Κατηγορία: ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Τι κι αν δεν βρίσκονται πια ανάμεσά μας και από το θάνατο μερικών έχει περάσει ακόμη και μισός αιώνας. Οι διεθνείς διασημότητες που ακολουθούν έχουν καταφέρει το ακατόρθωτο. Ακόμη και μέσα από τον τάφο, που λέει ο λόγος, το όνομά τους συνεχίζει να αποτελεί χρυσωρυχείο για την βιομηχανία όπου ανήκουν (κατά κύριο λόγο την μουσική) με τα κέρδη τους να συμπληρώνονται από πολλά μηδενικά και για το 2019. Παρόλο που οι φυσικές πωλήσεις συνεχίζουν την μακρά πτώση τους, οι πέντε καλλιτέχνες που ακολουθούν για το 2019, σύμφωνα με το Forbes, «έβγαλαν» συνολικά 146 εκατομμύρια δολάρια, αυξάνοντας κατά 38,5% το αντίστοιχο ... Διαβάστε περισσότερα

Στον ελληνικό κινηματογράφο, ουκ ολίγες είναι οι ατάκες εκείνες σπουδαίων ηθοποιών που λέγονται μέχρι και σήμερα. Και που βοήθησαν με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο τους ηθοποιούς που τις είπαν στην καριέρα τους ή τους συντρόφευσαν μέχρι το τέλος αυτής. Η περίπτωση του Μίμη Φωτόπουλου, όμως, είναι ξεχωριστή. Γιατί η περίφημη ατάκα του «Και ύστερα θα καααθεσαι» που τον συντρόφευσε όλα τα χρόνια της λαμπρής καριέρας του, δεν ξεπήδησε από τον κινηματογράφο, αλλά από το θέατρο. Και μάλιστα, στο ξεκίνημά του, τότε που ο Φωτόπουλος έψαχνε μια θέση στην επιθεώρηση. Η ατάκα, δε αυτή, έκανε τόση θραύση την ... Διαβάστε περισσότερα

Σήμερα ο ζωολογικός κήπος είναι ένας χώρος που διχάζει το κοινό αναφορικά με τον σκοπό της ύπαρξής του και τη λειτουργία που επιτελεί στους μοντέρνους καιρούς μας η αιχμαλωσία των ζώων. Παραμένει ωστόσο μια ατραξιόν για όλη την οικογένεια που περιλαμβάνεται στις λίστες με τα μέρη που πρέπει να επισκεφτείς σε έναν προορισμό, καθώς πλέον δεν χρειάζεται τίτλους ευγενείας ή εισοδηματικά κριτήρια για να περάσεις τις πύλες του. Μόνο που δεν ήταν πάντα έτσι. Οι πρώτες συλλογές ζώων ήταν βλέπετε σύμβολα κύρους αποκλειστικά για τα μάτια αυτοκρατόρων και βασιλιάδων, πριν διολισθήσουν σε «ταπεινές» καταστάσεις για τέρψη του κοινού και επιστημονική ... Διαβάστε περισσότερα

Τo 2013 όσοι έμπαιναν στο προφίλ του Chris Beck στο LinkedIn έβλεπαν τη φωτογραφία μιας καστανομάλλας γυναίκας, ντυμένης με μαύρο κουστούμι και λευκό πουκάμισο, να ποζάρει χαμογελαστή μπροστά από τη σημαία των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. «Βγάζω όλες τις μεταμφιέσεις μου και αφήνω τον κόσμο να δει την πραγματική μου ταυτότητα ως γυναίκα» έγραφε. Ο Chris είχε γίνει πλέον Kristin. Για πολλά χρόνια η Kristin πάλευε με τους δαίμονές της και την θρησκόληπτη οικογένειά της. Ήδη από τα 5 της ένιωθε κορίτσι, λάτρευε τα φορέματα και τα κοκαλάκια των αδερφών της. Είχε όμως και ένα όνειρο: να ακολουθήσει καριέρα στο στρατό. ... Διαβάστε περισσότερα

