Αναλυτικά όλα όσα είπε ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ:
Πώς νιώθει ένας προπονητής που στα 60 του χρόνια είναι πρωταθλητής Ευρώπης δύο φορές στη σειρά;
«Είμαι ακόμα το ίδιο, μη νομίζεις ότι έχω σταματήσει να το σκέφτομαι πολύ. Είναι αλήθεια ότι ο κόσμος σου το θυμίζει αυτό και όταν συμβαίνει αυτό σκέφτομαι: ‘φτου, κάναμε κάτι που είναι δύσκολο να γίνει και που λίγοι προπονητές το έχουν καταφέρει».
Και στην πόλη σου τι σου λένε; Θα σε κάνουν τον αγαπημένο γιο του Ζαλντιμπάρ;
«Είναι αλήθεια ότι μετά την κατάκτηση του Γιουρόπα Λιγκ με τη Σεβίλλη και τώρα με Κόνφερενς με τον Ολυμπιακό, ο κόσμος με βλέπει διαφορετικά, μου ζητάει φωτογραφίες και αυτόγραφα, αλλά προτιμούσα πώς με κοιτούσαν πριν. Καταλαβαίνω ότι αυτό που πετύχαμε φέτος και πέρυσι έχει μεγάλο αντίκτυπο, αλλά αυτό που κάναμε σε άλλες ομάδες σε όλη την εκτεταμένη καριέρα μου είναι εξίσου δύσκολο, αν όχι περισσότερο δύσκολο. Τώρα θα γίνουν τα δημοτικά πανηγύρια, την πρώτη εβδομάδα του Ιουλίου, και μου είπαν ότι θέλουν να μου κάνουν κάποια αναγνώριση».
Απολύθηκες από τη Σεβίλλη τον περασμένο Οκτώβριο και τον Φεβρουάριο επισημοποιήθηκε η πρόσληψή του από τον Ολυμπιακό . Γιατί η Ελλάδα είναι και η πρώτη σου εμπειρία εκτός Ισπανίας;
«Όταν φύγαμε από τη Σεβίλλη, δεν είχαμε όρεξη για προπόνηση. Λάβαμε προτάσεις, αλλά τις απορρίψαμε. Όταν όμως έφτασε η πρόταση από τον Ολυμπιακό, παρά την κατάσταση που βρισκόταν, με τρεις προπονητές που είχαν απολυθεί πριν φτάσουμε εμείς, σκεφτήκαμε ότι υπήρχε καλή πρώτη ύλη στην ομάδα και μπορούσαμε να πετύχουμε, ακριβώς την ίδια σκέψη που είχαμε στη Σεβίλλη. Δεν θέσαμε ως στόχο το Conference League, αλλά περισσότερο την κατάκτηση του πρωταθλήματος σε μια ξένη χώρα, κάτι που δεν είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε όλα αυτά τα χρόνια που προπονούμε. Τελικά έγινε το αντίστροφο, κερδίσαμε αυτό που δεν είχαμε βάλει στόχο».
Χαρακτηρίζεσαι στην καριέρα σου ως προπονητής ως γενναίος, αλλά δεν σε ζαλίστηκε λίγο, ειδικά στην ηλικία σου, να φύγεις από την Ισπανία και έναν ιδιότυπο σύλλογο, με μια κάπως ταραχώδη κατάσταση;
«Ναι, αλλά στη Σεβίλλη βιώσαμε μια πολύ παρόμοια κατάσταση και έχοντας αυτή την εμπειρία ήταν αυτό που μας βοήθησε να αποφασίσουμε να πάμε στην Ελλάδα».
