Όλα δείχνουν να πηγαίνουν καλά χωρίς κάποια παραφωνία. Αυτή σου η αίσθηση διατηρείται μέχρι να ολοκληρωθεί ο καφές σας. Μετά όλα γκρεμίζονται. Μόλις μπαίνετε στο αυτοκίνητο και παίρνετε το δρόμο της επιστροφής καταλαβαίνεις πως η συνάντηση δε στέφθηκε με επιτυχία, όπως είχες εικάσει αρχικά. Ο σύντροφός σου αρχίζει να τα «μασάει». Οι μέρες περνούν και γίνεται πια ξεκάθαρο πως δε συμπαθεί τους γονείς σου. Ο λόγος; Αγνοείται.
Οι προτάσεις σου για επανάληψη της συνάντησης πέφτουν στο κενό και εκείνος δείχνει δυσφορία κάθε φορά που αναφέρεσαι σε αυτούς. Πώς λεγόταν η ταινία; «Απλώς δε σε γουστάρει». Στην περίπτωση σου το «σε» πρέπει να γίνει «τους» και το νόημα είναι ένα. Ο σύντροφός σου δε θέλει να έχει επαφές με τους γονείς σου. Αυτά.
Μην κλαις και μη λυπάσαι. Συμβαίνουν αυτά ακόμα κι αν οι λόγοι δεν είναι προφανείς. Δεν είναι υποχρεωμένος να τους συμπαθήσει, ούτε κι εσύ είναι απαραίτητο να κανονίζεις κοινές εξόδους κάθε δεύτερο Σάββατο.
Η κατάσταση όμως χρήζει συζήτησης. Πρέπει να τον κάνεις να καταλάβει πως οι «σημαντικοί άλλοι» για εσένα είναι και οι γονείς σου. Πρέπει με ηρεμία και διάλογο να του δείξεις πως οι γονείς σου είναι σημαντικό κομμάτι της ζωής σου χωρίς αυτό να σημαίνει πως η σχέση σας δεν είναι προτεραιότητά σου.
Το «κλειδί» κάθε ευτυχισμένης σχέσης δεν είναι οι συμβιβασμοί αλλά η επικοινωνία. Άνοιξε τα χαρτιά σου και μίλα του με ειλικρίνεια για όσα σε κάνει να νιώθεις η στάση του. Αν δεν το θέλει, δε θα τον αναγκάσεις, αλλά θα του έχεις δηλώσει ξεκάθαρα πώς σε κάνει να αισθάνεσαι.
Πηγή
