Αυτή την εβδομάδα ο Γουίλεμ Νταφόε υποδύεται τον Βίνσεντ Βαν Γκογκ.

Ο Μ. Νάιτ Σιάμαλαν επιστρέφει με ένα διπλό σίκουελ του «Άφθαρτου» και του «Διχασμένου», το «Κάτω από το δέντρο» αποδεικνύει τη δυναμική του Ισλανδικού σινεμά, ενώ ο Νίκος Ζαπατίνας, εν μέσω χειμώνα, μάς μεταφέρει στη Νάξο.

Glass
Σκηνοθεσία: Μ. Νάιτ Σιάμαλαν
Παίζουν: Μπρους Γουίλις, Σάμιουελ Τζάκσον, Τζέιμς ΜακΑβόι
 

Ο Κύριος Γκλας (ή αλλιώς Ελάιτζα Πράις) εντοπίζει τον Ντέιβιντ Νταν και μαζί καταδιώκουν το Κτήνος, την υπεράνθρωπη εκδοχή του Κραμπ, σε μια σειρά από συναντήσεις που κλιμακώνονται έκρυθμα, ενώ ο δαιμόνιος Πράις ενορχηστρώνει παρασκηνιακά την κατάσταση, κρύβοντας μυστικά από τους δύο άντρες.
Ο  Μ. Νάιτ  Σιάμαλαν,  όπως άλλωστε μας είχε  προετοιμάσει  από το φινάλε του «  Διχασμένπυ»  με τον την εμφάνιση του « Άφθαρτου»  Μπρους Γουίλις-  επιστρέφει με ένα διπλό σίκουελ, ενώνοντας ΄δυ ταινίες  σε ένα ανορθόδοξο  θρίλερ  υπερηρώων , που  η κοινωνία τούς έχει καταδικάσει στο περιθώριο.
Ο Κέβιν Γουέντελ Κραμπ ( ο άντρας με τις πολλαπλές προσωπικότητες, γνωστές ως Η Ορδή, που τον  οδηγούν σε εγκληματικές πράξεις), ο Ντέιβιντ Νταν, που  νομίζει – ή είναι-  υπερήρωας- και προσπαθεί πάντα να σώζει τον κόσμο- και ο  Ελάιτζα Πράις (ένας συλλέκτης σπάνιων κόμικς, o οποίος πάσχει από μία νόσο που κάνει τα κόκκαλα του να σπάνε με το παραμικρό, και πιστεύει  ότι έχει την ικανότητα να βλέπει και να αισθάνεται τις κακές πράξεις των άλλων με ένα άγγιγμα) , συναντιούνται σε μια ψυχιατρική  κλινική.
Η γιατρός που τους κουράρει προσπαθεί  να  τους πείσει  να αποδεχτούν ότι η εμμονή τους με τους σούπερ ήρωες είναι  προϊόν  της αρρωστημένης τους φαντασίας.  Ο γιος του Νταν, η μητέρα του Πράις και η Τσέισι, ένα από  τα κορίτσια που είχε  απαγάγει ο  Κέβιν στον «Διχασμένο»,  στέκονται  στο πλευρό τους και τους βοηθούν, ο καθένας με τον δικό τους τρόπο, να  αντιμετωπίσουν  τη  νέα τους πραγματικότητα, ενώ ο Γκλας  προσπαθεί να χειραγωγήσει και να ελέγξει τις    δυνάμεις των   δύο  συγκρατούμενων του.
Τελικά η ιδέα ότι οι άνθρωποι μπορεί να έχουν και υπερφυσικές  δυνατότητες είναι παράλογη,  ή μήπως μέσα  σε αυτή την  παράκρουση υπάρχει μια αλήθεια όχι εύκολα  αντιληπτή από τον κοινό νου;  Αυτός μοιάζει να είναι ο προβληματισμός του Σιάμαλαν που   σ’ αυτή την ταινία προσπαθεί να αποδείξει ότι τα κόμικς και οι ιδέες που εκπροσωπούν ίσως να μην είναι και τόσο εκτός πραγματικότητας, αφού   δημιουργήθηκαν από ανθρώπινα μυαλά.
Διατηρώντας τις σκοτεινές ατμόσφαιρες, που χαρακτηρίζουν τη φιλμογραφία του,  χωρίς όμως να επενδύει τόσο στην εικαστικότητα των πλάνων του όπως άλλες φορές, ο  Ινδός δημιουργός   ανατρέπει για ακόμα μια φορά τα δεδομένα, δίνοντας μια φιλοσοφική  διάσταση στο τι είναι τελικά υπεράνθρωπος. Το πρόβλημα  όμως είναι ότι οι πνευματικοί στοχασμοί του δύσκολα    μπορούν να μεταφερθούν σε μια  ιστορία μακράς διάρκειας, οπότε η ταινία , κυρίως στο δεύτερο μέρος, μοιάζει να επαναλαμβάνεται και ο Σιάμαλν αρκείται στο να καταγράφει με περιγραφικό τρόπο  τις απόψεις  του σε κουραστικούς  διαλόγους.
Έτσι το φινάλε , που δεν θα σας ξαφνιάσει όσο σε προηγούμενες ταινίες του χάνει τη δυναμική του και δεν προσφέρει  καμία  εντυπωσιακή ανατροπή,   όποτε  αυτή η άτυπη τριλογία   κλείνει  άνευρα και χλιαρά, παρά τις  καλές ερμηνείες των τριών  πρωταγωνιστών του και τις επιμέρους δυνατές στιγμές.

