Ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα ήταν ένας καταραμένος ποιητής του ποδοσφαίρου. Είναι άδικο και κρίμα να λες για εκείνον πως ήταν ένας ποδοσφαιριστής. Ακόμα κι αν πεις πως ήταν ο καλύτερος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών, τον αδικείς.
Πάλεψε με τους δαίμονες και τις αδυναμίες του. Και ίσως αυτές οι αδυναμίες είναι το μοναδικό πράγμα που «προδίδει» πως ήταν θνητός. Ένας αθυρόστομος επαναστάτης που εκμεταλλεύτηκε τη φήμη που του χάρισε η μπάλα για να υπερασπίζετε τους αδύναμους ήταν. Βοηθούσε τους πάντες. Ήταν το μεγαλύτερο αστέρι και ταυτόχρονα απολάμβανε το παιχνίδι στην αλάνα και τις λάσπες.
Ήταν ο άνθρωπος που στα μάτια πολλών συμπατριωτών του πήρε εκδίκηση για τα όσα, σε στρατιωτικό επίπεδο, είχε υποστεί η Αργεντινή από την Αγγλία στα νησιά Φώκλαντ. Ο ίδιος άνθρωπος που έκανε τον φτωχό Ιταλικό νότο να κοιτάει αφ’ υψηλού τον πλούσιο βορά!
Για όσους πραγματικά αγαπάμε το ποδόσφαιρο, ο Ντιέγκο δεν ήταν απλά ο σπουδαιότερος, ήταν κάτι ανώτερο.
Από αυτό το «ανώτερο»… πιάστηκαν και κάποιοι φανατικοί οπαδοί του στην Αργεντινή και τον αποκάλεσαν Θεό. D10S (ένα λογοπαίγνιο με την ισπανική λέξη dios= Θεός και τον αριθμό της φανέλας του).
Αφού ήταν κάτι ανώτερο και Θεός, τότε έπρεπε να έχει την Εκκλησία του. Και τους ιερείς του. Και τους πιστούς του. Και τις 10 εντολές του. Και την προσευχή του. Και να γίνονται γάμοι και βαφτίσια στο όνομα του. Και τις μεγάλες εορτές του. Και τις κυριακάτικες Λειτουργίες του. Και ναι… Τα είχε όλα αυτά.
Γιατί ο μεγάλος Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα είχε την δική του Εκκλησία. Τη δική του θρησκεία. Την Iglesia Maradoniana και αυτά που θα διαβάσετε στη συνέχεια όσο απίστευτα κι αν ακούγονται είναι πέρα για πέρα αληθινά και αντικατοπτρίζουν την αγάπη που είχε ένας ολόκληρος λαός στον Ντιέγκο και κυρίως το βαρύ και ασήκωτο πένθος στο οποίο έχει βυθιστεί από το απόγευμα της περασμένης Τετάρτης.
Η ίδρυση και οι μεγάλες εορτές
Η αρχική ιδέα άνηκε στους Héctor Campomar, Alejandro Verón και Hernán Amez. Τρεις θεοπάλαβους οπαδούς του Ντιέγκο. Αυτοί μοιράστηκαν την ιδέα τους και σύντομα βρέθηκαν άλλοι 200 εξίσου θεοπάλαβοι και έβαλαν μπροστά το σχέδιο της ίδρυσης της Iglesia Maradoniana.
Τελικά το σχέδιο τους πήρε σάρκα και οστά στην πόλη Ροζάριο στις 30 Οκτωβρίου 1998. Τυχαία ημερομηνία; Όχι βέβαια. Στις 30 Οκτωβρίου 1960 είχε γεννηθεί ο μεγάλος Ντιέγκο.
