Λίβερπουλ – Ρεάλ Μαδρίτης: Ο θρυλικός τελικός του Champions League το 2018 – Όλα όσα μας έμειναν αξέχαστα

Η τραγωδία του Κάριους, το έπος του Μπέιλ, Λίβερπουλ και Ρεάλ Μαδρίτης μας πρόσφεραν μοναδικές αναμνήσεις στον τελικό του 2018!

Συνήθως όταν γράφεται μπροστά σου ιστορία, σε παρασύρει το συναίσθημα. Δεν είναι συνεπώς δύσκολο να παρασυρθείς στην υπερβολή. Αλλά τη βραδιά που η Ρεάλ Μαδρίτης έγραψε ξανά ιστορία, τη νύχτα που έγινε ακόμα περισσότερο «Βασίλισσα» του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, με το τρίτο συνεχόμενο (η πρώτη που το κατάφερνε μετά την Μπάγερν των 70s) και 13ο συνολικά Κύπελλο Πρωταθλητριών/Champions League, είδαμε ταυτόχρονα, πράγματα σπουδαία, πραγματικά τραγικά (όσο βαριά και αν είναι η λέξη). Που ήταν φανερό πως θα θυμόμαστε ολοκάθαρα και μετά από αρκετά καιρό. Πράγματα που καθορίζουν καριέρες και σημαδεύουν γενιές.

Το χειρότερο, το καλύτερο και ξανά το… χειρότερο σε τελικό Champions League

Εν αρχή, αν μπορείς να ορίσεις εκκίνηση στην αφήγηση σε κάτι τόσο έντονο και χαοτικό, είδαμε με διαφορά ολίγων λεπτών μεταξύ τους, το χειρότερο και το καλύτερο γκολ όλων των εποχών σε τελικό Champions League. Παρεμβλήθηκε ένα νορμάλ (η προσωρινή ισοφάριση του Μανέ) και μετά ακολούθησε το… δεύτερο χειρότερο (γκολ όλων των εποχών σε τελικό Champions League).

O Λόρις Κάριους ποτέ δεν συνήλθε από αυτό, η καριέρα του πήρε την κατιούσα και από εκεί που ονειρευόταν να γίνει ο καλύτερος στον κόσμο, ξέπεσε στη λήθη, στην ανωνυμία. Χαρακτηριστικά, αυτή τη σεζόν την έβγαλε ως παγκίτης της Ουνιόν Βερολίνου. Το πώς δώρισε τη μπάλα στον Μπενζεμά, το πώς άφησε να του φύγει η μπάλα στο σουτ του Μπέιλ, αυτά που δεν γίνονται, έγιναν. Μα σάμπως ήταν «νορμάλ» αυτό που έκανε ο Ουαλός; Τι ασύλληπτο ψαλιδάκι. Τι τελειότητα. Τι αθλητικά προσόντα. Τι γκολάρα, Θεέ μου. Μέχρι και οι φαν της Λίβερπουλ χειροκρότησαν.

Για την αγγλική ομάδα, η βραδιά ήταν μόνο δάκρυα. Αυτά δηλαδή που πρώτα κύλησαν στο πρόσωπο του Μοχάμεντ Σαλάχ όταν κατάλαβε ότι ο τελικός (εν πολλοίς και το Μουντιάλ της Ρωσίας, λίγο μετά) είχε τελειώσει γι’ αυτόν. Το σημείο-κλειδί του ματς; Μπορείς σαφώς να το ισχυριστείς. Ως τότε, οι «ρεντς» ήταν καλύτεροι. Πίεζαν, έβγαζαν φάσεις, άρεσαν, το πίστευαν. Μετά από αυτό, έχοντας χάσει τον MVP τους, τον κύριο «44 γκολ στη σεζόν»,  τίποτα δεν ήταν πια ίδιο. Το (ορθά) ακυρωθέν γκολ του Μπενζεμά (43’), το δοκάρι του Ισκο (48’) ήταν προοίμια. Ως προς το αποτέλεσμα, γιατί ο τρόπος, δεν ήταν ούτε για (επιστημονική) φαντασία.