Η περίοδος πριν την μαύρη επταετία της χούντας, με εκείνη που ακολούθησε της δικτατορίας έχει πολλά κοινά στοιχεία. Ένα από αυτά, το σημαντικότερο ίσως, μιας που δείχνει το κλίμα εκείνων των χρόνων, είναι ο φόβος που υπήρχε διάχυτος στη χώρα πως «επίκειται στρατιωτικό κίνημα». Και για τις δυο αυτές περιόδους οι φόβοι αποδείχθηκαν πέρα για πέρα αληθινοί. Η μοναδική διαφορά είναι πως στη μεν πρώτη η χούντα επιβλήθηκε ενώ στη δεύτερη, οι συνωμότες ήταν αυτοί που τελικά πιάστηκαν στον ύπνο. Αυτός είναι ο λόγος, άλλωστε, που το τελευταίο μέχρι και σήμερα «στρατιωτικό κίνημα» που επιχειρήθηκε στην Ελλάδα έχει αποκτήσει τον ... Διαβάστε περισσότερα

Στάλθηκε από τη Χούντα των Συνταγματαρχών το βράδυ της 17ης Νοεμβρίου 1973 για να καταστείλει βίαια και δολοφονικά την εξέγερση των φοιτητών στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. «Μορφωμένο» το αποκαλούσαν με μια τραγική αίσθηση ειρωνείας μετά την αιματηρή επίθεση, καθώς ήταν το μόνο άρμα μάχης που έμπαινε ποτέ σε πανεπιστημιακό χώρο. Το άρμα που εισέβαλε στο Πολυτεχνείο το μοιραίο βράδυ θα αποκάλυπτε σε όλη του τη σκοτεινή μεγαλοπρέπεια το σχέδιο των πραξικοπηματιών για άλλο ένα πλήγμα στη δημοκρατία. Μόνο που τελικά τα πράγματα θα γύριζαν μπούμερανγκ, δίνοντας ένα ισχυρό ράπισμα στην Επταετία, που λίγο μετά θα κατέρρεε σαν χάρτινος πύργος. Λεκιασμένος ... Διαβάστε περισσότερα

Η Ελλάδα ήταν στον πάγο από το 1967, από τις αρχές του 1973 όμως η λαϊκή αντίδραση κατά της Χούντας εκδηλωνόταν ολοένα και πιο έντονα. Η αγανάκτηση του κόσμου για το ξενόφερτο πραξικόπημα των «πατριωτών» συνωμοτών κλιμακώθηκε εκείνη τη χρονιά με την κατάληψη της Νομικής τον Φεβρουάριο, την επεισοδιακή διαδήλωση της 4ης Νοεμβρίου, με αφορμή το μνημόσυνο του Γεωργίου Παπανδρέου, και την τεράστια φοιτητική πορεία της 8ης του μηνός. Στις 17 εκτυλίχθηκαν τα αιματηρά γεγονότα στο Πολυτεχνείο, η ίδια η αρχή του τέλους για τη δικτατορία των συνταγματαρχών. Την ώρα όμως που χιλιάδες φοιτητές κατακλύζουν τις πανεπιστημιακές σχολές σε Αθήνα ... Διαβάστε περισσότερα

Μια από τις προτεραιότητες της Μεταπολίτευσης ήταν να δικαστούν οι υπαίτιοι της σφαγής του Πολυτεχνείου. Έτσι λοιπόν, στις εννέα το πρωί της Πέμπτης 16 Οκτωβρίου 1975, στην ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα των Φυλακών Κορυδαλλού που προηγουμένως είχαν δικαστεί οι Απριλιανοί, κάθισαν 32 στελέχη του καθεστώτος για εγκλήματα που σύμφωνα με το κατηγορητήριο διέπραξαν κατά την εξέγερση του Πολυτεχνείου (15-17 Νοεμβρίου 1973) αλλά και τις ημέρες που ακολούθησαν, αφού είχε κηρυχθεί στρατιωτικός νόμος με συνέπεια να χάσουν τη ζωή τους αρκετοί πολίτες τα επόμενα εικοσιτετράωρα, όχι μόνο πέριξ του πανεπιστημιακού ιδρύματος αλλά και σε απομακρυσμένες περιοχές της Αθήνας από «ευσυνείδητους» αστυνομικούς της ... Διαβάστε περισσότερα

