Οι έφηβοι που προγεννητικά είχαν εκτεθεί σε φυτοφάρμακα παρουσιάζουν τροποποιημένη εγκεφαλική δραστηριότητα σε εργασίες που απαιτούν ικανότητες εκτελεστικού ελέγχου, σύμφωνα με νέα έρευνα.
Τα οργανοφωσφορικά βρίσκονται ανάμεσα στις πιο συνήθεις χρησιμοποιούμενες τάξεις φυτοφαρμάκων στις Ηνωμένες Πολιτείες, παρά τις αυξανόμενες ενδείξεις όπου συνδέουν την προγεννητική έκθεση σε αυτά με γνωστικά και συμπεριφορικά προβλήματα στα παιδιά.
Η έρευνα που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση «Proceedings of the National Academy of Sciences» είναι η πρώτη που χρησιμοποίησε απεικονίσεις του εγκεφάλου για να αποκαλύψει το πώς αυτά τα χημικά επιφέρουν αλλαγές στην εγκεφαλική δραστηριότητα.
Στην παρούσα διαχρονική έρευνα εξετάστηκε πώς η έκθεση σε φυτοφάρμακα και άλλες χημικές τοξίνες του περιβάλλοντος επιδρούν στην ανάπτυξη των παιδιών Η έρευνα διεξήχθη από ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϋ και ξεκίνησε πριν από 20 και πλέον χρόνια.
Προηγούμενες έρευνες είχαν αναδείξει τη σχέση ανάμεσα στην προγεννητική έκθεση σε οργανοφωσφορικά και προβλήματα προσοχής και έκπτωση του IQ.
Εφαρμόζοντας την τεχνική fNRI -η οποία χρησιμοποιεί την υπέρυθρη ακτινοβολία για να καταγράψει την κυκλοφορία του αίματος σε διάφορες περιοχές του εγκεφαλικού φλοιού και είναι πιο οικονομική από την fMRI- σε εφήβους ηλικίας 15 έως 17 παρατήρησαν την εγκεφαλική τους λειτουργία όταν τους ζητούσαν να κάνουν εργασίες οι οποίες απαιτούσαν εκτελεστικές λειτουργίες, προσοχή, κοινωνική νόηση και κατανόηση της γλώσσας.
Συνέλεξαν επίσης δεδομένα από το πρόγραμμα αναφοράς χρήσης φυτοφαρμάκωντης Καλιφόρνιας (California Pesticide Use Reporting program) ώστε να υπολογίσουν την εγγύτητα της κατοικίας των εγκύων γυναικών στα οργανοφωσφορικά.
Διαπιστώθηκε μειωμένη κυκλοφορική δραστηριότητα στο πρόσθιο τμήμα του εγκεφαλικού φλοιού των εφήβων που είχαν εκτεθεί σε αυτά τα χημικά, στα έργα που απαιτούσαν γνωστική ευελιξία και οπτική μνήμη, ενώ αυξημένη κυκλοφορία αίματος στους κροταφικούς λοβούς σε έργα που απαιτούν καλή μνήμη εργασίας.
Οι επιστήμονες υπογραμμίζουν ότι τα αίτια της συγκεκριμένης σχέσης παραμένουν άγνωστα. Παρόλα αυτά, ένας από τους συντάκτες της μελέτης, ο καθηγητής Ψυχιατρικής και Συμπεριφορικών Επιστημών αλλά και καθηγητής Ακτινολογίας στο Πανεπιστήμιο του Σταντφορντ, Άλαν Ρέις, τονίζει ότι τα ίδια πρότυπα συμπεριφοράς με αυτά που βρέθηκαν στη μελέτη εγκεφαλικής δραστηριότητας αυτής της έρευνας έχουν βρεθεί στους πάσχοντες από ποικίλες νόσους, όπως Πάρκινσον, Αλτσχάιμερ και διαβήτη τύπου 1.
«Η υψηλότερη ενεργοποίηση του εγκεφάλου αναπαριστά ενδεχομένως μια προσπάθεια του εγκεφάλου να ανταποκριθεί στη λειτουργική του ανεπάρκεια χρησιμοποιώντας περισσότερες νευρωνικές πηγές», δηλώνει ο ίδιος.
Οι ερευνητές φιλοδοξούν να επαναλάβουν αυτές τις μετρήσεις στο μέλλον για να διαπιστώσουν αν ο αντίκτυπος αυτών των χημικών διατηρείται μακροπρόθεσμα.