Κάποιες ψευδαισθήσεις όπως το δοκάρι του Μανέ (70’), δεν έκρυβαν αυτό που ολοφάνερα πια ερχόταν. Την εκ νέου επαλήθευση του ρητού πως το Champions League είναι μία διοργάνωση που συμμετέχουν «Χ» ομάδες και στο τέλος κερδίζει η Ρεάλ. Δημιουργώντας τους δικούς της ήρωες, εις βάρος άλλων.

Οι σκοτεινές τέχνες του κυνικού Σέρχιο Ράμος

Το… bullying είχε ξεκινήσει από νωρίς. Το ψάρωμα, για να το θέσουμε λίγο πιο κομψά. Μιλάμε για το δολοφονικό βλέμμα που έριξε ο Κριστιάνο Ρονάλντο στον Μοχάμεντ Σαλάχ ενώ βρισκόντουσαν στη φυσούνα και ετοιμαζόντουσαν να μπουν στον αγωνιστικό χώρο. Λίγα λεπτά αργότερα πάντως, ο Πορτογάλος ήταν (ο) συμπονετικός. Από τους πρώτους που έτρεξαν να παρηγορήσουν τον Αιγύπτιο μετά τον τραυματισμό του. Ως παθών και ο ίδιος (στον τελικό του Euro 2016) ήξερε ακριβώς το συναίσθημα.

Την ίδια ώρα, ο Σέρχιο Ράμος γινόταν στόχος αναρίθμητων… καταρών από τους φαν των «ρεντς». Όσο έξοχος αμυντικός υπήρξε, αλλά τόσο ήταν πάντα ένας από τους περισσότερο κυνικούς παίκτες εκεί έξω. Πρέπει να είναι κανείς πραγματικά καλόπιστος (ή αφελής) για να μην σκεφτεί ότι το έκανε επίτηδες, ότι προσπάθησε – και κατάφερε – να βγάλει νοκ άουτ τον Αιγύπτιο χρησιμοποιώντας τις «σκοτεινές τέχνες» του;

Το ότι μετά ήταν επίσης στον κύκλο αυτών που παρηγορούσαν τον «Μο» αυξάνει το προβοκατόρικο στοιχείο του, αφού ήταν φανερό ότι πρόσθεσε – επίτηδες ξανά – θεατρικότητα για να πείσει ότι είναι αθώος. Κατανοητό, απολύτως, το γιατί ο Σαλάχ αναζητά απόψε (και) εκδίκηση….

Κάθε λιμάνι και καημός…

Οι πιο παρατηρητικοί παρατήρησαν τότε ότι η Λίβερπουλ έπαθε ό,τι και η Μαρσέιγ λίγες ημέρες νωρίτερα στον τελικό του Europa League. Η γαλλική ομάδα έχασε στο 32’, δηλαδή πάνω κάτω στο ίδιο λεπτό τον δικό της ηγέτη (Ντιμιτρί Παγέτ) και μετά και το ματς, έτσι ακριβώς την πάτησαν και οι Αγγλοι, στο Κίεβο. Λιμάνι η Μασσαλία, λιμάνι το Λίβερπουλ, κάθε λιμάνι και καημός! Αλλο κοινό σημείο; Αμφότεροι πληγώθηκαν από Μαδριλένους. Η Ατλέτικο ήταν η δήμιος της ΟΜ, 3-0 το τελικό σκορ.

Τελικός Champions League

26/5/2018

ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ – ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ 3-1

Σκόρερ: 51’ Μπενζεμά, 64’, 83’ Μπέιλ – 55’ Μανέ

ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ (Ζινεντίν Ζιντάν): Νάβας, Καρβαχάλ (37’ Νάτσο), Βαράν, Σέρχιο Ράμος, Μαρσέλο, Κασεμίρο, Μόντριτς, Κρόος, Ίσκο (61’ Μπέιλ), Μπενζεμά (89’ Ασένσιο), Κρ. Ρονάλντο.

ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ (Γιούργκεν Κλοπ): Κάριους, Αλεξάντερ-Άρνολντ, Λόβρεν, Φαν Ντάικ, Ρόμπερτσον, Βαϊνάλντουμ, Χέντερσον, Μίλνερ (83’ Εμρέ Τσαν), Σαλάχ (31’ Λαλάνα), Φιρμίνο, Μανέ.