Κατηγορία: ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Δεν είναι λίγα τα δείγματα τόσο του παρελθόντος όσο και πιο σύγχρονα, κατά τα οποία διάφορες πολιτικές δυνάμεις αυτού του πλανήτη και ειδικά κάποια απολυταρχικά καθεστώτα, χρησιμοποίησαν τον αθλητισμό ως μέσο προπαγάνδας στην κοινωνία που εξουσίαζαν, ή τουλάχιστον ευελπιστούσαν να εξουσιάσουν. Δεν είναι λίγα τα μποϊκοτάζ αθλητών/χωρών από σπουδαίες διοργανώσεις, οι προπαγανδιστικές περιγραφές του αθλητικού τρόπου ζωής που… δικαιώνει το εκάστοτε σύστημα, αλλά και τα κρατικά προγράμματα χορήγησης αναβολικών για να έρθουν μεγάλες επιτυχίες. Η εμπορευματοποίηση του αθλητισμού είναι μια βασική αιτία, αλλά όχι η μόνη. Και αυτό, γιατί η πολιτική έρχεται πολλές φορές να «τρυπώσει» με -πολλές φορές- δόλιο ... Διαβάστε περισσότερα

Στις 5:45 τα ξημερώματα της 21ης Νοεμβρίου 1980, ο μισοκοιμισμένος νυχτοφύλακας στο στούντιο της United Artists πετάχτηκε από την καρέκλα του από κείνους τους προβολείς που τον τύφλωσαν ξαφνικά. Πριν το αμάξι φτάσει στο φυλάκιό του, πρόλαβε να επικοινωνήσει με τον συνάδελφό του στην άλλη άκρη της περίφραξης: «Τι συμβαίνει;», ρώτησε. Όταν άκουσε την απάντηση, έτρεξε να ανοίξει την πύλη και να προϋπαντήσει το αυτοκίνητο. Μέσα του ήταν το τρομερό παιδί του στούντιο, ο 38χρονος Μάικλ Τσιμίνο, ο οποίος ερχόταν από τα αξημέρωτα για δουλειά. Δίπλα του υπήρχαν μερικές μπομπίνες από το ολοκαίνουριο γουέστερν του των 3,5 ωρών, την «Πύλη ... Διαβάστε περισσότερα

Το πιο πολύνεκρο αεροπορικό δυστύχημα στην ιστορία χαρακτηρίζεται εξαρχής από μία τραγική ειρωνεία: συνέβη στο έδαφος. Τα δύο αεροσκάφη, της PanAm και της KLM, που συγκρούονταν εκείνο το απόγευμα της 27ης Μαρτίου 1977 στο αεροδρόμιο Los Rodeos της Τενερίφης έμελλε να κόψουν με φρικτό τρόπο το νήμα 583 ανθρώπινων ζωών- χωρίς καν να υπολογίσει κανείς την οδύνη και το εφ’ όρου ζωής πένθος των κοντινών τους ανθρώπων, που έμειναν πίσω. Ο αριθμός των θυμάτων μιλά από μόνος του για το μέγεθος της καταστροφής, ωστόσο αυτό που το κάνει πραγματικά ανατριχιαστικό είναι η σειρά συμπτώσεων και η τραγική ειρωνεία που συνδυάστηκαν ... Διαβάστε περισσότερα

Μασονία και γυναικείο φύλο ήταν κανονικά δυο πράγματα ασυμβίβαστα. Ή έτσι τουλάχιστον πιστεύουμε οι περισσότεροι. Και η αλήθεια είναι πως οι σχέσεις τους υπήρξαν ακανθώδεις και περίπλοκες ως την έλευση του 20ού αιώνα, γνωρίζοντας αρκετές φάσεις πολεμικής ή αγαστής συνύπαρξης αντιθέτως. Απτές και αποδεδειγμένες σχέσεις δεν υπήρξαν ωστόσο στον χρόνο, παρά το γεγονός ότι γνωρίζουμε πως υπήρξαν μια χούφτα γυναίκες που εντάχθηκαν στο μυστικιστικό τάγμα πριν από τον 18ο αιώνα. Γιατί τότε ο καταστατικός χάρτης της Μεγάλης Στοάς της Βρετανίας, που υπογράφτηκε στις 24 Ιουνίου 1717, απαγόρευε ρητά και διά παντός τις γυναίκες από το τάγμα; Ακόμα και ο γαλλικός ... Διαβάστε περισσότερα

