Aπόφαση για την περικοπή δώρων Χριστουγέννων, Πάσχα και επίδομα θερινής αδείας εξέδωσε το Ειρηνοδικείο Αμαρουσίου, δικαιώνοντας 13 υπαλλήλους που είχαν σύμβαση ιδιωτικού δικαίου με νομικό πρόσωπο στο οποίο ισχύει το ενιαίο μισθολόγιο, κρίνοντας ότι οι εν λόγω περικοπές είναι αντισυνταγματικές.
Πρόσφατα το θέμα των δώρων και των επιδομάτων θερινής αδείας κρίθηκε αμετάκλητα από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας για το σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων, καθώς το ανώτατο δικαστήριο έκρινε συνταγματικές τις περικοπές και ανεκτές από την ελληνική συνταγματική τάξη. Η απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ ισχύει και δεν μπορεί να ανατραπεί δικαστικά, είναι δηλαδή αμετάκλητη. Ομως η απόφαση του Ειρηνοδικείου αφορά όχι σε δημοσίους υπαλλήλους αλλά σε υπαλλήλους με «ιδιαίτερο» εργασιακό καθεστώς, αφού είναι ιδιωτικοί υπάλληλοι για τους οποίους τα δώρα δεν έχουν κοπεί, αλλά εργάζονται σε νομικό πρόσωπο (Αθλητική Ομοσπονδία) που εν μέρει εισπράττει και κρατικές επιδοτήσεις.
Η εν λόγω απόφαση του Ειρηνοδικείου, το οποίο είναι δικαστήριο πρώτου βαθμού, θα επανακριθεί και σε δεύτερο βαθμό, οπότε προς το παρόν είναι πρόωρο να εκτιμηθεί η εμβέλειά της και τι συνέπειες θα παραγάγει. Οι 13 υπάλληλοι που προσέφυγαν στο Ειρηνοδικείο είχαν σύμβαση ιδιωτικού δικαίου με αθλητική ομοσπονδία όπου εργάζονταν και διεκδίκησαν την καταβολή των δώρων της τελευταίας πενταετίας.
Η ειρηνοδίκης Αγγελική Σακελλαρίου, δικαστής που εξέδωσε την απόφαση του Ειρηνοδικείου, επισημαίνει ότι η επίμαχη κατάργηση των δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα και του επιδόματος αδείας δεν θεσπίσθηκε νομίμως, και έκρινε ότι η περικοπή τους είναι αντίθετη με πολλές συνταγματικές διατάξεις, ενώ προσκρούει και στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και στον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη.
Επίσης προσθέτει στην απόφασή της ότι «η μισθολογική κατάσταση των επίμαχων υπαλλήλων ρυθμιζόταν από τους ν. 4024/2011 και ν. 4093/2012, συμμορφούμενη δε προς τον τελευταίο, η εναγομένη ομοσπονδία προέβη στην εξ ολοκλήρου κατάργηση των επιδομάτων εορτών Πάσχα, Χριστουγέννων και αδείας, η οποία και συνεχίσθηκε μετά τη θέση σε ισχύ από 1.1.2016 του ν. 4354/2015 (άρθρο 34), ελλείψει αντιθέτου προβλέψεως».
Ομως, συνεχίζει το Ειρηνοδικείο, «οι επίμαχες διατάξεις τυγχάνουν ανεφάρμοστες ως αντικείμενες στο Σύνταγμα και στις έχουσες υπερνομοθετική ισχύ διατάξεις των διεθνών συνθηκών, εφόσον στερούν από τους ενάγοντες το δικαιούμενο ικανοποιητικό και αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης».
