Όλοι έχουμε κάνει σχέσεις. Έχουμε καταλάβει πότε νιώθει το εκάστοτε άτομο πράγματα για εμάς. Πότε όχι. Κάτι όμως που οφείλουμε να θυμόμαστε, είναι να βλέπουμε τα σημάδια ότι η σχέση φτάνει στο τέλος της και να προετοιμαστούμε για αυτό. Είτε δίνοντας τον καλύτερό μας εαυτό να τη βελτιώσουμε, είτε να αποδεχτούμε ότι δε θα αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο.
Επικοινωνία
Το πρώτο πράγμα που συνήθως αλλάζει είναι η επικοινωνία ως προς το περιεχόμενο και τη συχνότητα που αυτή έχει. Όταν τα πράγματα δεν πάνε τόσο καλά, παρατηρούμε ότι μειώνονται τα μηνύματα, τα τηλέφωνα κλπ. Αλλάζει όμως και το ύφος στη συζήτηση, η διάθεση και η θέληση να μάθεις νέα του άλλου.
Είναι σίγουρα πολύ άσχημο στάδιο γιατί αυτή η αλλαγή στεναχωρεί σίγουρα τη μία από τις δύο πλευρές. Υπάρχει πάντοτε και η σύγκριση με το παρελθόν. Θυμόμαστε δηλαδή πόσο καλύτερα ήταν τα πράγματα, πόσο περισσότερη διάθεση και θέληση υπήρχε.
Βλέποντας λοιπόν το πριν και το τώρα, αυτό λειτουργεί ακόμη πιο στενάχωρα στο μυαλό μας διότι έχουμε τις καλές ανανήσεις. Το ότι πάντως η επικοινωνία απέχει παρασάγγας με τις πρώτες ημέρες της γνωριμίας, δείχνει πώς δεν είσαι ή δεν είναι ο άλλος στις προτεραιότητές σου-του.
Έξοδοι
Προφανώς οι βόλτες δεν είναι όπως ήταν. Δεν έχετε τον ενθουσιασμό που υπήρχε, δε βγαίνετε τόσο συχνά και όταν γίνει βαριέστε και δε συζητάτε κάτι ουασιαστικό. Κάτι άλλο που αλλάζει και είναι αρκετά ενοχλητικό, είναι το γεγονός πως ξαφνικά οι φίλοι μπαίνουν πάνω από εσένα.
Οι γνώμες των φίλων επίσης φαίνεται να επηρεάζουν αρκετά τις απόψεις που εκείνος-η έχει. Περνάει μάλλον καλύτερα μαζί τους σε σχέση με όταν βγαίνετε εσείς οι δύο γεγονός που προφανώς είναι ενοχλητικό. Οι ιδέες για ταξίδια σταματάνε, το ίδιο και η διάθεση για περπάτημα, για κινηματογράφο ή για χορό.
Το σπίτι του-της γίνεται φρούριο
Ενώ είχες συνηθίσει να πηγαίνεις από το σπίτι και να μένετε μαζί κάνοντας τα πάντα, τώρα σταδιακά σου λέει να πηγαίνεις πιο σπάνια. Ε θέλει τον χρόνο του λέει. Μετά ο χρόνος δημιουργεί απόσταση και μετά συναισθηματική απόσταση.
Εκεί που είχες την άνεση να πας όποτε θες σχεδόν, τώρα νιώθεις σαν ξένος, σα να μην έχεις πάει ποτέ ξανά ή σαν την πρώτη φορά. Δε νιώθεις δηλαδή ότι θα κάτσεις αρκετά, γιατί δε θες ούτε εσύ να κάτσεις σε ένα «αφιλόξενο» σπίτι. Εν τω μεταξύ φίλοι του άπειροι έρχονται. Ποτά πίνει. Κάνει μαζώξεις με γνωστούς κλπ αλλά σε αυτές δεν είσαι πια εσύ.
Το σεξ δεν είναι καλό
Προφανώς, όχι μόνο έχει αλλάξει η συχνότητα η οποία πλέον είναι αρκετά σπάνια, έχει αλλάξει και η ποιότητα. Δε θέλει να κάνει την κίνηση να επιδιώξει να έρθει σε ερωτική επαφή μαζί σου. Αν την κάνει μοιάζει να γίνεται πολύ «στερεοτυπικά» σα να μην το νιώθει.
Με τον καιρό μειώνεται σταδιακά ώσπου χάνεται πλήρως η διάθεση και η όρεξη για αυτό. Πάντως δεν είναι μόνο το σεξ που μειώνεται αλλά και το φιλί. Συνήθιζε να σε φιλάει πιο συχνά και σε άκυρες στιγμές ενώ πλέον μπορεί και μέσα σε μία ολόκληρη μέρα να μη σε φιλήσει καν.
Τι θα κάνεις λοιπόν; Θα προσπαθήσεις να βελτιωθεί όλο αυτό ή θα προχωρήσεις παρακάτω χωρίς αυτόν-ήν;