Οι πρώτες αναμνήσεις της ζωής μας φυσιολογικά δημιουργούνται μετά την ηλικία των 3 ετών. Όσοι νομίζουν ότι έχουν αναμνήσεις από νωρίτερα, πιθανώς κάνουν λάθος.
Οι αναμνήσεις που πολλοί ενήλικες πιστεύουν ότι έχουν από τη βρεφική ηλικία τους, είναι λανθασμένες, αναφέρουν βρετανοί ψυχολόγοι.
Σε μελέτη που πραγματοποίησαν με χιλιάδες εθελοντές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι σχεδόν οι τέσσερις στους δέκα ανέφεραν ως αναμνήσεις περιστατικά που δεν μπορούσαν να είναι αληθινά.
Τα υπάρχοντα επιστημονικά δεδομένα υποδηλώνουν ότι οι πρώτες αναμνήσεις μας δημιουργούνται σε ηλικία 3-3,5 ετών. Ωστόσο η νέα μελέτη έδειξε πως πολλοί νομίζουν ότι έχουν αναμνήσεις από τον πρώτο κιόλας χρόνο της ζωής.
Στην πραγματικότητα, το 38,6% των εθελοντών της νέας μελέτης ανέφεραν αναμνήσεις σε ηλικία 2 ετών ή μικρότερη. Και το 13,4% σε ηλικίας 1 έτους ή μικρότερη.
Οι τόσο πρώιμες «αναμνήσεις» ήταν πιθανότερες στους μεσήλικες και ηλικιωμένους εθελοντές της μελέτης, παρά στους νεότερους.
Οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά
Η νέα μελέτη πραγματοποιήθηκε από ερευνητές των πανεπιστημίων του Λονδίνου, του Μπράντφορντ και του Νότιγχαμ. Συνολικά συμμετείχαν 6.641 εθελοντές.
Οι ερευνητές τους ζήτησαν να τους περιγράψουν αναλυτικά το πρώτο περιστατικό που θυμούνται από τη ζωή τους. Τους ζήτησαν επίσης να καταγράψουν την ηλικία που πίστευαν ότι είχαν την εποχή που συνέβη το περιστατικό.
Η ανάμνηση έπρεπε να είναι γνήσια και να μην βασίζεται, π.χ., σε οικογενειακές φωτογραφίες, ιστορίες ή άλλες πηγές.
Οι επιστήμονες συγκέντρωσαν όλες τις περιγραφές και εξέτασαν το περιεχόμενο, τη γλώσσα, τη φύση και τις λεπτομέρειές τους.
Απ’ όλα αυτά τα στοιχεία αναζήτησαν τους πιθανούς λόγους για τους οποίους τόσο πολλοί άνθρωποι ισχυρίζονται ότι έχουν αναμνήσεις από ηλικίες κατά τις οποίες αυτές δεν δημιουργούνται.
Ευρήματα
Όπως διαπίστωσαν, οι αναμνήσεις πριν από την ηλικία των 3 ετών δεν ήταν αληθινές. Είχαν δημιουργηθεί από αποσπασματικές «εικόνες» των πρώτων ετών της ζωής που ακούσια συνδυάστηκαν με οικογενειακές φωτογραφίες ή ιστορίες που άκουσαν οι εθελοντές μεγαλώνοντας.
Οι αποσπασματικές «εικόνες» μπορεί να ήταν αντικείμενα (πολύ συχνά το μωρουδιακό καροτσάκι), οι οικογενειακές σχέσεις ή έντονα συναισθήματα.
«Ανακαλύψαμε ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν θυμόντουσαν ένα συγκεκριμένο περιστατικό», δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια Dr. Shazia Akhtar, από το Πανεπιστήμιο του Μπράντφορντ.
«Θυμόντουσαν κάποιες αποσπασματικές εικόνες τις οποίες “έδεσαν” με πράγματα για τη βρεφική ηλικία τους τα οποία έμαθαν μεγαλώνοντας».
Το εκπληκτικό είναι ότι η διεργασία αυτή είχε γίνει ακούσια, με συνέπεια να μην το ξέρουν οι εθελοντές και πραγματικά να πιστεύουν ότι αυτή ήταν η πρώτη ανάμνηση της ζωής τους.
Μάλιστα πολλοί αρνήθηκαν να πιστέψουν ότι έκαναν λάθος, όταν οι ερευνητές τους εξήγησαν τι είχε συμβεί, δήλωσε ο ερευνητής Dr. Martin Conway.
Η νέα μελέτη δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Psychological Science.
iatropedia.gr
Πηγή
