Η ζεστή μπεσαμέλ με το μοσχοκάρυδο «πλημμύριζε» το χώρο και το γλυκό άρωμα της κανέλας στα κοκκινιστά γέμιζε θαλπωρή και αγάπη την κουζίνα.

Μια γευστική πανδαισία με αρώματα και μνήμες «κλείδωσαν» στην παιδική μνήμη της Εύας Μονοχάρη που βρίσκεται πίσω από το γνωστό food blog Funky Cook.

Τι σημαίνει όμως να είσαι food blogger στην Ελλάδα και ποιες δυσκολίες αντιμετώπισε όταν αποφάσισε, η «βετεράνος» πλέον του είδους, να συνδυάσει το blogging με τη μαγειρική;

Η πρώην παιδαγωγός μιλάει στο newsbeast.gr για το πώς έκανε την αγάπη της επάγγελμα και την ομάδα δράσης Food4Good που δημιούργησε. Συμβουλεύει ακόμη μέσα από την πολύχρονη εμπειρία της τους μελλοντικούς food bloggers και μάς προτείνει να φτιάξουμε μια από τις πιο αγαπημένες της συνταγές σε μια διαφορετική εκδοχή.

– Έχετε ένα από τα πιο πετυχημένα food blogs στην Ελλάδα. Πώς ξεκίνησε η ιδέα και πώς έφτασε ως εδώ;

Η ιδέα για το Funky Cook ξεκίνησε το 2007 όταν σκέφτηκα ότι θα ήθελα να συγκεντρώσω αλλά και να μοιραστώ τις συνταγές μου. Κάπως έτσι με κέρδισε και το blogging αφού η μαγειρική με είχε κερδίσει πολλά χρόνια νωρίτερα.

Δειλά-δειλά «ανέβαζα» τις συνταγές μου στο διαδίκτυο, στην πλατφόρμα του Βlogger όμως οι ανάγκες μεγάλωναν και πολύ σύντομα το 2011 μεταπήδησα στο WordPress, σε δικό μου server και το FunkyCook.gr ήταν στον αέρα με δικό του domain. Το 2013 είχα την πρώτη ουσιαστική πρόταση συνεργασίας και με τα χρήματα αυτά αγόρασα την πρώτη μου φωτογραφική μηχανή.

– Πώς κάνατε το food blogging επάγγελμα; Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίσατε;

Η αλήθεια είναι πως τότε δεν υπήρχε καμία απολύτως προοπτική, αλλά ένιωθα πως αυτό ήταν το αντικείμενο που θα ήθελα να κάνω επάγγελμα και έψαχνα τρόπους για να συμβεί αυτό, μέχρι τότε να τονίσω πως δεν υπήρχαν τα social media και όλη η επισκεψιμότητα ήταν οργανική.

Τα πρώτα μου έσοδα ως blogger ήρθαν από τις διαφημίσεις της Google από τις οποίες τότε «έβγαζα»  ένα βασικό μηνιάτικο μισθό. Αυτό με βοήθησε να αφοσιωθώ στο blogging, να συγκεντρώσω μέσα σε 2 χρόνια πάνω από 800 συνταγές και άρθρα σχετικά με το φαγητό και τη γαστρονομία, να εξελιχθώ στη φωτογραφία αλλά και να βρω την «ταυτότητά» μου ως blogger.

Δεν συνάντησα καμία δυσκολία γιατί δεν υπήρχε κάτι ουσιαστικό να περιμένω. Αργότερα θα έλεγα πως ήμουν, ας πούμε, τυχερή γιατί τότε κάποιοι άνθρωποι της διαφήμισης που αντιλήφθηκαν την ανερχόμενη τάση του blogging μ’ εμπιστεύτηκαν, χωρίς να έχω ουσιαστικό αντικείμενο και δίπλα τους έμαθα αρκετά.

Η εξέλιξη τα επόμενα χρόνια ήταν ραγδαία στην καθιέρωση του blogging ως επάγγελμα και όσο αυτή πλησίαζε στην αναγνώριση και τη σημερινή της κατάσταση θεωρώ πως με βρήκε κι εμένα έτοιμη πια, με εμπειρία αρκετών ετών και με ένα πολύ δυνατό blog.