Στην Πύλη της Αιωνιότητας (At Eternity’s Gate)
Σκηνοθεσία: Τζούλιαν Σνάμπελ
Παίζουν: Γουίλεμ Νταφόε, Ρούπερτ Φρεντ, Οσκαρ Αϊζακ, Μαντς Μίκελσεν, Ματιέ Αμαλρίκ
 

Η ζωή και το έργο του Βίνσεντ Βαν Γκογκ με έμφαση στα χρόνια που έζησε στην Αρλ της Γαλλίας, τότε που μαγεμένος από το γαλλικό τοπίο και φως δημιούργησε μερικά από τα πιο εμβληματικά έργα του, όπως η «Έναστρη Νύχτα», το «Υπνοδωμάτιο στην Αρλ» και τη σειρά «Ηλιοτρόπια».
Ο  εικαστικός Τζούλιαν Σνάμπελ,  (υποψήφιος για Όσκαρ για την ταινία« Το Σκάφανδρο και η Πεταλούδα»,) μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη  τη βιογραφία  του Βίνσεντ Βαν Γκογκ  με  τον Γουίλεμ  Νταφόε, που τιμήθηκε  με το Βραβείο Ερμηνείας  στο  Φεστιβάλ Βενετίας.
Η  σχέση του με τον Πωλ Γκωγκέν και η σύγκρουσή τους που οδήγησε τον Βαν Γκογκ στο να κόψει το αυτί του, τα χρόνια που πέρασε στην Αρλ και οι απόψεις του για τη ζωή και τη ζωγραφική, αποτελούν το βασικό υλικό αυτής της βιογραφίας, που υιοθετεί  την αισθητική και τη χρωματική παλέτα που χρησιμοποιούσε ο μεγάλος ζωγράφος,  εστιάζοντας  στο  ότι αυτό που θεωρείται από την πλειοψηφία ως τρέλα και απόκλιση , μπορεί απλώς να είναι μία άλλη θεώρηση της πραγματικότητας.
Με την κάμερα στο χέρι και στήνοντας πλάνα που στην ουσία δίνουν κίνηση σε διάσημους πίνακες του Βαν Γκογκ, ο Σνάμπελ επιχειρεί να σκιαγραφήσει το πορτρέτο μιας σημαντικής προσωπικότητας, αναλύει τις απόψεις του για το έργο του  ήρωά ρου και την τέχνη γενικότερα,  ενώ ταυτόχρονα   καταγράφει με μια ποιητική   διάθεση πώς μία κοινωνία προσλαμβάνει το έργο μιας ιδιοφυΐας, που είναι πολύ πιο μπροστά από την εποχή της.
Η τρέλα του Βαν Γκογκ,  που άλλοι την ονόμαζαν σχιζοφρένεια, άλλοι διπολική διαταραχή,  στα χέρια του  Σνάμπελ,   εύστοχα  παρουσιάζεται  ως  μία άλλη οπτική,   που δεν μπορούν να δουν οι περισσότεροι. Έτσι, παρά τις κάποιες φλυαρίες, ο Αμερικανός καλλιτέχνης αποδίδει  φόρο τιμής σε ένα από τα μεγαλύτερα πνεύματα της εποχής  που πέρασαν από αυτό τον κόσμο,   αποκαλύπτοντας   πώς το διαφορετικό γίνεται βορά μιας κοινωνίας που αρνείται να δεχτεί οτιδήποτε δεν υπακούει στις νόρμες.
Ο Γουίλεμ Νταφόε δίνει μία δυνατή ερμηνεία,  υποδυόμενος για ακόμα μία φορά μία ιστορική προσωπικότητα με λεπτομέρεια  ακρίβεια και ψυχραιμία, επιμένοντας όχι τόσο  στην τρέλα αλλά στο εσωτερικό πάθος αυτού του  σπουδαίου καλλιτέχνη.


