Ο Γιώργος Κακοσαίος μίλησε για την απόφαση να σταματήσει τον πρωταθλητισμό στο ποδόσφαιρο για το τραγούδι, αναφέρθηκε στη σχέση που έχει με με τον πατέρα του, αλλά και τη στήριξη που είχε από την οικογένειά του στα πρώτα του επαγγελματικά βήματα.
Μιλώντας για τα αδέρφια του είπε: «Tραγουδάει η αδελφή μου η πρώτη, εγώ, η τρίτη αδελφή μου και ο μικρός αδελφός μας! Δηλαδή τραγουδάμε τα 4 από τα 5 παιδιά» για να συνεχίσει: «Eίχα άγχος αλλά το δούλεψα μέσα μου. Είτε είσαι ο γιος του Γιάννη Πλούταρχου είτε όχι, θα κριθείς. Δεν γίνεται να αρέσεις σε όλους. Δεν σκέφτηκα ποτέ να αλλάξω το Κακοσαίος. Ξεκίνησα με αυτό το όνομα. Δεν υπήρχε λόγος να το αλλάξω!
Ήθελα να ασχοληθώ επαγγελματικά με το ποδόσφαιρο. Αλλά μια μέρα πήγα στην ομάδα και ανακοίνωσα ότι αποφάσισα να σταματήσω για να ξεκινήσω το τραγούδι. Η αλήθεια είναι ότι αγχώθηκε λίγο όταν του είπα του πατέρα μου ότι θα σταματήσω το ποδόσφαιρο για το τραγούδι, γιατί δεν ήμουν έτοιμος. Ο πατέρας μου, μου είπε αν δεν δουλέψεις πολύ μη μπεις στο χώρο αυτό. Έμαθα να παίζω κιθάρα μόνος μου από το διαδίκτυο γιατί δεν μπορούσα να πιέζομαι από τους δασκάλους.
Από τότε που γεννήθηκα ήξερα ότι ο πατέρας μου ήταν γνωστός τραγουδιστής. Στα 12 κατάλαβα ότι όντως ο πατέρας μου ήταν διάσημος. Ενώ έλειπε πολύ όταν ήμασταν παιδιά δε νιώσαμε ποτέ την απουσία του. Πάντα ήταν εκεί κι ας έλειπε συχνά. Συμπλήρωνε το χρόνο που έχανε μαζί μας. Και η μητέρα μου ήταν εκεί βράχος».
Ο Γιώργος Κακοσαίος παραδέχθηκε πως: «τον πατέρα μου τον άγχωνε λίγο, γιατί στα 17 μου όταν είπα στους γονείς μου ότι θέλω να σταματήσω το ποδόσφαιρο και να ασχοληθώ με το τραγούδι, δεν ήμουν έτοιμος. Ούτε και τώρα είμαι έτοιμος δηλαδή φωνητικά αλλά πριν δυο χρόνια δεν είχα μπει σε στούντιο ούτε έγραφα τραγούδια πολλά ούτε δούλευα τόσο πολύ».
«Τη μέρα που ξεκίνησα η χροιά μου, η φωνή μου ήταν τελείως ακατέργαστη και θυμάμαι πως είχε γυρίσει η μάνα μου και μου είχε πει πως δεν ξεχωρίζει την χροιά μου. Εν τέλει σήμερα μου λέει η μάνα μου ότι είχε άδικο» πρόσθεσε τρυφερά ο νεαρός τραγουδιστής. «Μου είχε πει ο πατέρας μου, “αν δεν δουλέψεις επί δύο και επί τρία και επί πέντε, μην κάνεις τον κόπο να μπεις στον χώρο του τραγουδιού”. Και όντως τον ακούω».
