικρούς φαν της Eurovision.
Μάλιστα, όπως σημειώνει στα «ΝΕΑ» η δρ. Κλινικής Ψυχολογίας – ψυχοθεραπεύτρια Μυρσίνη Κωστοπούλου, η προχθεσινή βραδιά «άνοιξε έναν συμβολικό και επικοινωνιακό χώρο για να επεξεργαστεί το παιδί την έννοια της διαφορετικότητας, του δικαιώματος προς τον αυτοπροσδιορισμό και την ανοχή στην απόκλιση, δίχως να νιώθει απειλημένο από αυτά». Διευκρινίζει ότι τα παιδιά είναι ανοιχτά στο διαφορετικό. Συνεπώς, η σύγχυση των παιδιών αντικρίζοντας τη γενειοφόρο Κοντσίτα με τα μακριά μαλλιά και το μακρύ φόρεμα, συνήθως δεν είναι τίποτα άλλο παρά ο καθρέφτης των απόψεων των γονέων τους.
«Απορροφούν σαν σφουγγάρια τα συναισθήματα, τις αναπαραστάσεις, τις προκαταλήψεις, την ανοχή ή την απόρριψη των μεγάλων απέναντι στη διαφορετικότητα του φύλου. Και αυτό γιατί αποζητούν την αποδοχή τους».
Και καθώς η Κοντσίτα «παίζει» με τα όρια της αντρικής και της γυναικείας ταυτότητας, οι γονείς πρέπει να αποφύγουν το λάθος της προσκόλλησης σε συγκεκριμένα στερεότυπα. Η κ. Κωστοπούλου επιμένει ότι η εξήγηση πρέπει να είναι απλή, χωρίς αρνητική ή θετική χροιά. Για παράδειγμα: «Η Κοντσίτα είναι άντρας που δανείζεται γυναικεία χαρακτηριστικά και αυτό τον κάνει να νιώθει πιο ελεύθερο και πιο ευτυχισμένο».
ΤΟ «ΜΑΘΗΜΑ». Στην αναζήτηση ενός θετικού μηνύματος που μπορεί να αποτελέσει μια ικανοποιητική εξήγηση με εκπαιδευτικό περιεχόμενο για τα παιδιά, ο παιδοψυχίατρος – πρόεδρος της Εταιρείας Ψυχολογικής Ψυχιατρικής Ενηλίκου και Παιδιού Γιάννης Κούρος συμβουλεύει τους γονείς να επικεντρωθούν στο θέμα της ειλικρίνειας.
Οπως λέει στα «ΝΕΑ», η εκκεντρική Κοντσίτα «κατάφερε να επικοινωνήσει – ή ακόμη καλύτερα να «φωνάξει» – τη διαφορετικότητά της μέσω του διαγωνισμού. Το να επιλέξει κανείς την αλήθεια από το ψέμα είναι μία κίνηση που χρειάζεται θάρρος. Αρα, αυτό που μπορούμε να πούμε στα παιδιά μας είναι ότι η ειλικρίνεια κέρδισε». Προσθέτει ωστόσο ότι είναι απαραίτητο να εξηγήσουμε στους ανηλίκους «ότι η διαφορετικότητα δεν είναι παράδειγμα προς μίμηση.
Ο κόσμος, εν προκειμένω οι ψηφοφόροι της Eurovision, επιβράβευσαν τη νικήτρια ενθαρρύνοντας την ανοχή στο διαφορετικό. Οφείλουμε όμως να αποσαφηνίσουμε ότι ανοχή δεν σημαίνει απαραίτητα ότι κάποιος συμφωνεί με μία συγκεκριμένη συμπεριφορά».
Πηγή:tanea.gr