Σήμερα, πλέον, η Εκκλησία του D10S μετράει περίπου 200.000 εγγεγραμμένα μέλη από τουλάχιστον 130 διαφορετικές χώρες. Ακολουθεί την δική της χρονολογία (το 2010 π.χ. είναι το έτος 50 μ.Ντ.-μετά Ντιέγκο), διαθέτει τη δική της Βίβλο που είναι η αυτοβιογραφία του Μαραντόνα, έχει τους δικούς της Αποστόλους (όσους τον βοήθησαν στην καριέρα του) και τους δικούς της Ιούδες (όσους συγκρούστηκαν μαζί του).
Κάθε χρόνο στις 30 Οκτωβρίου η Εκκλησία γιορτάζει τα δικά της… Χριστούγεννα. Στολίζουν έλατα και διοργανώνουν σπουδαία γλέντια. Το… Πάσχα το γιορτάζουν κάθε χρόνο στις 22 Ιουνίου, ημερομηνία κατά την οποία ο Μαραντόνα το 1986 είχε πετύχει τα δυο αλησμόνητα γκολ απέναντι στην εθνική Αγγλίας στο Μουντιάλ του Μεξικού.
Οι πιστοί έχουν τατουάζ που να σχετίζεται με τον Ντιέγκο. Συμμετέχουν σε Λειτουργίες όπου αναπαριστούν το γκολ «με το χέρι του Θεού». Αυτό το γκολ πρέπει να βάλουν και όσοι θέλουν να γίνουν μέλη της Εκκλησίας. Κάτι σαν τελετή μύησης. Αν περάσουν αυτή τη δοκιμασία θα κληθούν να απαντήσουν σε 10 ερωτήσεις γενικού περιεχομένου… για τον Ντιέγκο.
Η προσευχή, οι 10 εντολές και μια ωραία ιστορία
Εκκλησία χωρίς προσευχή και εντολές προς τους πιστούς, δε νοείται και κάπως έτσι οι πιστοί του Ντιέγκο φρόντισαν να αποκτήσουν τα δικά τους… σύμβολα πίστεως.
Αρχικά έχουμε την προσευχή στα πρότυπα του Πάτερ ημών:
«Ντιέγκο ημών. Πάτερ Ντιέγκο, ο εν Ντουμπάι. Αγιασθήτω το αριστερό σου πόδι. Ελθέτω η μαγεία σου. Γεννηθήτω η ποιότητά σου, ως εν ουρανώ και επι της γης. Το γκολ ημών το επιούσιον, δος ημίν σήμερον και άφες ημίν τις κλοτσιές ημών ως και ημείς αφίεμεν τοις κλοτσιές ημών, και μη εισενέγκης ημάς εις οφσάιντ, αλλά ρύσαι ημάς από του Αβελάνζ και του Πελέ».
Παράλληλα, έχουμε και τις 10 εντολές:
- Η μπάλα δεν είναι ποτέ «βρόμικη».
- Λατρέψτε το ποδόσφαιρο πάνω απ ‘όλα.
- Δηλώστε την άνευ όρων αγάπη για τον Ντιέγκο και την ομορφιά του ποδοσφαίρου.
- Υπερασπιστείτε τη φανέλα της Αργεντινής.
- Διαδώστε σε όλο το σύμπαν τα θαύματα του Ντιέγκο.
- Τιμήστε τους ναούς όπου έπαιζε και τις ιερές φανέλες που φόρεσε.
- Μην κηρύξετε τον Ντιέγκο ως μέλος οποιασδήποτε ομάδας.
- Κηρύξτε και διαδώστε τις αρχές της Εκκλησίας του Μαραντόνα.
- Κάντε το «Ντιέγκο» το μεσαίο όνομά σας και ονομάστε τον πρώτο σας γιο «Ντιέγκο».
- Μην ζείτε αποκομμένοι από την πραγματικότητα και μην είστε άχρηστοι.
