Η Μαρία Μπεκατώρου και η Υβόννη Μπόσνιακ μιλάνε στο People για τη φιλία τους και φωτογραφίζονται μαζί για το εξώφυλλο.
H πρώτη γνωριμία, η ιδιαίτερη σχέση τους, η κουμπαριά, αυτά που τις ενώνουν, αυτά που τις χωρίζουν, το κοινό όνειρο να μείνουν στο ίδιο σπίτι, κάνοντας μπάρμπεκιου τις Κυριακές, και γιατί αυτή η φιλία αξίζει να κρατήσει στον χρόνο.
-Έχετε εντοπίσει αυτά που σας ενώνουν;
Μ.Μ.: Προσωπικά, πιστεύω ότι αυτό που μας ένωσε ήταν, πρώτον, η βαθιά πίστη μας στον Θεό και, δεύτερον, η αφοσίωση στους συντρόφους μας. Και η Υβόννη κι εγώ είμαστε απόλυτα αφοσιωμένες στους άντρες μας. Αυτό σημαίνει κατά κύριο λόγο ότι δεν μπαίνουμε στον χώρο τους.
Υ.Μ.: Βέβαια, έχουμε και άντρες που αξίζουν αυτή την αφοσίωση, έτσι;
Μ.Μ.: Σίγουρα! Ο λόγος που φροντίζω πάρα πολύ τον άντρα μου είναι γιατί τον αγαπώ.
Υ.Μ.: Κι εγώ το ίδιο! Κι εκείνος φροντίζει εμένα με διαφορετικό τρόπο!
Μ.Μ.: Επίσης, δεν έχουμε μπει ποτέ στη διαδικασία να τους μειώσουμε. Και κάτι ακόμη πολύ σημαντικό: Οι άντρες μας σέβονται τη φιλία μας. Στη διαδρομή αυτής της φιλίας, που κατέληξε σε κουμπαριά, ήταν δίπλα μας, γιατί ήξεραν ότι όλο αυτό αξίζει να δουλευτεί. Γενικά, άξιζε, αν θες, να συναντηθούμε όλοι μαζί και να γίνουμε μια παρέα. Δεν έχω ακούσει ποτέ –και το λέω ειλικρινά– τον άντρα μου να σχολιάσει κάτι αρνητικό για την Υβόννη. Η ψυχή του είναι γεμάτη αγάπη για εκείνη.
Υ.Μ.: Το ίδιο ισχύει και για τον δικό μου Αντώνη, λατρεύει τη Μαρία.
-Δεν περίμενα να ακούσω ότι ένα από αυτά που σας ένωσαν ήταν η πίστη σας στον Θεό.
Υ.Μ.: Εγώ βρήκα την πίστη μου στην Ελλάδα. Και θα εξομολογηθώ κάτι που δεν το έχω ξαναπεί: Μεγάλωσα σε μια καθολική, θρησκευόμενη οικογένεια. Αυτό μέχρι τη στιγμή που ο πατέρας μου αναγκάστηκε να πάει στον πόλεμο. (σ.σ. συγκινείται) Γυρνώντας πίσω, έπαψε να πιστεύει. Από εκεί και πέρα, λοιπόν, δεν με ξαναπήγε κανείς στην εκκλησία, δεν μου ξαναμίλησε κανείς για τον Θεό. Είχα, όμως, την ανάγκη να πιστεύω. Βρήκα την αληθινή πίστη στην Ελλάδα. Κι γι’ αυτό τον λόγο το καλοκαίρι του 2013 βαπτίστηκα χριστιανή ορθόδοξη στον Λαγκαδά Θεσσαλονίκης. Η ορθόδοξη εκκλησία μού άνοιξε πόρτες στον Θεό. Η στιγμή της βάπτισης ήταν ιδιαίτερη. Ήμασταν μόλις 20 άτομα κι έβαλα τον παπά να εξηγήσει ακριβώς τη σημασία του μυστηρίου. Δεν θα ήθελα, όμως, να πω κάτι παραπάνω γι’ αυτό το θέμα.
Μ.Μ.: Κι εγώ μεγάλωσα σε μια οικογένεια που πίστευαν πολύ στον Θεό. Με έναν μπαμπά ο οποίος όταν πιεζόταν, πήγαινε στα μοναστήρια. Επίσης, για πάρα πολλά χρόνια ήμουν σε εκκλησιαστική χορωδία και έψελνα. Ξέρω απ’ έξω όλους τους ύμνους και τη Θεία Λειτουργία. Όλα μου τα βήματα συνεχίζω να τα κάνω με την ευλογία του Θεού.
