Πριν από 12 ολόκληρα χρόνια, το 2008, ο τότε αρχισχεδιαστής της BMW, ο αμφιλεγόμενος Chris Bangle, είχε παρουσιάσει το πρωτότυπο GINA (Geometry and functions In ‘N’ Adaptations) που έδειχνε στην πράξη τη ιδέα ενός μεταβλητού αμαξώματος.
Έτσι το GINA έχει μια εξωτερική επιφάνεια από ύφασμα η οποία μπορεί να διαφοροποιηθεί με τη μετακίνηση ενός κατάλληλου, αόρατου εξωτερικά «σκελετού» που υπάρχει από κάτω. Η λογική είναι η μεταβολή του σχήματος και του μεγέθους π.χ. μιας αεροτομής ανάλογα με την ταχύτητα κίνησης. Επίσης οι προβολείς είναι ορατοί μόνο όταν είναι σε λειτουργία, ενώ ο κινητήρας, ένας V8 με 4.900 κυβικά και 400 ίππους, γίνεται ορατός αν τραβήξει κανείς το κάλυμμά του που επίσης είναι από ύφασμα.
Από ότι φαίνεται η BMW δεν έχει εγκαταλείψει την ιδέα του μεταβλητού αμαξώματος και έτσι πέρυσι κατέθεσε μια πατέντα, που εγκρίθηκε μόλις φέτος, που στα σκίτσα που υποχρεωτικά τη συνοδεύουν παρουσιάζεται ένα καπό. Το οποίο αποτελείται από σταθερά και μεταβλητά στοιχεία τα οποία είναι με δεδομένη σειρά συνδεδεμένα μεταξύ τους.
Με τον τρόπο αυτό το σχήμα του αυτοκινήτου και κατά συνέπεια η αεροδυναμική του προσαρμόζονται στις εκάστοτε συνθήκες. Επίσης μπορούν να αλλάξουν μέγεθος, επίσης για λόφους αεροδυναμικής αλλά και αποτελεσματικότητας και τα ανοίγματα του αμαξώματος που εξασφαλίζουν την ψύξη. Κάτι που ισχύει και για τη μάσκα του αυτοκινήτου με τα χαρακτηριστικά «νεφρά».
Η μεταβολή του σχήματος του αμαξώματος θα μπορεί να γίνει με τη βοήθεια μηχανικών, μαγνητικών ή ηλεκτρομηχανικών μηχανισμών, οι οποίοι μάλιστα θα διαθέτουν και μνήμη ώστε οι ρυθμίσεις για δεδομένες συνθήκες να γίνονται άμεσα.
Η λογική της μεταβολής του σχήματος του αμαξώματος ακούγεται ενδιαφέρουσα αλλά έχει και σοβαρά μειονεκτήματα που μπορούν να αποτελέσουν τροχοπέδη για την υιοθέτησή της σε μοντέλα παραγωγής, τουλάχιστον ευρείας κλίμακας. Το ένα είναι το κόστος και το άλλο το επιπλέον βάρος, ειδικά σε μια περίοδο που οι προδιαγραφές εκπομπής ρύπων γίνονται ολοένα και πιο αυστηρές και τα χρηματικά πρόστιμα που συνοδεύουν την υπέρβασή τους ολοένα και πιο μεγάλα.
Πηγή
