Στο υπουργείο Υποδομών εκτιμούν ότι ο διαγωνισμός για τη γραμμή 4 του μετρό, ύψους 1,8 δισ. ευρώ, είχε εξαρχής πολλά εγγενή προβλήματα, γι’ αυτό και εξετάζουν όλες τις πιθανές λύσεις.
Τελικώς πρέπει να συνεχιστεί ή να ακυρωθεί ο διαγωνισμός για τη γραμμή 4 του μετρό; Το ερώτημα αυτό θα συζητηθεί τις επόμενες ημέρες σε ανώτατο κυβερνητικό επίπεδο, με δεδομένη τη νέα εμπλοκή που προέκυψε, καθώς το Συμβούλιο της Επικρατείας έκανε χθες δεκτές τις αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων που άσκησαν και οι δύο συμμετέχουσες κοινοπραξίες, οδηγώντας σε «πάγωμα» τη διαδικασία ανάδειξης του αναδόχου. Σύμφωνα με πληροφορίες, το ΣτΕ δέχεται την επιχειρηματολογία ενός εκ των δύο σχημάτων για τον αποκλεισμό του άλλου, με αποτέλεσμα να αποφεύγεται το «φιάσκο» από έναν πιθανό αποκλεισμό αμφοτέρων, κάτι που θα οδηγούσε σε οριστική ακύρωση του διαγωνισμού και θα επέστρεφε το έργο στο «σημείο μηδέν», δηλαδή τουλάχιστον 2,5 έτη νωρίτερα.
Από την άλλη πλευρά, η συνέχισή του μπορεί να εγκλωβίσει την πολιτεία σε μια αδιέξοδη κατάσταση που θα «σέρνεται» για χρόνια με τεράστιο επιπρόσθετο κόστος, όπως έχει συμβεί στο μετρό της Θεσσαλονίκης.
Χθες λοιπόν συζητήθηκαν ενώπιον του Δ΄ τμήματος του ΣτΕ οι αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων που είχαν ασκήσει οι δύο κοινοπραξίες που έχουν απομείνει στον διαγωνισμό (ΑΚΤΩΡ – Ansaldobreda – Hitachi και ΑΒΑΞ – Ghella – Alstom). Οι δύο κοινοπραξίες έχουν προσφύγει ενάντια στο πόρισμα της Επιτροπής Διαγωνισμού της «Αττικό Μετρό», με το οποίο αξιολογούνταν οι τεχνικές προσφορές που ανοίχθηκαν στις αρχές του έτους.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το πόρισμα δεν «έκοβε» μία από τις δύο κοινοπραξίες, καθώς και οι δύο είχαν δεχθεί τις προδιαγραφές του διαγωνισμού (με κάποιες διαφοροποιήσεις, ιδίως στα ηλεκτρομηχανολογικά, ανάλογα με τις τεχνολογίες που θα χρησιμοποιήσουν).
Στις προσφυγές ετίθεντο τόσο τυπικά θέματα (αν, λ.χ., κάποιος είχε το δικαίωμα υπογραφής) όσο και τεχνικά (ο ένας αμφισβητούσε τον άλλο). Πάντως, το ΣτΕ δεν φαίνεται να μπήκε στην ουσία του συγκεκριμένου ζητήματος, δηλαδή στο να κρίνει κατά πόσον είναι ορθές οι βαθμολογίες των τεχνικών προσφορών ή όχι, καθώς έχει εγείρει ζήτημα αποκλεισμού για μία εκ των δύο.
Αυτό που όλοι αναμένουν είναι να καθαρογραφεί η απόφαση του Δ΄ τμήματος, ώστε να αποσαφηνιστούν τα παραπάνω και να φανούν οι πιθανές επιλογές της διοίκησης της «Αττικό Μετρό».
Χθες στην «Αττικό Μετρό», αλλά και στο υπουργείο Υποδομών οι νομικές υπηρεσίες προσπαθούσαν να καταλήξουν στα πιθανά σενάρια, ώστε να προετοιμαστούν οι επόμενες κινήσεις. Σε κάθε περίπτωση, δύο σημεία δείχνουν πλέον ξεκάθαρα:
– Οτι η δικομανία των τεχνικών εταιρειών, καλλιεργούμενη ίσως από τα νομικά τους επιτελεία, έχει οδηγήσει σε μια άνευ προηγουμένου παύση κάθε πιθανού έργου.
– Οτι ο διαγωνισμός (για την ακρίβεια οι διαγωνισμοί, αν ληφθεί υπόψη ο επίσης «παγωμένος» διαγωνισμός για τις πρόδρομες εργασίες) για τη γραμμή 4 είχε πολλά εγγενή προβλήματα.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο υπουργός Κώστας Καραμανλής ανέθεσε σε τρεις ειδικευμένους νομικούς ανεξάρτητες γνωμοδοτήσεις, τις οποίες και κατέθεσε στο ΣτΕ, χωρίς να παρέμβει περαιτέρω όλους αυτούς τους μήνες, παρά τις πιέσεις που του ασκήθηκαν από κατασκευαστικές εταιρείες.
Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», η ηγεσία του υπουργείου Υποδομών προετοιμάζεται για κάθε ενδεχόμενο. Το δίλημμα είναι σοβαρό: αν η απόφαση του ΣτΕ οδηγεί σε πολύμηνο «πάγωμα» (μέχρι δηλαδή να εξεταστεί η κύρια προσφυγή), τότε πρέπει να αποφασιστεί αν η «Αττικό Μετρό» θα λάβει εντολή να συνεχίσει, ή θα πρέπει να ακυρωθεί ο διαγωνισμός. Η απόφαση θα ληφθεί σύντομα σε ανώτατο κυβερνητικό επίπεδο, όταν όλα τα δεδομένα θα είναι στο τραπέζι.
Οσο για τους υποψήφιους αναδόχους του έργου του 1,8 δισ. ευρώ, αυτό που αναφερόταν χθες είναι ότι αποδεικνύεται πως η επιτροπή του διαγωνισμού έσφαλλε σε ό,τι αφορά το πώς αξιολόγησε τις προσφορές των δύο πλευρών, καθώς το ΣτΕ απέρριψε τα επιχειρήματα της «Αττικό Μετρό», κάνοντας δεκτά τα ασφαλιστικά μέτρα των δύο σχημάτων.
Σε κάθε περίπτωση, εκκρεμεί και η εκδίκαση της κύριας προσφυγής των δύο εταιρειών, η οποία θα απαιτήσει ακόμα αρκετούς μήνες έως ότου παραγάγει κάποιο αποτέλεσμα.