Πίσω στη δεκαετία του ’80. Παιδί του δημοτικού ακόμη, αλλά ήδη «τηλεορασόπληκτη», με αδυναμία στις ξένες σειρές. Ήδη την εποχή εκείνη είχαν μπει στις ζωές μας οι αμερικάνικες σαπουνόπερες και μας είχαν παρασύρει -μικρούς και μεγάλους- σε ένα ταξίδι του έρωτα, του πάθους, του μίσους, των μυστικών, του δράματος, της ίντριγκας, αλλά και του στρας, των αστραφτερών τουαλετών και της βάτας, που ήταν τότε και της μοδός. Με πρώτη και καλύτερη βέβαια, τη «Δυναστεία» που καθήλωνε κάθε φορά το τηλεοπτικό κοινό. Μέχρι που έκανε την είσοδό της στα τέλη της δεκαετίας, μία νέα αμερικανική σαπουνόπερα, που –όπως απέδειξε και ο ... Διαβάστε περισσότερα

Οι ιστορίες επιτυχίας των υπέρβαρων μοντέλων συνήθως ξεκινούν από το Instagram. Ωραίες γυναίκες, με όμορφα πρόσωπα και παραπάνω ή πολύ παραπάνω κιλά, αποφασίζουν να ποζάρουν στον φακό αγαπώντας το σώμα τους που κάποιοι κριτικάρουν άσχημα. Συνήθως, μια εταιρεία ρούχων ή μια διαφημιστική τις ανακαλύπτει και η καριέρα στις φωτογραφίσεις ξεκινά. Τα ποσά που βγάζουν δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητα. Η μόδα μέσα από την προβολή των «XL» μοντέλων προωθεί την παχυσαρκία, υποστηρίζουν κάποιοι αμφισβητώντας το νέο «κίνημα». Ξεχνούν όμως τα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίζει ένας άνθρωπος εξαιτίας της μη κοινωνικής αποδοχής των παραπανίσιων κιλών. Η εκπαιδευτική, συμβουλευτική ψυχολόγος, Δρ Καλλιόπη ... Διαβάστε περισσότερα

Ο ελληνικός κινηματογράφος έχει περάσει χρυσές εποχές, αλλά και αντίστοιχες που ήταν σε πλήρη αδράνεια. Έχει δώσει στο κοινό μερικά σπουδαία έργα αλλά και κάποια άλλα που απλά δεν… βλέπονται. Η ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου ξεκινάει πίσω στο μακρινό 1914.  Ήταν τότε που δημιουργήθηκε ένα ξεχωριστό και άκρως… ελληνικό κινηματογραφικό είδος το οποίο άκμασε περίπου τέσσερις δεκαετίες αργότερα. Αν νομίζετε, πάντως, πως σε αυτή την ιστορία είναι όλα ρόδινα, πέφτετε έξω. Ο σκηνοθέτης και παραγωγός της ταινίας έριξε όλα του τα λεφτά σε αυτό το πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα στοίχημα και απέτυχε καθώς για τους Έλληνες το συγκεκριμένο… «άθλημα» ... Διαβάστε περισσότερα

Τι κι αν δεν βρίσκονται πια ανάμεσά μας και από το θάνατο μερικών έχει περάσει ακόμη και μισός αιώνας. Οι διεθνείς διασημότητες που ακολουθούν έχουν καταφέρει το ακατόρθωτο. Ακόμη και μέσα από τον τάφο, που λέει ο λόγος, το όνομά τους συνεχίζει να αποτελεί χρυσωρυχείο για την βιομηχανία όπου ανήκουν (κατά κύριο λόγο την μουσική) με τα κέρδη τους να συμπληρώνονται από πολλά μηδενικά και για το 2019. Παρόλο που οι φυσικές πωλήσεις συνεχίζουν την μακρά πτώση τους, οι πέντε καλλιτέχνες που ακολουθούν για το 2019, σύμφωνα με το Forbes, «έβγαλαν» συνολικά 146 εκατομμύρια δολάρια, αυξάνοντας κατά 38,5% το αντίστοιχο ... Διαβάστε περισσότερα

