Η ΑΕΚ έχει μπει πολύ δυνατά στο θερινό μεταγραφικό παζάρι, προσπαθώντας να δημιουργήσει ένα σύνολο που θα οδηγήσει τον σύλλογο στους ομίλους του Conference League. Ο Ματίας Αλμέιδα μετά και την έλευση του Μάριου Ηλιόπουλου στο προεδρικό θώκο του συλλόγου έχει δείξει να διαφοροποιείται απ΄ ότι μας είχε συνηθίσει στο παρελθόν. Συγκεκριμένα, μπορεί ο “Πελάδο” να αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα στην Αργεντινή ωστόσο στις προηγούμενες μεταγραφικές περιόδους δεν έδειχνε να κοιτά σε ποδοσφαιριστές από την πατρίδα του, κάτι που φαίνεται να αλλάζει, καθώς είναι έτοιμος για ένα μεγάλο reunion στον άξονα του “δικεφάλου”.
Μια βραδιά στο “El Monumental“
Η τελευταία ποδοσφαιρική παράσταση του Ματίας Αλμέιδα ως ποδοσφαιριστή δεν είχε και την καλύτερη κατάληξη, καθώς η αγαπημένη του Ρίβερ υποβιβάστηκε κατηγορία για πρώτη φορά στην ιστορία της. Οι “Μιγιονάρος” αντιμετώπιζαν οικονομικά προβλήματα εκείνη την εποχή και είχαν στραφεί σε νεαρούς παίκτες αλλά και αθλητές που ήταν λίγο πριν κρεμάσουν τα ποδοσφαιρικά τους παπούτσια. Κάπως έτσι στις 26 Ιουνίου του 2011 μπήκε η ταφόπλακα, καθώς η πιο επιτυχημένη ομάδα της Αργεντινής δεν κατάφερε να ανατρέψει το 3-1 του πρώτου αγώνα κόντρα στην Μπελγκράνο και υποβιβάστηκε στη δεύτερη κατηγορία Αργεντινής.
Το ρόστερ του συλλόγου όπως αναφέραμε αποτελούταν από νεαρούς αλλά και βετεράνους ποδοσφαιριστές. Ανάμεσα στους νεαρούς ήταν τότε τα νέα μεταγραφικά αποκτήματα της ΑΕΚ, Ρομπέρτο Περέιρα και Έρικ Λαμέλα, με τον νυν προπονητή τους να είναι το αμυντικό χαφ στη μεσαία γραμμή. Ο “Πελάδο” με την λήξη της απογοητευτικής σεζόν κρέμασε τα παπούτσια του, αλλά δεν αποχώρησε την αγαπημένη του Ρίβερ, καθώς ανέλαβε το δύσκολο φορτίο να οδηγήσει τους “εκατομμυριούχους” ξανά στα μεγάλα σαλόνια, αυτή τη φορά από τη θέση του προπονητή. Στον αντίποδα οι Έρικ Λαμέλα και Ρομπέρτο Περέιρα παρά το γεγονός ότι η ομάδα είχε υποβιβαστεί πήραν μεταγραφές, καθώς το ταλέντο τους διακρίνονταν και από τον πιο αδαή.
Το πέρασμα από Ιταλία
Ο Έρικ Λαμέλα προσέλκυσε τον ενδιαφέρον της Ρόμα, που ξόδεψε 17 εκατ. ευρώ για να τον κάνει δικό της, ενώ ο “Τούκου” ετοίμασε και αυτός βαλίτσες για Ιταλία για λογαριασμό της Ουντινέζε. Ο Περέιρα μετά τις εξαιρετικές εμφανίσεις τους με τους “Φριουλάνους” προσέλκυσε το ενδιαφέρον της Γιουβέντους που προχώρησε στην απόκτηση του με δανεισμό και το επόμενο καλοκαίρι ενεργοποίησε την οψιόν αγοράς του παίκτη, ωστόσο την δεύτερη σεζόν στην “Μεγάλη Κυρία”, ο 33χρονος έχασε αρκετά παιχνίδια λόγο τραυματισμών, ενώ οι Πογκμπά και Βιντάλ πραγματοποιούσαν εξαιρετικές σεζόν κάτι που δεν άφηνε χώρο στον Περέιρα.
Η… γνωριμία με την Premier League
Οι δύο ποδοσφαιριστές στην καριέρα τους είχαν κοινά βήματα, καθώς μετά την Ιταλία σειρά είχε το αγγλικό πρωτάθλημα. Ο Βάλτερ Ματσάρι που είχε αναλάβει τα ηνία της Γουότφορντ τότε εισηγήθηκε την απόκτηση του Ρομπέρτο Περέιρα και οι “Τάρανδοι” έβγαλαν από τα ταμεία τους 16 εκατ. ευρώ για να κάνουν τον ποδοσφαιριστή κάτοικο του Νησιού. Ο παλιός του συμπαίκτης, Λαμέλα, βρισκόταν ήδη στην Premier League για λογαριασμό της Τότεναμ, πραγματοποιώντας τότε εξαιρετικές εμφανίσεις με τα “σπιρούνια”. Αμφότεροι οι ποδοσφαιριστές άφησαν το στίγμα τους στους αγγλικούς συλλόγους, καθώς ο 32χρονος μεσοεπιθετικός έμεινε για οκτώ χρόνια στο Λονδίνο, ενώ ο “Τούκου” παρέμεινε τρία χρόνια στην Γουότφορντ.
Η λάτιν επανασύνδεση
Η συνέχεια όμως δεν ήταν το ίδιο καλή για τους Αργεντινούς ποδοσφαιριστές. Ο Λαμέλα πήρε μεταγραφή για την Σεβίλλη όμως τα πολλαπλά προβλήματα τραυματισμού, δεν τον άφησαν να ξεδιπλώσει το ταλέντο του, ενώ ο Περέιρα επέστρεψε στην αγαπημένη του Ουντινέζε, με την ομάδα να έχει σαν στόχο να παλεύει να μείνει στην κατηγορία. Αμφότεροι οι παίκτες προχώρησαν σε λύση τον συμβολαίων τους, εκεί ο Ματίας Αλμέιδα είδε την χαραμάδα για να κάνει την… λάτιν επανασύνδεση στο κέντρο της ΑΕΚ, καθώς μετά από προσωπική πίεση του ίδιου στους άλλοτε συμπαίκτες του, έπεισε εν τέλει δύο μεγάλα ονόματα του Αργεντίνικου ποδοσφαίρου να φορέσουν την φανέλα της ΑΕΚ, επαναφέροντας 13 χρόνια αργότερα το κέντρο της Ρίβερ Πλέιτ, αλλά και της “Αλμπισελέστε” στην “OPAP Arena”.
Επιμέλεια: Νίκος Καραγιάννης
Πηγή