Δυσκολεύτηκες να προσαρμοστείς στην Αθήνα, στον σύλλογο;
«Όχι, καθόλου. Είναι μια κουλτούρα πολύ παρόμοια με την ισπανική, και μερικοί από την ομάδα μιλούν ισπανικά, και για όσους δεν μιλούν, έχουμε έναν διερμηνέα που μας βοηθά να καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλον. Τον πρώτο μήνα μέναμε σε ξενοδοχείο και μετά πήγαμε σε ένα διαμέρισμα, και τώρα όσοι είμαστε στο προπονητικό τιμ ζούμε σε πολύ μικρή απόσταση, και αυτό βοηθάει επίσης. Περάσαμε πολλές ώρες στο κλαμπ… Δεν μου έχει φανεί ποτέ περίεργο, είναι επίσης αλήθεια ότι προσαρμόζομαι εύκολα σε οποιοδήποτε μέρος».
Και πώς το πήρε η οικογένειά σου;
«Έχω προπονήσει πολλές ομάδες και σπάνια έχουν παρέμβει για να πάω σε σύλλογο ή το αντίθετο. Επίσης, αυτό ήταν πολύ γρήγορο. Ο εκπρόσωπός μου μου είπε: “Πρέπει να αποφασίσουμε τώρα, δεν μπορούμε να το σκεφτούμε πολύ”».
Τι σας είπε ο πρόεδρος Ευάγγελος Μαρινάκης όταν υπογράψατε το συμβόλαιο;
«Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω πολύ μεγάλη σχέση μαζί του, αλλά όχι γιατί δεν τα πάμε καλά, το αντίθετο, αλλά για το γλωσσικό θέμα. Όταν υπογράψαμε, μας μετέφερε όλη του την εμπιστοσύνη, μας τόνισε τις απαιτήσεις του να είμαστε στον Ολυμπιακό, που είναι ένας από τους σημαντικότερους συλλόγους στην Ελλάδα και έχει αναγνώριση στην Ευρώπη, και μας άφησε ελεύθερους να κάνουμε τη δουλειά μας. Ένα μήνα μετά την άφιξη, όταν χάσαμε από τη Μακάμπι Τελ-Αβίβ με 1-4 στη Διάσκεψη, ήθελε ήδη να μας ανανεώσει για έναν ακόμη χρόνο και του είπα να περιμένει, ότι ήταν πολύ νωρίς, ότι τα πράγματα μπορεί να πάνε στραβά και σε λίγο καιρό να είμαστε σε καβγά. Επέμεινε, δεν υπογράψαμε τότε, αλλά ένα μήνα μετά το υπογράψαμε».
Πως βρήκες το κλειδί για να επανατοποθετήσεις τον Ολυμπιακό, γιατί ήταν λίγο παρασυρμένος;
«Είναι όμως μια καλή ομάδα, με καλούς παίκτες. Μου θυμίζει τη Σεβίλλη σε όλα. Ίσως το κλειδί είναι ότι ζητάω από τον παίκτη απλά πράγματα και όταν ο παίκτης είναι καλός, ξέρει πώς να το κάνει και αυτό έχει δουλέψει. Από την αρχή τα πήγαμε καλά με την πλειοψηφία της ομάδας και αυτό ήταν πολύ σημαντικό».
Ήταν έκπληξη για εσάς και το διοικητικό συμβούλιο του Ολυμπιακού να φτάσετε στον τελικό του Conference League και να τον κατακτήσετε;
«Νομίζω ότι το κλειδί ήταν η πρόκριση της φάσης των 16 κόντρα στη Μακάμπι Τελ-Αβίβ. Χάσαμε 1-4 εντός έδρας και μετά κάναμε θραύση στη Σερβία (εκεί παίχτηκε λόγω της ένοπλης σύγκρουσης στο Ισραήλ), κερδίζοντας με 1-6 . Εκείνη τη στιγμή σκεφτήκαμε ότι μπορούσαμε να κάνουμε κάτι σημαντικό. Και επιβεβαιώθηκε, πρώτα στον ημιτελικό κόντρα στην Άστον Βίλα του Ουνάι Έμερι, όταν όλοι λογικά τους έδωσαν ως φαβορί, αλλά πετύχαμε άλλο ένα κατόρθωμα, και μετά στον τελικό απέναντι στη Φιορεντίνα , που είχε ήδη παίξει στον τελικό την περασμένη χρονιά (η βιόλα το έχασε επίσης) και ξεκίνησαν επίσης ως φαβορί».
