Το Αίγιο είναι η πόλη που βρίσκεται στο επίκεντρο της ταινίας «Θίασος», στα πρώτα της λεπτά. Πρόκειται για την ελληνική δραματική κινηματογραφική ταινία του 1975, σε σκηνοθεσία του Θόδωρου Αγγελόπουλου.
Μια οικογένεια πλανόδιων ηθοποιών ταξιδεύει στην Ελλάδα, παρουσιάζοντας σε πόλεις και χωριά το βουκολικό δράμα «Γκόλφω».
Το Αίγιο είναι ο τόπος που είχε επισκεφθεί ο θίασος το 1939. Μέσα από αναδρομές αλλά και προσωπικές ιστορίες των μελών του θιάσου παρακολουθούμε την πολιτική ιστορία της Ελλάδας. Οι περιπέτειες της οικογένειας είναι συνδεδεμένες με τα τραγικά γεγονότα της εποχής.
Ο σκηνοθέτης έστησε τις κάμερες μπροστά απ’ τις ερειπωμένες σταφιδαποθήκες του λιμανιού, τον σταθμό του ΟΣΕ και την παλιά δημοτική αγορά της μικρής πολιτείας και κατάφερε να μετατρέψει τους τοίχους από άψυχα και βουβά σκηνικά σε… «συμπρωταγωνιστές» των ηθοποιών.
Ο «θίασος» υπήρξε η τρίτη κατά σειρά μεγάλου μήκους ταινία του σκηνοθέτη και κατατάσσεται στις σημαντικότερες δημιουργίες του ελληνικού κινηματογράφου με μεγάλη αίσθηση και στο εξωτερικό. Από πολλές έγκυρες λίστες θεωρείται μία από τις 100 καλύτερες στην ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου.
Εντάσσεται στην «τριλογία της Ιστορίας» του Αγγελόπουλου και αποτελεί το δεύτερο μέρος της που έπεται της ταινίας Μέρες του ’36 και προηγείται των Κυνηγών.
Επίσημα παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1975, όταν μπροστά στα ταμεία του Κρατικού παρουσιάσθηκε ο μεγαλύτερος αριθμός θεατών σε όλη την ιστορία του Φεστιβάλ. Κατά την προβολή της, η αίθουσα ήταν ασφυκτικά γεμάτη με πολυάριθμους όρθιους θεατές που στο τέλος αποθέωσαν τον Αγγελόπουλο, ενώ η ταινία έλαβε συνολικά επτά βραβεία.
Η ταινία επρόκειτο να συμμετάσχει επισήμως και στο φεστιβάλ των Καννών την ίδια χρονιά, όμως η τότε συντηρητική κυβέρνηση επιδίωξε και κατάφερε να αποτρέψει κάτι τέτοιο, επειδή θεωρούσαν ότι η ταινία αφηγείται την σύγχρονη ελληνική ιστορία από αριστερή σκοπιά. Παρόλο που ήταν απόλυτα ακριβής στην καταγραφή των γεγονότων.
Η ταινία, είναι ουσιαστικά μια ιστορική καταγραφή, φωτογραφίζοντας μια διαφορετική Ελλάδα, μέσα από έναν θίασο που γίνεται μάρτυρας της δραματικής εξέλιξης της Ιστορίας αλλά και της αναβίωσης του μύθου των Ατρειδών.
Η ταινία ακολουθεί τις περιπέτειες ενός περιοδεύοντος θιάσου στην Ελλάδα από το 1939 μέχρι το 1952, ο οποίος προσπαθεί να παρουσιάσει μια θεατρική παράσταση του βουκολικού δράματος του Περεσιάδη, Γκόλφω η βοσκοπούλα.
Μπροστά μας ξεδιπλώνεται τόσο η πολιτική ιστορία της Ελλάδας όσο και η ιδιωτική των μελών του θιάσου, που είναι ταυτόχρονα και μέλη της ίδιας οικογένειας.
Από τις τελευταίες μέρες της δικτατορίας του Μεταξά, την έναρξη του πολέμου, την ιταλική εισβολή, την γερμανική κατοχή, την απελευθέρωση, την άφιξη των «συμμάχων» (Άγγλων αρχικά και Αμερικανών στη συνέχεια), καθώς και τον αιματηρό εμφύλιο πόλεμο, μέχρι τις εκλογές του 1952…
Βραβεία και διακρίσεις
7 βραβεία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (α’ καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, σεναρίου, φωτογραφίας, α’ γυναικείου ρόλου, α’ ανδρικού ρόλου και βραβείο κοινού).
Βραβείο FIPRESCI στο Φεστιβάλ των Καννών.
Βραβεύτηκε στα Φεστιβάλ Βρυξελλών και Λονδίνου.
Υποψήφια για βραβείο καλύτερης ξένης ταινίας στα βραβεία της Ιαπωνικής Ακαδημίας.
Interfilm Award στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Βερολίνου.
Βραβείο καλύτερου σκηνοθέτη ξένης ταινίας στα Kinema Junpo Award στην Ιαπωνία.
Με πληροφορίες από wikipedia.
thebest.gr
Πηγή
