«Ναι, το χιούμορ κλείνει πληγές. Μη νομίζεις ότι κι εγώ δεν έχω τις δυσκολίες και τα κάτω μου. Έχω μάθει, όμως, να προχωράω. Πιστεύω ότι η ζωή είναι ωραία. Υπάρχουν πρωινά που σηκώνομαι, ανοίγω το παράθυρο, κοιτάζω έξω στο γειτονικό παρκάκι και λέω “Τι όμορφα που ξύπνησα και σήμερα”. Μεγαλώνοντας, θα το μάθεις κι εσύ, τα πιο απλά είναι και τα πιο ουσιαστικά. Όταν, πάλι, δεν έχω γύρισμα ή παράσταση, διαβάζω βιβλία.
Και δεν το λέω αυτό για να το παίξω κουλτουριάρα, αλλά επειδή έχω ελάχιστο ελεύθερο χρόνο και όταν πέφτει ένα βιβλίο στα χέρια μου το απολαμβάνω. Στα δύσκολα, κλείνω τα μάτια και σκέφτομαι μια παραλία, ένα αντηλιακό και ένα καπέλο. Απλά πράγματα. Και, βέβαια, θα κάνω γενικά και το κουτσομπολιό με φίλους ή θα ακούσω λίγη μουσική. Με το Internet και την τεχνολογία δεν το έχω, δεν το μπορώ κιόλας αυτό το πράγμα που είστε όλοι μ’ ένα τηλέφωνο στο χέρι.
Εδώ στο γύρισμα λέει ο σκηνοθέτης “Τρία, δύο, ένα, πάμε” και κρέμονται όλοι πάνω απ’ την οθόνη του κινητού τους. Τα ίδια και στο θέατρο. Πιάνω καμιά φορά τα παιδιά που έρχονται στην παράσταση και τους λέω “Θα σας το πετάξω, καθίστε φρόνιμα”», είπε χαρακτηριστικά η ηθοποιός.
Πηγή