Θέλω να μου πεις για τον Αγιούμπ Ελ Κάαμπι, έναν παίκτη άγνωστο σε πολλούς και που έχει γίνει ένας από τους μεγάλους ήρωες του Ολυμπιακού για την κατάκτηση του Conference League.
«Είναι ένα κάπως αποτραβηγμένο, ντροπαλό, πολύ ήσυχο αγόρι. Μας ήταν δύσκολο να φτάσουμε κοντά του. Φαινόταν σαν να μας έλεγχε συνεχώς. Αλλά μόλις καταφέρουμε να συνδεθούμε μαζί του, είναι εξαιρετικά ευγνώμων και πολύ εμπλεκόμενος σε αυτό που του ζητάς. Από τότε που φτάσαμε εμείς, έχει σκοράρει 11 γκολ στην Ευρώπη και εννέα στο πρωτάθλημα και έχουμε παίξει 23 παιχνίδια, 14 στο πρωτάθλημα και εννέα στο Conference League. Όταν κατάλαβε ότι έπρεπε να κάνει άλλα πράγματα για να ανεβάσει την απόδοσή του, η αποτελεσματικότητά του εκτοξεύτηκε και έδωσε ζωή στην ομάδα».
Ο Μεντιλίμπαρ είναι προπονητής της παλιάς σχολής, μάλιστα έχει πει κατά καιρούς ότι η μέθοδός του απέχει πολύ από τις νέες τεχνολογίες, που είναι περισσότερο ένα σημειωματάριο και στυλό. Τι σας υποδηλώνει ότι οι προπονητές που έχουν κατακτήσει το Champions League (Αντσελότι) το Europa League (Γκασπερίνι) και το Conference είναι άνω των 60 ετών;
«Λοιπόν, η ηλικία δεν παίζει ρόλο και αν τα κάνεις καλά, με επαγγελματισμό και πίστη στη δουλειά σου, όποια μέθοδο κι αν χρησιμοποιείς, αργά ή γρήγορα θα τα καταφέρεις. Καταλαβαίνω ότι υπάρχουν πρόοδοι, αλλά άλλες φορές είναι θετικές και άλλες όχι τόσο. Φαίνεται ότι θέλουμε να αλλάξουμε το ποδόσφαιρο και δεν ξέρω αν είναι καλό σε αυτό το σημείο. Είμαι της ιδέας ότι στους φιλάθλους, κυρίως, αρέσει το παραδοσιακό ποδόσφαιρο, και σίγουρα τους ενοχλεί να περιμένουν δύο ή τρία λεπτά για να μάθουν αν ένα γκολ ισχύει ή όχι, για παράδειγμα».
Την επόμενη σεζόν θα ξεκινήσετε ένα έργο στον Ολυμπιακό που θα επινοήσετε εσείς και το προπονητικό σας επιτελείο. Ο στόχος είναι η κατάκτηση του πρωταθλήματος;
«Ο Ολυμπιακός είναι η Ρεάλ Μαδρίτης της Ελλάδας και στόχος είναι να αναδειχθεί πρωταθλητής. Είναι εύκολο, βέβαια, να το πεις. Τώρα πρέπει να φτιάξουμε μια καλή ομάδα, να κρατήσουμε τους παίκτες που ήταν βασικοί για εμάς και μετά να πιάσουμε δουλειά για να κάνουμε τα πράγματα καλά και να έχουμε μια γραμμή συνέπειας που μας οδηγεί σε αυτόν τον στόχο».
Θα προσπαθήσεις να βρεις παίκτες στην Ισπανία για το νέο σου έργο στον Ολυμπιακό;
«Θα μπορούσε. Με το Euro, οι κινήσεις της αγοράς θα είναι αργότερα και αυτό είναι το χειρότερο για τους προπονητές. Θα ξεκινήσουμε στις 10 Ιουλίου, το τουρνουά δεν θα έχει καλά τελειώσει και θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε τι μπορούμε να υπογράψουμε. Ελπίζω ότι πριν από τις 15 Ιουλίου θα έχουμε κλειστό το 80 ή 90 τοις εκατό του προσωπικού».
