Αιωνόβιο δένδρο καίγεται στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου, στην πολιτεία Ροντόνια της Βραζιλίας.
Εκτάσεις δασών ίσες με τη Βρετανία χάνονται κάθε χρόνο σε ολόκληρο τον κόσμο εξαιτίας της αποψίλωσης, με την πλειονότητά τους να εντοπίζονται στα τροπικά, προκαλώντας μεγάλη ζημιά στο κλίμα και στη βιοποικιλότητα. Ο ρυθμός απώλειας φθάνει τα 240 εκατ. στρέμματα τον χρόνο, σύμφωνα με έρευνα του ινστιτούτου Climate Focus, που δημοσιεύει η βρετανική εφημερίδα The Guardian.
Ο ρυθμός εξαφάνισης του τροπικού δάσους έχει αυξηθεί, παρά τη δέσμευση κυβερνήσεων, το 2014, για αναστροφή του φαινομένου της αποψίλωσης των δασών και εντατική αναδάσωση. «Πρέπει να διατηρήσουμε τα δένδρα μας και να αποκαταστήσουμε τα δάση μας. Η αποψίλωση των δασών έχει επιταχυνθεί, παρά τις κυβερνητικές δεσμεύσεις», λέει η επικεφαλής του ινστιτούτου Climate Focus, Σάρλοτ Στρεκ. Το 2014, πολλές κυβερνήσεις υπέγραψαν στον ΟΗΕ τη διακήρυξη της Νέας Υόρκης, η οποία προέβλεπε τη μείωση στο ήμισυ της αποψίλωσης των δασών και την αποκατάσταση 15 εκατ. στρεμμάτων δάσους έως το 2020.
Η εξαφάνιση του τροπικού δάσους, όμως, έχει επιταχυνθεί κατά 43% από το 2014, ενώ το πολυτιμότερο –και αναντικατάστατο– μέρος των τροπικών δασών εξαφανίζεται με ρυθμό 43 εκατ. στρεμμάτων τον χρόνο. Ο στόχος της διακήρυξης, που αφορούσε την πρόληψη της κλιματικής αλλαγής μέχρι το 2030, μοιάζει τώρα ιδιαίτερα μακρινός.
Σε Λατινική Αμερική, ΝΑ Ασία και Αφρική, η ετήσια απώλεια τροπικού δάσους έχει αυξηθεί σημαντικά μεταξύ 2014 και 2018. Την ίδια ώρα, οι μεγαλύτερες απώλειες σε όγκο καταγράφονται στη Λατινική Αμερική. Η έκθεση αξιοποιεί στοιχεία από το 2018 και δεν περιλαμβάνει τις πρόσφατες φωτιές στον Αμαζόνιο. Οι συντάκτες της μελέτης εκτιμούν, όμως, ότι τον περασμένο Ιούνιο, ο ρυθμός αποψίλωσης του δάσους στον Αμαζόνιο σημείωσε αύξηση της τάξεως του 88%, σε σύγκριση με τον αντίστοιχο περυσινό μήνα.
Η κ. Στρεκ προειδοποιεί ότι οι πρόσφατες πυρκαγιές στον Αμαζόνιο είναι ιδιαίτερα ανησυχητικές, καθώς η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας έχει αποξηράνει τμήματα του τροπικού δάσους, τα οποία ήταν συνήθως πολύ υγρά για να καούν. «Οι πυρκαγιές σημειώνονταν στην αρχή της ξηρής περιόδου, όταν το δάσος ήταν ιδιαίτερα υγρό και δύσκολο να καεί. Αυτό δεν ισχύει πια και όλα δείχνουν ότι έχουμε εισέλθει σε φαύλο κύκλο ξηρασίας και πυρκαγιάς», λέει η κ. Στρεκ.
Καλά νέα από Ινδονησία
Μοναδικό σημείο αισιοδοξίας καταγράφεται στο τροπικό δάσος της Ινδονησίας, καθώς η καταστροφή του σημείωσε επιβράδυνση της τάξεως του 30% μεταξύ 2017 και 2018. Παρότι οι φυτείες φοινικέλαιου αποτελούν σημαντικό παράγοντα αποψίλωσης του τροπικού δάσους, εταιρείες του χώρου και η κυβέρνηση της Ινδονησίας υπέκυψαν στις πιέσεις της διεθνούς κοινότητας, περιορίζοντας τις καλλιεργούμενες εκτάσεις.
