Σύμφωνα με τον κ Παπαδημητρίου, ο κοινός παρονομαστής της νεανικής παραβατικότητας είναι η απόσυρση των γονιών από την επιμέλεια και την εποπτεία των παιδιών.
«Για να καταλάβουμε όλα αυτά σωστά πρέπει να κάνουμε ένα βήμα πίσω και να δούμε την συνολική εικόνα της κοινωνίας. Έχοντας περάσει μία κρίση χρέους και μετά την πανδημία υπάρχει μία απώλεια εμπιστοσύνης της κοινωνίας απέναντι στους θεσμούς. Υπάρχει ένα ‘τραυματισμός’ της κοινωνικής συνοχής».
Και συμπλήρωσε: «Ο πολίτης είναι απρόθυμος απέναντι στις υποχρεώσεις του στο κράτους και δυνητικά γίνεται λιγότερο επιεικής απέναντι στους συμπολίτες του».
Ως προς το ερώτημα πώς μπορεί να αντιμετωπιστούν τα φαινόμενα της νεανικής παραβατικότητας: «Χρειάζονται παρεμβάσεις μέσα στα σχολεία, αλλά και παρεμβάσεις από το κράτος για την αντιμετώπιση της συγκεντρωμένης φτώχειας και την αναβάθμιση του αστικού περιβάλλοντος».
Πηγή
