Τα αίτια θα πρέπει να αναζητηθούν σε δάνεια που έχουν χορηγήσει κατά το παρελθόν οι ελληνικές τράπεζες κυρίως στη στεγαστική πίστη αλλά και σε μικρότερο βαθμό σε άλλες κατηγορίες δανείων (π.χ. επιχειρηματικά) και τα οποία ήταν συνδεδεμένα με το Euribor.
Οι τράπεζες την περίοδο που σύναψαν τα δάνεια δεν είχαν υπολογίσει ότι το Euribor μπορεί να γίνει αρνητικό καθώς οι συνθήκες στη διεθνή οικονομία ήταν εντελώς διαφορετικές σε σχέση με σήμερα. Έτσι υπάρχουν δανειολήπτες που σήμερα αποπληρώνουν στεγαστικά δάνεια με μηδενικό επιτόκιο, ή επιτόκιο 0,25% ή και 0,5%.
Αυτό στην ουσία επηρεάζει αρνητικά τα έσοδα από τόκους των τραπεζών οι οποίες έχουν δάνεια στα οποία δεν καλύπτεται ούτε το κόστος διαχείρισης.
Βέβαια οι τράπεζες τα τελευταία χρόνια έχουν αλλάξει τους όρους των δανείων και το αρνητικό Euribor θεωρείται μηδενικό και πάνω σε αυτό εφαρμόζεται το spread που συμφωνείται στη σύμβαση αλλά οι παλιές συμβάσεις δεν μπορούν να αλλάξουν.
Έτσι ο μηδενισμός του Euribor θεωρείται ως μάννα εκ ουρανού καθώς η αύξηση εσόδων από τόκους είναι καθαρή καθώς οι τράπεζες σε μια τέτοια περίπτωση είναι δεδομένο ότι δεν θα αυξήσουν τα καταθετικά επιτόκια τα οποία λειτουργούν αφαιρετικά των εσόδων.
Πηγή