Το χρονικό

Όλα άρχισαν τον Νοέμβριο του 2020. Σε μία μονοήμερη εκδρομή που είχε πάει με τον σύζυγό της στο Χιούστον όπου μένουν μόνιμα, γνώρισε τον πλαστικό χειρουργό τυχαία.

«Με κοιτούσε έντονα και μέσα σε πέντε λεπτά, χωρίς να του έχω δώσει κανένα δικαίωμα, με ρωτάει: «Τι έχεις κάνει στα χείλη σου;’. Η αλήθεια είναι πως πριν από 30 χρόνια είχα κάνει μια ένεση κολλαγόνου. Είχα λεπτά χείλη και ήθελα λίγο να τα αυξήσω, τίποτα υπερβολικό».

Ο Έλληνας γιατρός προσπάθησε να την πείσει πως πρέπει να αφαιρέσει το υλικό από τα χείλη της για να βελτιωθεί η εμφάνισή της. Της είπε μάλιστα πως πρόκειται για μία επέμβαση ρουτίνας. Μετά από έναν χρόνο από την πρώτη τους συνάντηση και πολλή σκέψη, η γνωστή συγγραφέας πέρασε το κατώφλι του ιατρείου του.

«Τον Ιούλιο του 2021 τον επισκέφτηκα και τον ίδιο μήνα χειρουργήθηκα. Όλους αυτούς τους μήνες ο ίδιος είχε κρατήσει επαφή μαζί μας. Μας έπαιρνε συχνά τηλέφωνο, τον άντρα μου κι εμένα και αναπτύξαμε μια φίλια μαζί του. Κατάφερε και κέρδισε την πλήρη εμπιστοσύνη μας».

«Κόντεψα να πεθάνω»

Λειτουργούσε αργά και μεθοδικά. Ένα χειρουργείο ρουτίνας, όπως το παρουσίασε ο πλαστικός χειρουργός, κράτησε έξι ολόκληρες ώρες.

«Όπως με ενημέρωσε ο γιατρός δεν είχα καλή επούλωση, η αλήθεια είναι πως το χειρουργημένο σημείο νέκρωνε χωρίς εκείνος προφανώς να το έχει αντιληφθεί. Αποφάσισε να μου χορηγήσει μία ένεση με αιμοπετάλια για να αποκαταστήσει την βλάβη. Αυτό οδήγησε σε περαιτέρω θρόμβωση και κατέστρεψε οποιαδήποτε εναπομείνασα ροή αίματος αντί να ανακουφίσει την φλεβική συμφόρηση. Έμεινα με το νεκρό δέρμα από τις 27 Ιουλίου μέχρι τις 6 Αυγούστου, με κίνδυνο να πεθάνω».

Η Κατερίνα Πλουμιδάκη κατέληξε να κάνει τελικά 7 χειρουργεία για να σώσει όχι μόνο τα χείλη της, αλλά και την ίδια τη ζωή της. Πέρασε από τα χέρια 22 γιατρών σε Ελλάδα και ΗΠΑ, με την περίπτωσή της να χαρακτηρίζεται από ειδικούς μοναδική στον κόσμο.

Δύο χρόνια μετά από το πρώτο χειρουργείο που την έφερε σε αυτήν την κατάσταση, δυσκολεύεται αρκετά να ανταπεξέλθει σε απλές συνήθειες που κάποτε έκανε με ευκολία.

«Δεν μπορώ να αναπνεύσω καλά γιατί η μύτη μου έχει μετατοπιστεί από το κέντρο του προσώπου μου. Δεν επιτρέπεται να εκτεθώ στον ήλιο, να βγω έξω αν έχει πολύ κρύο γιατί δεν έχω καλή αιμάτωση. Δεν επιτρέπεται να τρέξω ή να κάνω οποιοδήποτε άθλημα, κολύμπι στη θάλασσα, δεν μπορώ να φάω κανονικά, δεν μπορώ να γελάσω, να κλάψω, να χασμουρηθώ, να τραγουδήσω, να φιλήσω. Δεν έχω πια σφιγκτήρα μυ στόματος καθώς μου τον έκοψε ο γιατρός στο χειρουργείο, πίνω μόνο μέσα από καλαμάκι».

Η καταξιωμένη συγγραφέας, προσπαθεί να αποκαταστήσει την υγεία της και παλεύει σκληρά για να δικαιωθεί μέσα από μία σειρά νομικών διαδικασιών στην Αμερική.