Ακόμα και σήμερα μπορεί κανείς να ακούσει εκφράσεις που βγάζουν από τα ρούχα τους πολίτες με δημοκρατικές ευαισθησίες. Νοσταλγοί του καθεστώτος επιστρατεύουν συχνά τα κλισέ «στη Χούντα κοιμόμασταν με τα παράθυρα ανοιχτά» και «φάγαμε ψωμάκι» για να δείξουν πόσο υπέροχη ήταν η Επταετία που έβαλε την Ελλάδα στον πάγο. Ή τον γύψο. Άλλοτε πάλι η μόνιμη επωδός είναι αυτά τα «ναι, αλλά δεν κλέψανε», «ναι, αλλά δεν φάγανε», «ναι, αλλά ήταν πατριώτες». Ακροδεξιά παραμύθια χωρίς δράκο δηλαδή περί του οικονομικού θαύματος της δικτατορίας που επιμένουν να τονίζουν οι εχθροί της συνταγματικής νομιμότητας και της δημοκρατίας. Κι ενώ για τους περισσότερους ... Διαβάστε περισσότερα

Υπήρχε μόνο μία γυναίκα που κατέθετε στο δικαστήριο εκείνη την ημέρα. Από το στόμα της όμως μίλησαν έξι άνθρωποι. Έξι διαφορετικές προσωπικότητες που κατέθεσαν για την ακραία κακοποίηση που υπέστη(σαν). «Μπήκα στο δικαστήριο, κάθισα, ορκίστηκα και μετά λίγες ώρες αργότερα μπήκα ξανά στο σώμα μου και έφυγα» περιγράφει η Jeni Haynes στο BBC. Η ιστορία της προκαλεί σοκ και ανατριχίλα και στοιχειώνει όποιον τη διαβάζει. Ως παιδί, η Jeni βιάστηκε επανειλημμένως και βασανίστηκε από τον πατέρα της Richard Haynes. Η αστυνομία της Αυστραλίας λέει πως η υπόθεσή της είναι μία από τις χειρότερες υποθέσεις σεξουαλικής κακοποίησης παιδιού που έχει δει ... Διαβάστε περισσότερα

Η ροκ μουσική βρίθει από φανταχτερές ιστορίες, από ιστορίες πραγματικά «για αγρίους», περιστατικά που έχουν μεγαλώσει γενιές και γενιές ακροατών ή/και μουσικών. Ιστορίες που μεγαλώνουν ακόμα περισσότερο τον μύθο πίσω από τραγούδια που έχουμε ακούσει ένα εκατομμύριο φορές και έχουμε ταυτίσει με διάφορες περιόδους στις ζωές μας. Εάν βρεθούμε στο ίδιο δωμάτιο με έναν άνθρωπο, ακόμα και πολύ μεγαλύτερης ηλικίας, είναι πολύ δύσκολο να μην αναγνωρίσει την τόσο χαρακτηριστική μελωδία ενός τραγουδιού που έχει γαλουχήσει τρεις γενιές (μπορεί και περισσότερες) ρόκερς. Όταν ο Roger Glover των θρύλων Deep Purple έβλεπε όλο το συγκρότημα του καζίνο του Μοντρό στην Ελβετία, από ... Διαβάστε περισσότερα

Για πολλούς είναι μια ιδιαίτερη και ξεχωριστά συναρπαστική πόλη, με πολλούς θησαυρούς του παρελθόντος να κρύβονται στο έδαφός της, κι έναν ολόκληρο πολιτισμό να παραμένει σε μεγάλο μέρος του θαμμένος και να αποκαλύπτεται σταδιακά. Κάτω από τον μητροπολιτικό καθεδρικό ναό της Πόλης του Μεξικού, έναν από τους μεγαλύτερους και παλαιότερους στη Λατινική Αμερική, διοργανώνονται ξεναγήσεις, στο πλαίσιο των οποίων οι επισκέπτες έχουν την ευκαιρία να εξερευνήσουν τους «άλλους» ναούς που ανακαλύφθηκαν τη δεκαετία του ’70 αλλά παρέμεναν μη προσβάσιμοι για το κοινό. Σχεδόν πέντε αιώνες αφότου ο Ισπανός κατακτητής Hernán Cortés ηγήθηκε των επιχειρήσεων για την κατάκτηση της αυτοκρατορίας των ... Διαβάστε περισσότερα