Αυτό που συμβαίνει συνήθως είναι ότι τα γόνατα πλησιάζουν πολύ το ένα το άλλο όταν στέκεται, αν και οι αστράγαλοι βρίσκονται σε απόσταση. Αυτό οδηγεί και στο να έχει πόδια και πέλματα που έχουν φορά προς τα μέσα. Υπάρχουν διάφορες μορφές αυτής της περίπτωσης, από την ελαφριά μέχρι την υπερβολική (όπου οι αστράγαλοι απέχουν πολύ αλλά τα γόνατα συνεχίζουν να ενώνουν).
Τι το προκαλεί;
Είναι συνήθως ένα φυσιολογικό στάδιο της ανάπτυξης στα μικρά παιδιά. Ξεκινά να γίνεται εμφανές στα 2 ή 3 έτη και χειροτερεύει γύρω στα 4. Οι πιθανότητες λένε ότι τα πόδια του θα ισιώσουν θεαματικά, χωρίς θεραπεία, μέχρι τα 7 ή 8. Κάποιες ασθένειες μπορούν να προκαλέσουν μόνιμη ένωση γονάτων και το ίδιο ισχύει και για κάποιους τραυματισμούς που μπορούν να επηρεάσουν την ανάπτυξη των οστών. Τα υπέρβαρα ή παχύσαρκα παιδιά είναι πιο επιρρεπή, επειδή τα κόκαλα και οι σύνδεσμοί τους δυσκολεύονται να στηρίξουν το βάρος τους.
Γίνονται έτσι πιο επιρρεπή στους τραυματισμούς; Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα γόνατα δεν επηρεάζουν το παιδί αν και οι ακραίες μορφές μπορούν να κάνουν το τρέξιμο κάπως πιο δύσκολο.
Μπορεί να διορθωθεί το πρόβλημα; Η θεραπεία είναι σπάνια απαραίτητη, γιατί τα περισσότερα παιδιά το ξεπερνούν από μόνα τους. Αν όμως μιλάμε για σοβαρή μορφή, ίσως να πονάει, να δυσκολεύεται να περπατήσει ή να πάσχει αργότερα από αρθρίτιδα. Αν δεν βελτιωθεί μέχρι τα 7 ή 8 έτη, είναι καλό να μιλήσετε σε έναν ορθοπεδικό.
Πηγή