Κάτω από το δέντρο (Undir Trenu / Under the tree)
Σκηνοθεσία: Χάφτεϊν Γκούναρ Σίγκουρδσον
Παίζουν: Σιγκούρδουρ Σιγκούρζονσον, Μπορστάιν Μπάχμαν

Στα προάστια του Ρέικιαβικ, η κόντρα δύο οικογενειών που μένουν σε διπλανά σπίτια, η οποία θα ξεκινήσει από ένα δέντρο που ρίχνει τη σκιά του στη διπλανή αυλή, θα οδηγήσει σε μια κωμικοτραγική κι εξωφρενική κατάσταση.

Άλλη μια έκπληξη από τον Ισλανδικό   κινηματογράφο, που  αποτέλεσε και την επίσημη υποβολή της χώρα για το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας.

O Άτλι, πατέρας μιας τετράχρονης, χωρίζει με τη σύντροφό του κι αναγκάζεται να επιστρέψει στο πατρικό του,  στα προάστια του Ρέικιαβικ. Οι γονείς του  όμως βρίσκονται σε διαμάχη με τους γείτονες λόγω της σκιάς του πανέμορφου γιγαντιαίου δέντρου τους, το οποίο   καλύπτει τον ήλιο. Η κλιμάκωση θα είναι ραγδαία, με συνέπεια πολύ σύντομα  να χαθεί κάθε έλεγχος. Περιουσίες καταστρέφονται,  μια γάτα εξαφανίζεται και η   φαινομενικά τακτοποιημένη ζωή των δυο οικογενειών αναστατώνεται.
Μια ανούσια  στην πραγματικότητα διαμάχη  γίνεται  η αιτία μιας  ανεπανόρθωτης τραγωδίας, αποκαλύπτοντας την αλλοτρίωση των κοινωνικών δομών και την έλλειψη  κάθε σύμπνοιας και  ομαδικότητας στη σύγχρονη κοινωνία.  Ο  Χάφτεϊν Γκούναρ Σίγκουρδσον με μαύρο χιούμορ   διαχειρίζεται  μια   υπόθεση  αστικού δικαίου,  δίνοντας μια  απρόσμενη   διάσταση   σε μια ιστορία που άνετα θα μπορούσε να είναι επεισόδιο  ελληνικού  σήριαλ.
Όμως ο Ισλανδός  δημιουργός     επιμένει στις ενδοοικογενειακές σχέσεις και το πώς αυτές  επηρεάζονται από μια γενικότερη  κοινωνική κατάσταση, αλλά και στους χαρακτήρες, οι οποίοι  πάσχουν από τα δικά τους λάθη και τις επιλογές του. ‘Έτσι,  ξεκινώντας από μια    πικρή   σάτιρα , που καταλήγει  απρόσμενα σε  σπλάτερ,  δημιουργεί μια  ψυχρή ατμόσφαιρα, που θυμίζει σε αρκετά  σημεία τον δικό μας  Γιώργο Λάνθιμο,  αποτυπώνοντας τελικά την αρρώστια της  εποχής μας, που δεν είναι  άλλη από την έλλειψη ενσυναίσθησης.


Στους Διαδρόμους (In den Gängen /In The Aisles)
Σκηνοθεσία: Τόμας Στούμπερ
Παίζουν: Σάντρα Ούλερ, Φρανζ Ρογκόφσκι, Πέτερ Κουρθ
 

