Οι άνθρωποι που τείνουν να είναι απαισιόδοξοι στην καθημερινή τους ζωή πεθαίνουν νωρίτερα συγκριτικά με εκείνους που δεν έχουν υπερβολικά αρνητικές ή θετικές απόψεις, σύμφωνα με νέα επιστημονική μελέτη. Οι ερευνητές διαπίστωσαν μάλιστα ότι όσοι έβλεπαν αρνητικά τόσο το παρόν όσο και το μέλλον πέθαναν περίπου δύο χρόνια νωρίτερα από το μέσο άτομο. Οι επιστήμονες από την ερευνητική ομάδα του QIMR Berghofer Medical Research Institute στο Μπρίσμπεϊν της Αυστραλίας, υποστηρίζουν ότι αυτό το φαινόμενο μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι οι απαισιόδοξοι άνθρωποι δεν φροντίζουν τόσο την υγεία τους, με αποτέλεσμα να μειώνεται νωρίτερα από των υπόλοιπων ανθρώπων.
Αισιοδοξία – απαισιοδοξία…
Σύμφωνα με προηγούμενες μελέτες έχει διαπιστωθεί η σύνδεση μεταξύ αισιοδοξίας ή απαισιοδοξίας και ορισμένων ασθενειών ή απουσία αυτών. Ωστόσο, «η αισιοδοξία και η απαισιοδοξία δεν είναι απολύτως αντίθετες έννοιες», δηλώνει ο επικεφαλής συγγραφέας Δρ John Whitfield, κλινικός βιοχημικός στο QIMR Berghofer. «Το βασικό χαρακτηριστικό των αποτελεσμάτων μας είναι ότι χρησιμοποιήσαμε δύο ξεχωριστές κλίμακες για να μετρήσουμε την απαισιοδοξία και την αισιοδοξία και τη σχέση τους με όλες τις αιτίες θανάτου», επισημαίνει. Στα πλαίσια της μελέτης, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature, οι ερευνητές εξέτασαν τα ερωτηματολόγια περίπου 3.000 συμμετεχόντων, ηλικίας 50 ετών και άνω. Στους συμμετέχοντες δόθηκε βαθμολογία σε κλίμακα αισιοδοξίας-απαισιοδοξίας με βάση το πόσο συμφώνησαν ή διαφωνούσαν με αισιόδοξες και απαισιόδοξες δηλώσεις.
…και οι επιπτώσεις στον εγκέφαλο
Σύμφωνα με τα ευρήματα, εκείνοι που σημείωσαν υψηλότερη βαθμολογία ως απαισιόδοξοι ήταν πιθανό να πεθάνουν δύο χρόνια νωρίτερα κατά μέσο όρο από εκείνους που δεν βαθμολογήθηκαν ως απαισιόδοξοι. Οι απαισιόδοξοι επίσης είχαν περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν νωρίτερα από καρδιαγγειακές παθήσεις και άλλες αιτίες θανάτου, αλλά όχι από καρκίνο. Επιπλέον, διαταραχές της ψυχικής υγείας, όπως η κατάθλιψη, δεν φαίνεται να επηρεάζουν τη σχέση μεταξύ απαισιοδοξίας και θνησιμότητας. Αν και τα ευρήματα δεν δείχνουν ξεκάθαρα την αιτία πίσω από τον νωρίτερο κατά δύο χρόνια θάνατο των απαισιόδοξων ατόμων, ο Δρ John Whitfield υποστηρίζει ότι η ασθένεια δεν προκαλεί την απαισιοδοξία και αντίστροφα. «Οι άνθρωποι που είναι απαισιόδοξοι μπορεί να μην φροντίζουν τόσο τον εαυτό και την υγεία τους, μπορεί να πιστεύουν ότι δεν έχει νόημα να ακολουθούν συμβουλές σχετικά με τη διατροφή και την άσκηση και ούτω καθεξής» εξηγεί. «Υπάρχουν ενδείξεις, ωστόσο ότι η αισιοδοξία και αντίστοιχα η απαισιοδοξία ως στάσεις ζωής να έχουν επιπτώσεις στον εγκέφαλο και τη βιοχημεία του αίματος ή και την φλεγμονή ίσως στο αρτηριακό τοίχωμα» καταλήγει.