Σήμερα, οι δυσκολίες για έναν blogger είναι περισσότερες και ας υπάρχουν όλα τα μέσα και η καθοδήγηση, για εμένα είναι πιο δύσκολα τώρα γιατί εγώ η ίδια έχω περισσότερες απαιτήσεις από τη δουλειά μου, όπως και η αγορά.

– Ποια ήταν η επαγγελματική σας ασχολία πριν αποφασίσετε να αφιερωθείτε στο food blogging;

Αν και έχω σπουδάσει και δουλέψει μερικά χρόνια ως παιδαγωγός, ο χαρακτήρας μου διαρκώς με σπρώχνει ν’αναζητώ νέα ενδιαφέροντα στην επαγγελματική μου πορεία, έτσι έχω κάνει αρκετές δουλειές και λίγο πριν «γίνω» και επίσημα blogger είχα μια εταιρεία διαχείρισης ακινήτων την οποία άφησα πίσω μου πολλά χρόνια πριν, όταν ήρθε η κρίση.

– Πότε ήταν η στιγμή που το blog σας έγινε γνωστό;

Μπορεί ν’ ακουστεί υπεροπτικό αλλά το blog μου ξεχώρισε από την αρχή παρόλο που οι φωτογραφίες μου ήταν «άθλιες», οι συνταγές μου ήταν και είναι πάντα αναλυτικές, όλες δοκιμασμένες με 100% επιτυχία και αυτό το αναγνώρισε το κοινό.

Η κορυφαία στιγμή όμως ήρθε όταν ξεκίνησα να γράφω μανιωδώς ελληνικές παραδοσιακές και τοπικές συνταγές πριν περίπου 5 χρόνια, αυτό έγινε πηγή έμπνευσης, όπως διαπίστωσα και από άλλους bloggers, αλλά κυρίως από τους αναγνώστες που τις αποθέωσαν και τις αγάπησαν ιδιαίτερα ανεβάζοντας την επισκεψιμότητα στα ύψη.

– Ποιες είναι οι πρώτες σας μνήμες που συνδέονται με το φαγητό και τη γεύση;

Οι πρώτες μου μνήμες αρχίζουν με τη μυρωδιά του φαγητού, μετά έρχεται η γεύση και η υφή για που «κλείδωσαν» στη μνήμη μου, όπως το ζεστό σπιτικό ψωμί και οι πίτες της γιαγιάς μου, η κανέλα στα κοκκινιστά, το γλυκό βύσσινο, η ντομάτα από το περιβόλι μας με το χοντρό αλάτι, τα λουκάνικα που φτιάχναμε τα Χριστούγεννα, το ξινούτσικο αυγολέμονο στους λαχανοντολμάδες και η ζεστή μπεσαμέλ του μπαμπά μου με το μοσχοκάρυδο να «πλημμυρίζει» την κουζίνα.

Πολύ σημαντική όμως είναι για μένα και η σύνδεση της μαγειρικής, της προετοιμασίας του φαγητού και η προσφορά του σε όσους αγαπώ και νοιάζομαι. Μεγάλωσα σε μια οικογένεια που το φαγητό έπαιζε σημαντικό ρόλο και έτσι έμαθα όχι μόνο να τρώω αλλά και να μαγειρεύω εξαιρετικά με το «μάτι», βέβαια η γνώση και η εξέλιξη δεν σταματούν ποτέ και πουθενά, πάντα επιδιώκω την εξέλιξη.

– Ποιο είναι το πιο αγαπημένο σας πιάτο που έχετε φτιάξει για το blog;

Μια από τις πιο αγαπημένες μου συνταγές είναι τα σουτζουκάκια που βρίσκονται συνεχώς από το 2013 στην πρώτη σελίδα αναζήτησης στη Google, κάτι που με κάνει πολύ περήφανη γιατί είναι πραγματικά η τέλεια συνταγή, όμως θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μια διαφορετική εκδοχή τους με ρεβίθια γιατί είναι ιδιαίτερα και αγαπημένα μου!

– Τι είναι η ομάδα δράσης Food4Good που δημιουργήσατε;

Η έμπνευση του Food4Good  -τρώμε για καλό σκοπό-  ήρθε το 2013 όταν δημιούργησα μια ομάδα δράσης στην οποία συμμετείχαν 6 ακόμη food bloggers και με «όχημα» το φαγητό προσφέρουμε βοήθεια σε όσους το έχουν ανάγκη. Το Food4Good βραβεύτηκε το 2015 από τα Marie Claire Awards.