Θέλετε να ακολουθήσετε καριέρα στην Ελλάδα ή την Ευρώπη ή όταν λήξει το συμβόλαιό σας θέλετε να επιστρέψετε στην Ισπανία;
«Δεν σκέφτομαι τι θα κάνω μετά, πάντα πήγαινα χρόνο με τον χρόνο, συμβόλαιο με συμβόλαιο. Όταν έχω βολευτεί σε ένα κλαμπ, δεν έχω φύγει ποτέ με τη θέλησή μου. Αντιμετωπίζω τη νέα σεζόν με όλο τον ενθουσιασμό και με μεγάλες απαιτήσεις και μετά θα γίνουν εκδηλώσεις για εμάς».
Ο Μεντιλίμπαρ ήταν πάντα εργάτης σε πάγκο. Στις περισσότερες από τις ομάδες που έπαιξε είχε την ώθηση να παραμείνει. Τώρα, η κρυφή μνήμη του έχει αυξηθεί πολύ. Πώς το καταφέρνεις αυτό στη φάση που βρίσκεσαι στη ζωή σου;
«Πάντα λέω ότι ένας προπονητής θα μπορεί να πετύχει κάποιους στόχους ή άλλους ανάλογα με την ομάδα που έχει. Εάν τα καταφέρει, είναι επειδή έχει κερδίσει με αξία, αν και αυτό δεν συμβαίνει πάντα. Το παράδειγμά μου είναι ξεκάθαρο: προπονώ 20 χρόνια, τις περισσότερες φορές με ομάδες που στόχος τους είναι η σωτηρία και έχουμε πετύχει σημαντικούς στόχους. Γι’ αυτό λέω ότι καλός προπονητής δεν είναι μόνο αυτός που κατακτά τίτλους. Αν κερδίσεις στην Τρίτη κατηγορία, είσαι καλός προπονητής. Και όταν αρχίζεις να σκαρφαλώνεις και φτάνεις στην κορυφή, όχι μόνο πρέπει να είσαι μεγάλος επαγγελματίας, αλλά πρέπει να σου προσφέρουν και καλό ανθρώπινο κεφάλαιο».
Πριν από την ισοπαλία με την Άστον Βίλα στο Conference League είπεε σε συνέντευξη Τύπου ότι ευχαριστείς τη Σεβίλλη που τον απέλυσε. Ήσουν πολύ απογοητευμένος όταν απολύθηκες;
«Ναι, γιατί δεν πίστευα ότι αυτό που μας έκαναν ήταν δίκαιο. Είναι αλήθεια ότι δεν τα πηγαίναμε καλά, σε οκτώ παιχνίδια είχαμε μόνο οκτώ πόντους, αλλά βλέποντας πώς πήγε η προετοιμασία, πώς φτιάξαμε την ομάδα, έπρεπε να φύγει πολύς κόσμος, γιατί στα τρία πρώτα παιχνίδια ήταν τριάντα -κάτι παίκτες και υπήρχαν άλλοι που δεν έφτασαν ακόμα… . Επιπλέον, αφού κάναμε ό,τι είχαμε κάνει στο πρωτάθλημα και στη συνέχεια με το 7ο Γιουρόπα Λιγκ του συλλόγου, μου φάνηκε ότι έπρεπε να είχαμε λίγη περισσότερη υπομονή, αλλά είναι αυτό που είναι. Ούτε με εξέπληξε πολύ. Έχω ήδη δει και ζήσει πολλά πράγματα».