 
Όταν ο ντροπαλός Κριστιάν  μένεις άνεργος, βρίσκει  μια καινούργια  θέση στο τοπικό σούπερμαρκετ. Ο Μπρούνο, υπεύθυνος στον διάδρομο των ποτών,  τον παίρνει υπό την προστασία του και του δείχνει τα κόλπα της δουλειάς. Στους διαδρόμους,  ο Κριστιάν θα συναντήσει την Μάριον, υπεύθυνη του διαδρόμου των γλυκών. Η μυστηριώδης αύρα της τον συνεπαίρνει και την ερωτεύεται στιγμιαία. Στη μηχανή του καφέ συναντιούνται καθημερινά κι εκεί αρχίζουν να γνωρίζουν ο ένας τον άλλον. Εκείνη όμως είναι παντρεμένη κι ο έρωτάς του δείχνει αδιέξοδος. Ώσπου μια μέρα,  η Μάριον δεν εμφανίζεται στη δουλειά της.
Μια ρομαντική ταινία με κεντρικό θέμα τη μοναξιά,  βασισμένη στο ομώνυμο διήγημα του Γερμανού καλτ συγγραφέα  Κλέμενες Μέγιερ και   σκηνοθετημένη από τον πολυβραβευμένο  Τόμας Στούμπερ  που απέσπασε το Βραβείο Οικουμενικής Επιτροπής στη Berlinale και  Βραβείο Σεναρίου στις Νύχτες Πρεμιέρας της Αθήνας.
Ένας λιγομίλητος άντρας με μάλλον σκοτεινό παρελθόν, βρίσκει δουλειά ως φορτοεκφορτωτής σε ένα σούπερ μάρκετ. Ανάμεσα στους διαδρόμους  αυτού του πολυκαταστήματος, θα αναπτύξει μία ιδιαίτερη φιλία με τον μεγαλύτερο του  σε ηλικία Μπρούνο, ενώ θα ερωτευτεί μία παντρεμένη συνάδελφό του, τη Μάριον, που θα δώσει νόημα στη μηχανική του καθημερινότητα.
Ο Τόμας Στούμπερ  ξεκινώντας με μία εκπληκτική σεκάνς που παρουσιάζει ηχογραφημένη υπό τους ήχους του «Γαλάζιου Δούναβη,» την εργασιακή ρουτίνα μιας τυπικής καπιταλιστικής επιχείρησης, δημιουργεί υψηλές προσδοκίες,  που δυστυχώς δεν καταφέρνει να επαληθεύσει μέχρι το τέλος. Η περίπτωση του Κριστιάν,  που  είναι  εγκλωβισμένος σε ένα σύστημα όπου οι άνθρωποι ζουν μόνο για να δουλεύουν,  αλλά εκείνος βρίσκει τη δική του διέξοδο στη φιλία και τον έρωτα, αν και αποτελεί μία ενδιαφέρουσα ιδέα, εξαντλείται γρήγορα. Έτσι ο Στούμπερ  κινείται ανάμεσα στους διαδρόμους ενός cash and carry market, αποδεικνύοντας τη δεξιοτεχνία του στο πλανάρισμα, αλλά δυστυχώς η ιστορία του δεν διαθέτει τις απαραίτητες κορυφώσεις και την εσωτερική ένταση που χρειάζεται για να καλύψει τη μεγάλη της διάρκεια. Οι αργόσυρτοι ρυθμοί, αν και στην αρχή λειτουργούν εισάγοντας το θεατή σε μία ποιητική αντιμετώπιση της σύγχρονης κοινωνίας που οδηγεί τα μέλη της σε μία τυποποίηση, σταδιακά αρχίζει να ξεθωριάζει, οπότε μένουν μόνο οι δυνατές ερμηνείες των πρωταγωνιστών του, που όμως από μόνες τους δεν μπορούν να συνθέσουν μία ωδή στην καθημερινή ζωή,  όπως θα μπορούσε, ας πούμε, να κάνει ο Τζάρμους.


Περιμένοντας τη Νονά
Σκηνοθεσία: Νίκος Ζαπατίνας
Παίζουν: Θανάσης Τσαλταμπάσης, Λευτέρης Ελευθερίου, Demy, Κατερίνα Παπουτσάκη
 
 

 
Δύο κολλητοί φίλοι  θα   βρεθούν σε μια σειρά από διασκεδαστικές περιπέτειες με φόντο το νησί της Νάξου.

Ο Νίκος Ζαπατίνας («Ένας κι Ένας»,«Εφάπαξ», «Μια φορά και ένα μωρό» κ.α) επιστρέφει στη μεγάλη οθόνη με μια τρυφερή κωμωδία, που βασικό της θέμα είναι η φιλία.
Ο Ηρακλής και ο Αγησίλαος, δύο επιστήθιοι φίλοι, εγκαταλείπουν την Αθήνα και ξεκινούν για τη Νάξο,  όταν μαθαίνουν ότι η πολυαγαπημένη νονά του Ηρακλή μετράει ώρες. Ταυτόχρονα, η Φαίδρα, που ζει μόνιμα στη Γερμανία, ετοιμάζεται να περάσει το πρώτο της καλοκαίρι στην πατρίδα κι έτσι καταφθάνει στο νησί, παρά τις έντονες αντιδράσεις της μητέρας της Ερμιόνης. Η συνάντηση όλων θα γίνει αφορμή για μια σειρά από απίστευτες καταστάσεις ζωής… και θανάτου.


