Κάποτε κάποιος σοφός παρουσίασε σε έναν πρίγκιπα τρεις κούκλες. Ο πρίγκιπας όμως δεν ενθουσιάστηκε. « Κορίτσι είμαι, για να μου προσφέρετε κούκλες», είπε ενοχλημένος.
«Αυτό είναι μοναδικό δώρο για ένα μελλοντικό βασιλιά», απάντησε ο σοφός. «Αν κοιτάξεις προσεκτικά θα δεις μία τρύπα στο αυτί της κάθε κούκλας». « Και λοιπόν;», είπε ο πρίγκιπας.
Τότε ο σοφός του έδωσε ένα κομμάτι σπάγκο. «Πέρασέ το από κάθε κούκλα» του είπε. Γεμάτος περιέργεια ο πρίγκιπας πήρε την πρώτη κούκλα, πέρασε το σπάγκο μέσα από την τρύπα του αυτιού της και αυτός βγήκε από το άλλο. «Αυτό είναι ένα είδος ανθρώπων», είπε ο σοφός· « ό,τι τους λες μπαίνει από το ένα αυτί και βγαίνει από το άλλο, δεν κρατάνε τίποτε.» Ο πρίγκιπας έβαλε το σπάγκο στο αυτί της δεύτερης κούκλας και αυτός βγήκε από το στόμα της.
«Αυτό είναι το δεύτερο είδος τον ανθρώπων», είπε ο σοφός· « ό,τι τους λες τα λένε όλα στους άλλους». Ο πρίγκιπας πήρε την τρίτη κούκλα και επανέλαβε την ίδια διαδικασία. Ο σπάγκος δεν ξαναφάνηκε πουθενά. «Αυτό είναι η τρίτη κατηγορία των ανθρώπων», είπε ο σοφός· « ό,τι και να τους πεις το θάβουν μέσα τους . Ποτέ δεν βγαίνει έξω!». «Ποιο είναι το καλύτερο είδος;», ρώτησε ο πρίγκιπας.
Ως απάντηση ο σοφός του έδωσε μια τέταρτη κούκλα. Όταν ο πρίγκιπας πέρασε το σπάγκο στην κούκλα, εκείνος βγήκε από το άλλο της αυτί. «Ξαναδοκίμασε», είπε ο σοφός. Ο πρίγκιπας επανέλαβε. Αυτή τη φορά ο σπάγκος βγήκε από το στόμα της κούκλας. Όταν δοκίμασε για τρίτη φορά, ο σπάγκος δεν εμφανίστηκε καθόλου. «Αυτή είναι η καλύτερη κατηγορία των ανθρώπων», αποφάνθηκε ο σοφός. «Για να είναι αξιόπιστος ένας άνθρωπος» , συνέχισε, «επιβάλλεται να ξέρει πότε δεν θα πρέπει να ακούει, πότε να σιωπά και πότε να μιλά».
