Εάν έχετε προσπαθήσει να θέσετε κάποιους βασικούς κανόνες όπως και όρια στο μικρό σας, τότε πιθανότατα να έχετε ήδη διαπιστώσει ότι τα περισσότερα «προβλήματα συμπεριφοράς» που ενδέχεται να εμφανίσουν τα παιδιά, σχετίζονται περισσότερο με το ζήτημα της ωριμότητας και όχι τόσο της ηθικής. Πολλά είναι τα παιδιά, συγκεκριμένα, που ενδέχεται να συμπεριφερθούν με συγκεκριμένο τρόπο προκειμένου να προσελκύσουν όσο το δυνατόν περισσότερη προσοχή, ειδικά αν αισθάνονται ότι οι ενήλικες γύρω του είναι πολυάσχολοι και δεν του δίνουν αρκετή.
Η πραγματική αιτία
Πολλά παιδάκια μικρής ηλικίας – ειδικά εκείνα που δεν έχουν μεγαλύτερα αδέλφια, που τους υπενθυμίζουν συχνά ότι διάφορα αντικείμενα είναι δικά του και μόνο – τείνουν να αγνοούν το ζήτημα της ιδιοκτησίας. Μέσα στην οικογένεια υπάρχουν πολλά πράγματα που ανήκουν σε όλους, μερικά που ανήκουν σε συγκεκριμένα άτομα αλλά μπορεί να τα δανειστεί και ορισμένα τα οποία προορίζονται μόνο για ιδιωτική χρήση του ιδιοκτήτη. Έξω από το σπίτι οι περιπτώσεις αυξάνονται, πράγμα που ενδεχομένως να μπερδέψει το παιδί, με αποτέλεσμα να τις διαχειριστεί λάθος.
Εάν διαπιστώσετε ότι το μικρό σας πήρε κάτι που δεν του ανήκει, θα ήταν καλό να μην το αναλύσετε ως ηθικό ζήτημα, τουλάχιστον μέχρι να μπορεί να κατανοήσει την έννοια της ηθικής, μιας και πιθανότατα το πήρε απλώς γιατί το είδε και του άρεσε, πράγμα που θα μπορούσε να συμβεί και στο σπίτι. Παράλληλα θα ήταν καλό να μην είστε υπερβολικά χαλαροί με το ζήτημα, καθώς θέλετε να το βοηθήσετε να μάθει πώς πραγματικά λειτουργεί το ζήτημα της ιδιοκτησίας όπως και του δανεισμού.
Τι μπορείτε να κάνετε
Θα ήταν χρήσιμο, αρχικά, να διαχωρίσετε το ζήτημα της ηθικής από την πολυπλοκότητα της καθημερινής του συμπεριφοράς. Συζητήστε μαζί του, χρησιμοποιώντας απλά λόγια για να ξεκινήσει σταδιακά να κατανοεί την έννοια της ηθικής. Όσο για την καθημερινή του συμπεριφορά, θα μπορούσατε να θέσετε κάποιους κανόνες που θα το καθοδηγούν για να ξέρει τον τρόπο που πρέπει να συμπεριφερθεί σε κάθε περίπτωση. Ζητήστε του λοιπόν, να μην παίρνει κάτι δίχως να ρωτάει και δίχως να του επιτραπεί από κάποιον ενήλικα.
Παράλληλα προσπαθήστε να μην βλέπετε τα χρήματα υπό το ηθικό πρίσμα. Εάν το παιδί σας πάρει μερικά χρήματα από το πορτοφόλι σας, αναρωτηθείτε τι θα του λέγατε αν έπαιρνε ένα κραγιόν σας. Η σύνδεση δεν είναι τυχαία, αφού τόσο τα χρήματα όσο και το κραγιόν έχουν την ίδια σημασία για εκείνο, μιας και τα βλέπει ως το νέο θησαυρό που μόλις ανακάλυψε. Τα παιδιά γνωρίζουν, ακόμα και αν δεν κατανοούν πλήρως την χρησιμότητά τους ότι τα χρήματα είναι σημαντικά, μιας και σας ακούν συχνά να μιλάτε για αυτά. Κατά συνέπεια, δεν παίρνουν χρήματα για να τα χρησιμοποιήσουν, αφού ακόμα δεν αντιλαμβάνονται την πραγματική τους λειτουργία.
