Ήταν 1η Ιανουαρίου 1829. Η νύχτα είναι προχωρημένη και οι κάτοικοι στα Κύθηρα έχουν αποσυρθεί και ησυχάζουν. Ξαφνικά την ησυχία διαδέχεται η βοή των στοιχείων της φύσεως. Άνοιξαν οι καταρράκτες τ’ ουρανού και χύνονταν με πάταγο, απειλώντας να καταστρέψουν το νησί.
Ψηλά στο φρούριο, όπου κατοικούσαν και πολλές οικογένειες, ήταν χτισμένη μια εκκλησία προς τιμήν της Θεοτόκου. Μέσα σ’ αυτή φυλαγόταν εκείνη την εποχή η θαυματουργή εικόνα της Μυρτιδιώτισσας.
Ενώ η θεομηνία συνεχιζόταν, πέφτουν στο φρούριο συγχρόνως δύο κεραυνοί. Ο ένας σπάζει το κοντάρι της σημαίας, μπαίνει σπαράζοντας στον ναό, ξηλώνει το δάπεδο, τρυπά τον τοίχο μπροστά στην αγία εικόνα και χώνεται στο πλαϊνό δωμάτιο.
Ο χώρος αυτός χρησίμευε σαν πρόχειρη πυριτιδαποθήκη. Ο κεραυνός, σωστό πυρακτωμένο φίδι, ανατρέπει κι εδώ το πάτωμα και αναποδογυρίζει τα βαρέλια με την πυρίτιδα που βρίσκονταν εκεί ανοιχτά.
Ύστερα βγαίνει και συναντά τον δεύτερο κεραυνό, που τον είχε αφήσει την πρώτη στιγμή να σπαράζει στην πλατεία του φρουρίου. Κι οι δυο μαζί πέφτουν επάνω στο μέγαρο του διοικητού, αφήνοντας στο πέρασμά τους τα καταστρεπτικά τους ίχνη.
Στο φρούριο υπήρχε και δεύτερη μεγάλη πυριτιδαποθήκη. Ο ένας κεραυνός κατευθύνεται προς αυτή, τη διασχίζει, περνά μες απ’ τα πόδια του φρουρού και τον ρίχνει κάτω.
Ο φρουρός επικαλείται αμέσως τη θεία βοήθεια, και τότε, καθώς ο ίδιος διαβεβαίωσε, βλέπει στην πόρτα της εκκλησίας μια γυναίκα λευκοντυμένη. Από τη θέση αυτή η γυναίκα, που δεν ήταν άλλη από την Παναγία την Μυρτιδιώτισσα, διέταξε τους κεραυνούς να πέσουν στην θάλασσα, όπως και έγινε.
Αμέσως η ταραχή έδωσε τη θέση της σε μια πρωτοφανή γαλήνη. Όταν ξημέρωσε, συγκεντρώθηκαν όλοι οι κάτοικοι για ν’ αποδώσουν τα ευχαριστήρια στην προστάτιδα τους.
Πραγματικά, τη ζοφερή εκείνη νύχτα η Παναγία επενέβη με χειροπιαστά θαύματα. Οι κεραυνοί ανέτρεψαν τόσα βαρέλια με πυρίτιδα χωρίς να εκραγούν. Επίσης δεν σημειώθηκαν ανθρώπινα θύματα, παρά μόνο υλικές ζημιές.
Ακολούθησε λιτανεία και περιφορά της αγίας εικόνας σ’ όλη την πόλη με στρατιωτική παράταξη και θρησκευτικές δεήσεις, ενώ το πλήθος εκραύγαζε: “Παναγία Δέσποινα σώσον, ελέησον”.
Από το βιβλίο “Εμφανίσεις και θαύματα της Παναγίας”, έκδοση της Ιεράς Μονής Παρακλήτου
