Ο τρόπος που βλέπουμε ένα νέο άτομο όταν το γνωρίζουμε, επηρεάζεται σε ένα βαθμό από την εξωτερική του εμφάνιση αλλά και από τον τρόπο που μιλά ή την φωνή του. Μάλιστα, σύμφωνα με νέα επιστημονική μελέτη από το Ohio State University, η εξωτερική εμφάνιση ενός ατόμου και η φωνή του αποτελούν στοιχεία που επηρεάζουν την κρίση μας, τα οποία δεν μπορούμε να αγνοήσουμε, ακόμα κι αν προσπαθήσουμε. Για να διαπιστώσουν αυτά, οι ερευνητές διεξήγαγαν μια σειρά πειραμάτων, όπου παρουσίασαν στους συμμετέχοντες στην μελέτη μία φωτογραφία ενός προσώπου που δεν γνώριζαν ενώ ταυτόχρονα άκουγαν το φωνητικό απόσπασμα ομιλίας, με τους ερευνητές να δηλώνουν ξεκάθαρα ότι δεν πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο αλλά για δύο διαφορετικά.
Η φωνή επηρέασε την αξιολόγηση του προσώπου
Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να αξιολογήσουν πόσο ισχυρή προφορά πιστεύουν ότι θα έχει το άτομο που εμφανίζεται στη φωτογραφία. Οι συμμετέχοντες υποστήριξαν ότι το άτομο στη φωτογραφία έχει πιο έντονη φωνή, αν οι λέξεις που άκουγαν προφέρονταν με ισχυρότερη έμφαση, παρόλο που η εικόνα και ο ήχος αντιπροσώπευαν δύο διαφορετικά άτομα. «Παρόλο που τους είπαμε να αγνοήσουν τη φωνή, δεν μπορούσαν να την αποκλείσουν εντελώς», δήλωσε χαρακτηριστικά η συγγραφέας της μελέτης Kathryn Campbell-Kibler, αναπληρώτρια καθηγήτρια γλωσσολογίας στο Ohio State University. «Ορισμένες από τις πληροφορίες της φωνής επηρέασαν την αξιολόγηση για το πρόσωπο της φωτογραφίας» συμπλήρωσε. Το ίδιο παρατηρήθηκε όταν οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να αξιολογήσουν πόσο «όμορφο» ήταν το άτομο με μια συγκεκριμένη φωνή, η φωτογραφία δηλαδή που είδαν επηρέασε την κρίση τους, ακόμα και αν γνώριζαν ότι ήταν διαφορετικό πρόσωπο από αυτό που άκουγαν την δεδομένη στιγμή.
Δυνατότητα ελέγχου αλλά όχι αποκλεισμού
Όταν οι συμμετέχοντες αξιολόγησαν τον συνδυασμό προσώπου-φωνής και δεν τους είπαν να αγνοήσουν τίποτα, αξιολόγησαν την ομορφιά βάσει προσώπου και τον επιτονισμό της φωνής βάσει της προφοράς, συμπληρώνουν οι ερευνητές. «Κάνοντας αυτά τα πειράματα διαπιστώσαμε ότι οι συμμετέχοντες θα μπορούσαν να ασκήσουν κάποιο έλεγχο σχετικά με τις πληροφορίες που θα προτιμήσουν, τη φωνή ή το πρόσωπο, ανάλογα με τις προτροπές μας. Αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν μπόρεσαν να αγνοήσουν εντελώς τις άσχετες πληροφορίες» καταλήγουν.
