Νότιγχαμ Φόρεστ: Η επιστροφή της «Φόρεστ» στα μεγάλα σαλόνια της Premier League μετά από 23 χρόνια απέχει πλέον τρία ενενηντάλεπτα

Νότιγχαμ Φόρεστ: Το όνειρο της μεγάλης επιστροφής στην Premier League πλησιάζει ακόμα περισσότερο για τον ιστορικό σύλλογο.

1999. Τότε ήταν η τελευταία φορά που η «Φόρεστ» στάθηκε αγέρωχη στο χορτάρι ενός γηπέδου της Premier League.

Τότε, τη σεζόν 1998-1999 είχε γνωρίσει έναν ακόμα υποβιβασμό, ο οποίος θα τη βύθιζε σε μια αγωνιστική αβεβαιότητα, χωρίς την παραμικρή προοπτική για επιστροφή στο υψηλότερο επίπεδο.

Να όμως που ήρθε η μέρα, η χρονιά, το timing – όπως θέλετε πείτε το – που η Νότινγχαμ Φόρεστ απέχει μόλις τρία ενενηντάλεπτα από την κορυφαία ποδοσφαιρική κατηγορία της Αγγλίας.

Η νίκη με 2-1 στην έδρα της Σέφιλντ Γιουνάιτεντ ήταν ένα ακόμα ηχηρό μήνυμα από την ομάδα του Βαγγέλη Μαρινάκη. Ένα μήνυμα ότι το ένδοξο παρελθόν της μπορεί να επανέλθει στο προσκήνιο, μέσα από το σύνολο του Στιβ Κούπερ και τον Μιλτιάδη Μαρινάκη, ο οποίος επίσης  έχει αναλάβει ενεργό ρόλο σε διοικητικό επίπεδο.

Στον πρώτο γύρο των Play-Off ανόδου στην EPL, η «Φόρεστ» πέρασε το τεστ με άριστα. Πλέον, μένει να διαχειριστεί τη ρεβάνς και να περάσει στον δεύτερο και καθοριστικότερο γύρο της διαδικασίας.

Εικοσιτρία χρόνια μετά από εκείνη την αποφράδα ημέρα για όλη την πόλη, το Νότιγχαμ μπορεί να πανηγυρίσει μια θρυλική επιστροφή.

Νότιγχαμ Φόρεστ: Κόντρα σε Λούτον ή Χάντερσφιλντ για το μεγάλο come-back

Από τη στιγμή που η ομάδα του Στιβ Κούπερ περάσει στον επόμενο γύρο, θα βρει απέναντί της μια εκ των Λούτον ή Χάντερσφιλντ.

Οι δυο τους ήρθαν ισόπαλες στην έδρα της πρώτης (1-1), με τον επαναληπτικό να έχει οριστεί για τις 16 Μαΐου. Μια μέρα μετά, η Νότιγχαμ θα γνωρίζει πιο είναι το τελευταίο εμπόδιο για την πολυπόθητη επιστροφή.

Ο τελικός στο Wembley, που θα δώσει το τρίτο και τελευταίο εισιτήριο για την Premier League.

Μπορεί να μην ήρθε με απευθείας άνοδο, αλλά μια τέτοια πορεία, που αντικατοπτρίζει τις δυσκολίες των τελευταίων ετών, ίσως να είναι το μονοπάτι που αρμόζει στην δις πρωταθλήτρια Ευρώπης (1979, 1980).


Πηγή