Ο Μιχάλης Παπαδάκης στο βιβλίο του «Σπαράγματα των γηπέδων» περιγράφει το τελετουργικό που ακολουθούν στην Iglesia Maradoniana κατά τη διάρκεια ενός γάμου μεταξύ πιστών του Ντιέγκο:
– Μαζευτήκαμε σήμερα όλοι εδώ, στον ναό του Μαραντόνα, για να επιβεβαιώσουμε την υποχρέωση και την αγάπη, μέσω της εκκλησίας του Μαραντόνα, για τον αδελφό και την αδελφή μας, Gabriel Diego Chepenecas και Alejandra Diego Troilo. Ορκιστείτε και οι δυο σας, μπροστά σ’ αυτό το λίκνο και τον βωμό του Ντιέγκο, ότι θα είστε πιστοί για πάντα στον Μαραντόνα, και δηλώστε ότι ο Ντιέγκο ήταν και θα είναι ο Θεός του ποδοσφαίρου.
-Alejandra Diego, ορκίζεσαι την αιώνια αγάπη στον σύντροφο σου Gabriel Diego, πίστη στην εκκλησία του Μαραντόνα, δηλώνοντας ότι Ντιέγκο, ήταν ο Θεός του ποδοσφαίρου, και θα είναι ο καλύτερος παίχτης όλων των εποχών;
– Ναι, ορκίζομαι
– Gabriel Diego, ορκίζεσαι την αιώνια αγάπη στην σύντροφο σου, Alejandra, και πίστη στις αρχές της εκκλησίας μας;
– Ναι, ορκίζομαι
– Η εκκλησία Μαραντόνα σας ονομάζει αντρόγυνο. Μπορείς να φιλήσεις τη νύφη. Θυμήσου, όχι ζαβολιές με την μπάλα.
Μια, επίσης, εξαιρετική και αξιομνημόνευτη περίπτωση (περιπτωσάρα, θα μπορούσε να πει κάποιος) είναι ενός μέλους της Εκκλησίας που όταν απέκτησε δίδυμες κόρες της πήγες στην Iglesia Maradoniana για να τις βαπτίσει. Στη μια έδωσε το όνομα Mara και στην άλλη Dona!
Τι λένε οι «Ντιεγκοχριστιανοί» και τι έλεγε ο ίδιος ο Ντιέγκο
Όπως ήδη θα έχετε καταλάβει τα μέλη της Maradoniana είναι κάτι παραπάνω από… φανατικοί αν και κάπου μεταξύ πλάκας και λατρείας, φαίνεται, πως η κατάσταση ξέφυγε λίγο.
Οι ίδιοι λένε πως όλος αυτός είναι ένας τρόπος να δείξουν την αγάπη τους στον μεγάλο Ντιέγκο. Κανείς δεν είναι τρελός. Όλοι έχουν τις δουλειές και τις οικογένειές τους και σχεδόν όλοι είναι πιστοί Καθολικοί.
Κανείς δεν παράτησε την πίστη του. Πιστεύουν στον Θεό, τον Χριστό, κανείς δεν αμφισβητεί την θρησκευτική εξουσία του Πάπα και δεν έχουν εγκαταλείψει σε καμία περίπτωση την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία.
Αυτό που κάνουν οι αυτοαποκαλούμενοι «Ντιεγκοχριστιανοί» είναι να κάνουν μια περίεργη μίξη της θρησκείας τους με τον ποδοσφαιρικό θεό τους, βάζοντας μια δόση υπερβολής και μια δόση ακρότητας ακριβώς για να τονίσουν την τεράστια αγάπη που έχουν στον Μαραντόνα.
Ο ίδιος ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα έδειχνε να το απολαμβάνει και να γελάει με τα βίντεο από γάμους και βαφτίσια. Σύμφωνα με τον αστικό μύθο, μάλιστα, σε κάποιες από αυτές τις τελετές είχε παραβρεθεί και ο ίδιος, ενώ συχνά πυκνά έστελνε δώρο υπογεγραμμένες φανέλες του σε… νεόνυμφους και νεοφώτιστους.