Στον ελληνικό κινηματογράφο, ουκ ολίγες είναι οι ατάκες εκείνες σπουδαίων ηθοποιών που λέγονται μέχρι και σήμερα. Και που βοήθησαν με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο τους ηθοποιούς που τις είπαν στην καριέρα τους ή τους συντρόφευσαν μέχρι το τέλος αυτής. Η περίπτωση του Μίμη Φωτόπουλου, όμως, είναι ξεχωριστή. Γιατί η περίφημη ατάκα του «Και ύστερα θα καααθεσαι» που τον συντρόφευσε όλα τα χρόνια της λαμπρής καριέρας του, δεν ξεπήδησε από τον κινηματογράφο, αλλά από το θέατρο. Και μάλιστα, στο ξεκίνημά του, τότε που ο Φωτόπουλος έψαχνε μια θέση στην επιθεώρηση. Η ατάκα, δε αυτή, έκανε τόση θραύση την ... Διαβάστε περισσότερα

Σήμερα ο ζωολογικός κήπος είναι ένας χώρος που διχάζει το κοινό αναφορικά με τον σκοπό της ύπαρξής του και τη λειτουργία που επιτελεί στους μοντέρνους καιρούς μας η αιχμαλωσία των ζώων. Παραμένει ωστόσο μια ατραξιόν για όλη την οικογένεια που περιλαμβάνεται στις λίστες με τα μέρη που πρέπει να επισκεφτείς σε έναν προορισμό, καθώς πλέον δεν χρειάζεται τίτλους ευγενείας ή εισοδηματικά κριτήρια για να περάσεις τις πύλες του. Μόνο που δεν ήταν πάντα έτσι. Οι πρώτες συλλογές ζώων ήταν βλέπετε σύμβολα κύρους αποκλειστικά για τα μάτια αυτοκρατόρων και βασιλιάδων, πριν διολισθήσουν σε «ταπεινές» καταστάσεις για τέρψη του κοινού και επιστημονική ... Διαβάστε περισσότερα

Τo 2013 όσοι έμπαιναν στο προφίλ του Chris Beck στο LinkedIn έβλεπαν τη φωτογραφία μιας καστανομάλλας γυναίκας, ντυμένης με μαύρο κουστούμι και λευκό πουκάμισο, να ποζάρει χαμογελαστή μπροστά από τη σημαία των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. «Βγάζω όλες τις μεταμφιέσεις μου και αφήνω τον κόσμο να δει την πραγματική μου ταυτότητα ως γυναίκα» έγραφε. Ο Chris είχε γίνει πλέον Kristin. Για πολλά χρόνια η Kristin πάλευε με τους δαίμονές της και την θρησκόληπτη οικογένειά της. Ήδη από τα 5 της ένιωθε κορίτσι, λάτρευε τα φορέματα και τα κοκαλάκια των αδερφών της. Είχε όμως και ένα όνειρο: να ακολουθήσει καριέρα στο στρατό. ... Διαβάστε περισσότερα

Η περίοδος πριν την μαύρη επταετία της χούντας, με εκείνη που ακολούθησε της δικτατορίας έχει πολλά κοινά στοιχεία. Ένα από αυτά, το σημαντικότερο ίσως, μιας που δείχνει το κλίμα εκείνων των χρόνων, είναι ο φόβος που υπήρχε διάχυτος στη χώρα πως «επίκειται στρατιωτικό κίνημα». Και για τις δυο αυτές περιόδους οι φόβοι αποδείχθηκαν πέρα για πέρα αληθινοί. Η μοναδική διαφορά είναι πως στη μεν πρώτη η χούντα επιβλήθηκε ενώ στη δεύτερη, οι συνωμότες ήταν αυτοί που τελικά πιάστηκαν στον ύπνο. Αυτός είναι ο λόγος, άλλωστε, που το τελευταίο μέχρι και σήμερα «στρατιωτικό κίνημα» που επιχειρήθηκε στην Ελλάδα έχει αποκτήσει τον ... Διαβάστε περισσότερα