«είχε μεν ουν και η πρώτη σκηνή δικαιώματα»
πί του Αποστολικού αναγνώσματος (Εβραίους, 9, 1-7)
«είχε μεν ουν και η πρώτη σκηνή δικαιώματα»
Αγαπητοί μου αδελφοί, το σημερινό Αποστολικό Ανάγνώσμα είναι αφιερωμένο στην Θεομητορική εορτή της καταθέσεως της τιμίας εσθήτας της Παναγίας μητέρας μας Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, στον Ναό των Βλαχερνών της Βασιλευούσης. Μας λέγει λοιπόν ο Απόστολος Παύλος, απευθυνόμενος στους συμπατριώτες του τους Εβραίους Χριστιανούς, ότι «είχε μεν ουν και η πρώτη σκηνή δικαιώματα λατρείας».
Φυσικά η πρώτη σκηνή είχε λατρευτικές διατάξεις και γήινο θυσιαστήριο. Όλα όμως αυτά που αναφέρονται και περιγράφονται τόσο λεπτομερώς από τον Απόστολο Παύλο, σκοπό έχουν να μας τονίσουν την συμβολική σημασία αυτής της σκηνής και όλα εκείνα τα οποία τελούσαν, σε σχέση και αντιπαραβολή με αυτά τα οποία θα πραγματοποιούνταν στην περίοδο της χάριτος και την παρουσία του Υιού και Λόγου, ως Μεσσία γεννηθέντος υπό της Παναγίας Μητέρας Του.
Έχουμε τονίσει, και αυτό άλλωστε διακηρύττει η αγία μας Εκκλησία, ότι η Παλαιά Διαθήκη προμηνύει, προφητεύει και μάς παρουσιάζει τον Κύριο μας Ιησού Χριστό «προτού ελθείν εν τω κόσμω», ώστε να τον γνωρίσουν ως Μεσσία και Λυτρωτή όταν φανερωθή.
Άρα οι συμβολισμοί, τα γεγονότα, οι καταστάσεις και τα πρόσωπα της Παλαιάς Διαθήκης είναι όλα αυτά που προδιαγράφουν και προεικονίζουν τα πραγματικά σωτηριολογικά γεγονότα της Καινής Διαθήκης. Ιδιαίτερα και εν προκειμένω, η σκηνή τα άγια των αγίων, η κιβωτός της Διαθήκης, η στάμνα με το μάνα, η ράβδος του Ααρών η ξηραμένη, η οποία βλάστησε, όλα αυτά μας οδηγούν και μας προδιαγράφουν προφητικά την μελλοντική παρουσία και τον σωτηριολογικό ρόλο της Παναγίας μας, σε σχέση με τον ερχομό του Χριστού μας.
Καλόν είναι ένα προς ένα να τα αναφέρουμε προκειμένου να καταλάβουμε γιατί ο Απόστολος Παύλος μας αναφέρει όλες αυτές τις λεπτομέρειες. Το θυσιαστήριο και η σκηνή συμβολίζουν το ουράνιο θυσιαστήριο του Θεού, όπου οι άγιοι άγγελοι σε συνδυασμό με όλους εκείνους τους αγίους λειτουργούς τους επί γης, θα λειτουργούν και θα υμνούν τον Θεό ενώπιον του θρόνου Του.
Παράλληλα, συμβολίζει τα επί γης θυσιαστήρια του Χριστού, όπου τελείται η αναίμακτος ιερουργία προσφέροντας εις τους ανθρώπους το Σώμα και το Αίμα Του ως «λύτρωσιν αμαρτιών και ζωήν την αιώνιον». Η κιβωτός της Διαθήκης που έχει εντός της την χρυσή στάμνα με το μάνα, τις πλάκες με τις δέκα εντολές και την ξηραμένη ράβδο του Ααρών την βλαστήσασα.
Η κιβωτός συμβολίζει την Παναγία Παρθένο που εις τα σπλάχνα της κράτησε τον Υιό και Λόγο του Θεού, ο οποίος συμβολίζεται με τον Νόμο τον γεγραμμένο στις δύο πέτρινες πλάκες που δόθηκαν στον Μωυσή στο Όρος Σινά. Η χρυσή στάμνα με το μάνα συμβολίζει τον Ουράνιο τον «εκ του Ουρανού καταβάντα» τον Κύριο μας, ο οποίος στο διηνεκές θα προσφέρεται «προς βρώσιν τοις πιστοίς». Είναι η Θεία Κοινωνία που θα ενώνει Θεό και ανθρώπους. Η ράβδος η ξηραμένη του Ααρών η βλαστήσασα έρχεται να συμβολίσει την αειπαρθενία της Παναγίας μας, που ενώ ήταν Παρθένος και δεν υπήρχε περίπτωσις να γεννήσει, εν τούτοις γεννά τον Θεάνθρωπο και Λόγο του Θεού τον Κύριο μας Ιησού Χριστό.
Καταλαβαίνουμε λοιπόν τώρα πια όλοι, ότι το πρόσωπο της Παναγίας Μητέρας παίζει το πρωταγωνιστικό ρόλο στην σωτηρία του κόσμου. Γι’ αυτό λοιπόν σήμερα που τιμάται το πρόσωπο της διαβάζεται το κείμενο ως Αποστολικό Ανάγνωσμα. Όπως όλοι γνωρίζουμε, εγκαταλείποντας το γήινο περιβάλλον η Παναγία μας μετέστη προς Ουρανούς στον θρόνο του Υιού της, αφήνοντας ως ανάμνησιν την αγία εσθήτα και την ζώνην της, ως απόδειξη και ως ευλογία όλων μας.
Ως μητέρα του Θεού και μητέρα όλων μας, πρεσβεύει για την σωτηρία μας. Αμήν!