– Τι θα συμβουλεύατε κάποιον που θέλει να ασχοληθεί επαγγελματικά με το αντικείμενο;

Αρχικά να πούμε πως blogger δεν είναι όποιος διατηρεί ένα λογαριασμό στο Instagram και δημοσιεύει θελκτικές φωτογραφίες, αυτό είναι άλλο, ο blogger που θέλει να ασχοληθεί επαγγελματικά πρέπει να χτίσει περιεχόμενο σε βάθος με αρθρογραφία και φωτογραφίες, άποψη, σοβαρότητα και να δηλώσει την «παρουσία» του.

Να έχει υπομονή, να έχει κατά νου ότι ο blogger είναι ένα «πακέτο» δεν αρκεί μόνο ένα προσόν για να γίνεις αναγνωρισμένος blogger, χρειάζεται όμως σκληρή δουλειά για ένα ποιοτικό και αισθητικά σωστό περιεχόμενο, εξειδίκευση, εξέλιξη, αξιοπρέπεια και σεβασμό στους followers.

Ακολουθήστε το FunkyCook.gr στο instagram και το facebook.

Σουτζουκάκια από ρεβίθια

Υλικά για 4 άτομα

Για τα σουτζουκάκια

  • 350 γρ. ρεβίθια
  • 2 κρεμμύδια ξερά
  • 3 σκελίδες σκόρδο
  • 100 γρ. ψίχα από μπαγιάτικο ψωμί
  • 1 κουταλάκι του γλυκού κύμινο
  • πιπέρι
  • αλάτι

Για τη σάλτσα

  • 1 κρεμμύδι
  • 2 σκελίδες σκόρδο
  • 400 ml. χυμό ντομάτας
  • 1 κουταλιά της σούπας ζάχαρη
  • 100 ml. κόκκινο κρασί
  • 2-3 κόκκους μπαχάρι
  • ελάχιστο κύμινο
  • ελάχιστη κανέλα
  • πιπέρι
  • αλάτι
  • 2 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο

Για το τηγάνισμα

  • αλεύρι
  • σπορέλαιο ή ελαιόλαδο
  • μαϊντανό ή κόλιανδρο για το σερβίρισμα

Εκτέλεση

    1. Μουλιάζουμε τα ρεβίθια σε άφθονο νερό.
    2. Την επόμενη ημέρα στεγνώνουμε τα ρεβίθια με καθαρή πετσέτα.
    3. Αλέθουμε τα ρεβίθια, προσεκτικά ώστε να μην τα πολτοποιήσουμε.
    4. Στον επεξεργαστή τροφίμων επίσης αλέθουμε το ψωμί.
    5. Τρίβουμε στο χοντρό μέρος του τρίφτη τα κρεμμύδια.
    6. Σε μεγάλο μπολ ζυμώνουμε τα ρεβίθια, το ψωμί, τα κρεμμύδια, ψιλοκομμένο το σκόρδο, τα μπαχαρικά και καρυκεύουμε με όσο αλάτι και πιπέρι χρειαστεί.
    7. Όταν ομογενοποιηθούν όλα τα υλικά πλάθουμε σουτζουκάκια και τα αλευρώνουμε.
    8. Ετοιμάζουμε την σάλτσα, σε ένα μεγάλο τηγάνι σοτάρουμε με λίγο ελαιόλαδο το κρεμμύδι και τα σκόρδα ψιλοκομμένα, προσθέτουμε τα μπαχαρικά και το κρασί.
    9. Μόλις εξατμιστεί το κρασί, προσθέτουμε τη ζάχαρη και την ντομάτα. Σιγοβράζουμε την σάλτσα μέχρι να δέσει.
    10. Τηγανίζουμε τα σουτζουκάκια σε καυτό σπορέλαιο μέχρι να πάρουν ωραίο χρυσαφένιο χρώμα.
    11. Περιχύνουμε τα σουτζουκάκια με τη σάλτσα και σερβίρουμε με μαϊντανό ή κόλιανδρο.

Πηγή