Πώς καταλαβαίνετε ότι ένας σύλλογος έχει αμφιβολίες με τον προπονητή του, αφού σώζει την ομάδα από μια συμβιβαστική κατάσταση στη Λίγκα και εβδομάδες αργότερα την οδηγεί στην κατάκτηση του έβδομου Γιουρόπα Λιγκ;
«Φαντάζομαι ότι επειδή η ποδοσφαιρική σκέψη ορισμένων δεν μοιάζει με τη δική σας, υποθέτω ότι αυτοί οι άνθρωποι θα σκέφτονταν: «Αυτός ο τύπος μας έσωσε στο πρωτάθλημα, μας έκανε να κερδίσουμε το Γιουρόπα Λιγκ, αλλά…”. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο».
Αλλαγή θέματος. Το Euro ξεκίνησε, η Ισπανία έκανε σπουδαίο ντεμπούτο απέναντι στην Κροατία, αλλά θέλω να σε ρωτήσω για τον Λουίς ντε λα Φουέντε, ο οποίος ήταν συμπαίκτης σου πριν από πολλά χρόνια στην Μπιλμπάο Αθλέτικ. Πώς είναι ο προπονητής;
«Είμαστε και οι δύο από την ίδια χρονιά, το 1961, περάσαμε δύο-τρία χρόνια μαζί στη θυγατρική της Αθλέτικ, εκείνος ανέβηκε από τους Juvenil και εγώ από το Juvenil of the Cultural de Durango. Ήταν πάντα ένας υπερμορφωμένος άνθρωπος, ακόμα και από παιδί ξεχώριζε για αυτό. Ήταν καλός παίκτης, ξεκίνησε από την αριστερή πτέρυγα και νομίζω ότι ήταν ο Χάβι Κλεμέντε που τον καθιέρωσε αριστερό μπακ. Πριν φτάσει στην Ομοσπονδία, είχε ήδη την καριέρα του ως προπονητής και έχει κερδίσει να είναι εκεί που είναι, γιατί είναι ένας εξαιρετικός επαγγελματίας που έχει πολλές επιτυχίες στις χαμηλότερες κατηγορίες της Εθνικής ομάδας και γιατί έχει δείξει ότι έχει μια σπουδαία προσωπικότητα με το ρόστερ, παίρνοντας παίκτες που κανείς δεν σκέφτηκε και άφησε έξω άλλους που συμπεριλαμβάνονταν πολλοί. Είναι πολύ συνεπής σε ό,τι κάνει».
Ποια διαδρομή βλέπεις την Εθνική στο Euro;
«Το ντεμπούτο, φυσικά, ήταν υπέροχο, αλλά ο όμιλος είναι περίπλοκος, ας δούμε τι θα γίνει την Πέμπτη με την Ιταλία, που είναι πάντα αντίπαλος για να νικήσει, και την Αλβανία, που έχει δείξει ότι αγωνίζεται πολύ καλά και σχεδόν τρομάζει τους Ιταλούς. Η Ισπανία είναι ένα από τα φαβορί λόγω όσων έχει κάνει και λόγω των παικτών που έχει, αλλά υπάρχουν πολύ καλές ομάδες».
Ακούστε, για να τελειώσουμε, τη χρονιά που είναι εκτός Ισπανικής Λίγκας και ο Μπαπέ φτάνει. Πιστεύετε ότι η Μαδρίτη, με τις αντιξοότητες που πέρασε φέτος και έχει κατακτήσει ακόμα Champions League, LaLiga και Super Cup, θα είναι σχεδόν ανίκητη με τον Γάλλο;
«Όχι. Ένας παίκτης δεν κερδίζει μόνος του και η Μαδρίτη είναι το τέλειο παράδειγμα αυτού: μεγάλοι παίκτες έφυγαν, άλλοι έφτασαν και συνέχισαν να κερδίζουν. Στη Γαλλία, ο Εμπαπέ δεν κέρδισε το πρωτάθλημα, το κέρδισε η Παρί. Ο Αντσελότι θα συνεχίσει να τα πηγαίνει υπέροχα, γιατί είναι πολύ καλός προπονητής και δεν νομίζω ότι θα κάνει λάθος τώρα στην εξαιρετική διαχείριση που έχει κάνει μέχρι τώρα στα αποδυτήρια».//ΔΜ
Πηγή