Αστερίξ: Τo Μυστικό του Μαγικού Ζωμού (Astérix: Le secret de la potion magique)
Με τις φωνές των ( στα ελληνικά): Τόνιας Σωτηροπούλου, Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλου,  Άντριας Ράπτη,  Τηλέμαχου Κρεβάικα, Ανδρέα Ευαγγελάτου  κ.α

Η δεύτερη περιπέτεια κινουμένων σχεδίων με τους ήρωες του Ουντερζό και του Γκοσινί,  κατάλληλη για παιδιά.
Οι θρυλικοί Γαλάτες επιστρέφουν  σε μια διασκεδαστική ταινία κινουμένων σχεδίων,  μετά από το επιτυχημένο και ευφυέστατο «Αστερίξ: Η Κατοικία των Θεών».
Έπειτα από μια πτώση κατά τη συγκομιδή του γκι, ο δρυΐδης Πανοραμίξ αποφασίζει πως είναι καιρός να εξασφαλίσει το μέλλον του χωριού.
Μαζί με τον Αστερίξ και τον Οβελίξ ξεκινάει ένα ταξίδι στον γαλατικό κόσμο, αναζητώντας έναν νεαρό, ταλαντούχο δρυΐδη, για να του μεταδώσει το Μυστικό του Μαγικού Ζωμού.
Η νέα περιπέτεια, «Αστερίξ: Τo Μυστικό του Μαγικού Ζωμού» σφύζει από δράση, ατακοδόρικους διαλόγους και ποπ αναφορές , καθώς αφηγείται μία πρωτότυπη ιστορία που παραμένει πιστή στο πνεύμα των θρυλικών κόμικς των Ουντερζό και του Γκοσινί,  προσφέροντας   ένα  απολαυστικό θέαμα στους νέους και τους παλιότερους φίλους του γαλατικού χωριού.


Η ιστορία της πράσινης γραμμής (Ντοκιμαντέρ)
Σκηνοθεσία-σενάριο: Πανίκκος Χρυσάνθου
Παίζουν: Μιχάλης Σοφοκλέους, Τζιχάν Ταριμάν, Ματίας Λιρ, Μαρία Μουστάκα, Ανδρέας Τσουρής, Θεόδωρος Μιχαηλίδης κ.α

 
Μια ιστορία που διαδραματίζεται στην Πράσινη  Γραμμή, φωτίζοντας πως τελικά  αυτά που ενώνουν τους δυο λαούς είναι  περισσότερα από όσα τους χωρίζουν.
Μια ιστορία στην «πράσινη γραμμή» της Λευκωσίας, εκεί όπου ένα τείχος από βαρέλια και συρματοπλέγματα χωρίζει μια πόλη – και μια χώρα, -που ήταν κάποτε ενωμένη.
Ο Κύπρος, ένας Ελληνοκύπριος στρατιώτης, στέλνεται να υπηρετήσει στην «πράσινη γραμμή» της Λευκωσίας στη θέση ενός συναδέλφου του,  που σκοτώθηκε γιατί μπήκε μέσα στη νεκρή ζώνη. Εκεί ανακαλύπτει ότι ένας από τους απέναντι στρατιώτες, ο Μουράτ, μένει στο σπίτι του. Ο πόλεμος ανάγκασε και τους δυο να μετακινηθούν – τον Κύπρο από το βορρά στο νότο και τον Μουράτ από τον νότο στο βορρά. Όταν ο Μουράτ πάει με άδεια στο χωριό, φέρνει στον Κύπρο ένα δώρο από το σπίτι του, μιαν οικογενειακή φωτογραφία, γεγονός που τον αναστατώνει, ενώ ταυτόχρονα  του προτείνει να κάνουν από ένα κρυφό ταξίδι, ο καθένας στην «άλλη πλευρά». Χωρίς να  υπολογίσει τις συνέπειες, Κύπρος δέχεται και μια περιπέτεια ξεκινάει.


Πηγή