Ο κορυφαίος Φινλανδός αστροφυσικός, δρ. Pekka Janhunen, θεωρεί πως μέχρι το 2026, ο άνθρωπος θα μπορέσει να αποικίσει μια κινούμενη…ζώνη αστεροειδών του ηλιακού μας συστήματος, ανάμεσα στους πλανήτες Δία και Άρη.
Ο επιστήμονας θεωρεί πως η ζώνη αυτή των αστεροειδών, σε απόσταση περίπου 523.000.000 χιλιομέτρων από τη Γη, θα μπορούσε υπό συνθήκες να αποτελέσει το ιδανικό περιβάλλον για την ανέγερση μιας διαστημικής μεγαλούπολης, κατοικημένης από τους ανθρώπους.
Για τον δρ. Janhunen, η συγκεκριμένη περιοχή του διαστήματος μπορεί να βρίσκεται πιο μακριά από τη Γη σε σχέση με τη Σελήνη και τον Άρη, αλλά είναι περισσότερο εύκολα αξιοποιήσιμη από τον άνθρωπο, προκειμένου να έχει μια αξιοπρεπή διαβίωση μακριά από τον πλανήτη του.
Ο επιστήμονας παρουσίασε ένα σχέδιο για χιλιάδες κυλινδρικές κατοικίες, που θα ίπτανται στη συγκεκριμένη «ζώνη» του διαστήματος και θα φιλοξενούν έως και 50.000 ανθρώπους.
Οι κύλινδροι αυτοί θα φέρουν πανίσχυρους μαγνήτες και θα παράγουν ενέργεια μέσω της ίδιας τους της κίνησης.
Η Δήμητρα, ο πλανήτης-νάνος που βρίσκεται στην περιοχή, θα μπορεί να παρέχει στον άνθρωπο πόρους που του είναι απαραίτητοι στην καθημερινότητα, και τους οποίους θα μπορεί να εξορύσσει και να μεταφέρει στην κατοικία του με τη βοήθεια «διαστημικών ανελκυστήρων».
«Καθώς η Δήμητρα έχει χαμηλή βαρύτητα και περιστρέφεται μάλλον αργά, η χρήση των ανελκυστήρων δεν θα είναι ιδιαίτερα δύσκολη», λέει ο επιστήμονας.
Η ατμόσφαιρα της Δήμητρας κρίνεται επίσης κατάλληλη για τον άνθρωπο, καθώς είναι πολύ πιο πλούσια σε άζωτο από ό,τι π.χ. ο Άρης, στον οποίο υπάρχει υπερβολική συγκέντρωση του βλαβερού διοξειδίου του άνθρακα.
Όσον αφορά τον κίνδυνο της διαστημικής ακτινοβολίας και των αστεροειδών σε ανεξέλεγκτη τροχιά, ο δρ. Janhunen προτείνει την λύση της εγκατάστασης μεγάλων κυλινδρικών καθρεπτών γύρω από την πόλη, οι οποίοι θα απωθούν την ακτινοβολία και τα αντικείμενα και θα διοχετεύουν το ηλιακό φως στις πιθανές καλλιέργειες σπαρτών και άλλων φυτών.
Παρά την αισιοδοξία του, ο επιστήμονας αναγνώρισε τη δυσκολία της μεταφοράς τόσων πολλών ατόμων στη Δήμητρα.
Η αποστολή της NASA στον πλανήτη, η οποία ξεκίνησε το 2015, διήρκεσε 8 ολόκληρα χρόνια, χωρίς μάλιστα να είναι επανδρωμένη.
Πρόβλημα θεωρεί επίσης ο επιστήμονας την θέση δομικών υλικών αντλημένων από την Δήμητρα σε τροχιά γύρω από αυτήν.
Σε κάθε περίπτωση, η μελέτη του αστροφυσικού έχει ήδη δημοσιευτεί, και αναμένεται ακόμα να κριθεί από τους συναδέλφους του σε όλο τον πλανήτη.
