Οι άνθρωποι που είναι ιδιοκτήτες σκύλων, ανακάλυψαν πως τα κατοικίδιά τους, όπως προστατεύουν την ανθρώπινη οικογένεια από τους κινδύνους, θα μπορούσαν να κάνουν το ίδιο με τα κοπάδια αν μεγάλωναν από μικροί μαζί τους.
Τα τελευταία χρόνια γίνεται επιλεκτική αναπαραγωγή του σκύλου περισσότερο για τη συμπεριφορά του και την εμφάνισή του, παρά για τις ικανότητες του.
Όπως προστατεύει την ανθρώπινη οικογένεια ένας σκύλος που μεγάλωσε από κουτάβι μαζί της, έτσι και αυτός που ανατράφηκε από μικρός πλάι στα κοπάδια τα προστατεύει αντί να τα θεωρεί λεία του. Από το Θιβέτ μέχρι την Ισπανία, ειδικά σε ορεινές περιοχές όπου τα κοπάδια κινδύνευαν από λύκους και αρκούδες, τα κουτάβια ανατρέφονταν όχι μόνο για να περιφρουρούν αλλά και για να επιτίθενται χωρίς φόβο στους εισβολείς είτε ήταν ζώα είτε άνθρωποι.
Η μετακίνηση των ποιμνίων για χιλιετίες γινόταν με αργές πεζοπορίες ακολουθώντας συγκεκριμένα μονοπάτια, στα οποία ο ποιμενικός σκύλος έπρεπε να ακολουθεί το κοπάδι και να το προστατεύει από κάθε πιθανό κίνδυνο. Βασικά προαπαιτούμενα ήταν η αντοχή, τα γρήγορα αντανακλαστικά αλλά και ταχύτητα και η δύναμη. Σε αυτά τα στοιχεία ήταν επικεντρωμένη πάντα η αναπαραγωγή/εκτροφή ποιμενικών φυλών.
Εκτός από τη φύλαξη των κοπαδιών, οι πρώιμοι σκύλοι χρησιμοποιούνταν για να οδηγούν τα ζώα σε νέους βοσκοτόπους. Ακόμη χρησίμευαν στην σωστή τοποθέτηση κάποιου ζώου που είχε ξεφύγει απ’ το κοπάδι ή και στην ανεύρεση του σε περίπτωση που είχε χαθεί.
Σε ένα αγρόκτημα, μερικές από τις δουλειές τους ήταν να κρατάνε τα πτηνά και τα άλλα ζώα μακριά από τον κήπο, να οδηγούν τις αγελάδες για άρμεγμα και να σέρνουν το καρότσι με το αρμεγμένο γάλα. Επίσης, λειτουργούσαν και ως συναγερμός σε περίπτωση που κάποιος ξένος είχε εισέλθει στο αγρόκτημα.
Υπάρχει μία διαδεδομένη άποψη ότι οι σκύλοι φύλαξης του κοπαδιού δεν μπορεί να είναι και οδηγοί του κοπαδιού. Κι αυτό συμβαίνει λόγω των εξής διαφορών:
Οι σκύλοι φύλαξης κοπαδιού:
Είναι πολύ ανεξάρτητοι- δεν χρειάζονται την παρουσία του βοσκού
ούτε τη συνεχή του επίβλεψη.
Είναι γενικά μεγαλόσωμοι γιατί θα πρέπει να αντιμετωπίζουν
τις επιθέσεις των θηρευτών.
Συνήθως δεν συγκεντρώνουν αυτοί το κοπάδι.
Δεν δαγκώνουν, δεν οδηγούν και δεν γαυγίζουν στο κοπάδι.
Οι σκύλοι – οδηγοί:
Είναι ευκίνητοι μικρού ή μεσαίου μεγέθους. Υπακού-
ουν στις εντολές του βοσκού και τους βοηθούν στις μετακινήσεις
των κοπαδιών από την μία περιοχή στην άλλη. Αυτό το καταφέρ-
νουν δαγκώνοντας ελαφρά, κυνηγώντας και γαυγίζοντας στα ζώα
του κοπαδιού.
Είναι σκύλοι οι οποίοι δουλεύουν ακολουθώντας τις οδηγίες των
βοσκών και δεν μένουν μόνοι τους με το κοπάδι. Αυτά τα δύο είδη σκύλων λειτουργούν διαφορετικά αλλά μπορούν να συνεργαστούν δουλεύοντας στο ίδιο κοπάδι.
