Ο Τιάγκο Σίλβα λέει αντίο (video)

Ο αριστοκρατικός Βραζιλιάνος κεντρικός αμυντικός, Τιάγκο Σίλβα, εντάχθηκε στους “μπλε” ως ελεύθερος το 2020, αφού έφτασε στο τέλος του συμβολαίου του με την Παρί Σεν Ζερμέν.

Ο Σίλβα είναι πλέον 39 ετών και αναμένεται να επιστρέψει στην πατρίδα του, αφού προηγουμένως είχε δηλώσει την επιθυμία να τελειώσει την καριέρα του εκεί όπου ξεκίνησαν όλα, στη Φλουμινένσε. Αυτή η κίνηση θα γίνει έχοντας δημιουργήσει πολλές και μόνιμες αναμνήσεις στο δυτικό Λονδίνο, με τον Νοτιοαμερικανό να στέλνει ένα συναισθηματικό μήνυμα στους οπαδούς της Τσέλσι.

«Η Τσέλσι σημαίνει πολλά για μένα. Ήρθα εδώ με την πρόθεση να μείνω μόνο για ένα χρόνο και τελικά έγιναν τέσσερα χρόνια. Όχι μόνο για μένα, αλλά και για την οικογένειά μου. Οι γιοι μου παίζουν στην Τσέλσι, οπότε είναι πηγή μεγάλης υπερηφάνειας να είμαι μέλος της οικογένειας της Τσέλσι – κυριολεκτικά επειδή οι γιοι μου είναι εδώ. Ελπίζω να μπορέσουν να συνεχίσουν την καριέρα τους εδώ, σε αυτόν τον νικηφόρο σύλλογο, στον οποίο πολλοί παίκτες επιθυμούν να γίνουν μέλος. Νομίζω ότι σε ό,τι έκανα εδώ κατά τη διάρκεια των τεσσάρων ετών, έδινα πάντα τα πάντα. Αλλά, δυστυχώς, όλα έχουν μια αρχή, μια μέση και ένα τέλος. Αυτό δεν σημαίνει ότι αυτό είναι ένα οριστικό τέλος. Ελπίζω να αφήσω την πόρτα ανοιχτή, ώστε στο εγγύς μέλλον να μπορέσω να επιστρέψω, έστω και σε άλλο ρόλο εδώ. Αλλά… είναι μια απερίγραπτη αγάπη. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ευχαριστώ.

Προφανώς, όταν ξεκίνησα εδώ, ήταν κατά τη διάρκεια της πανδημίας, οπότε δεν υπήρχαν οπαδοί στο γήπεδο. Αλλά μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, έγινε κάτι πολύ ξεχωριστό για μένα και στη συνέχεια, όταν οι οπαδοί άρχισαν να επιστρέφουν στο γήπεδο και η ζωή επανήλθε στην κανονικότητα, άρχισα να αισθάνομαι μεγάλη αγάπη και σεβασμό για την ιστορία μου και για το ξεκίνημά μου εδώ. Είναι ήδη δύσκολο να αποχαιρετάς κάποιον υπό τις πιο φυσιολογικές συνθήκες, αλλά όταν υπάρχει αμοιβαία αγάπη, είναι ακόμα πιο δύσκολο. Αλλά μια φορά Μπλε, πάντα Μπλε. Ο τρόπος με τον οποίο ήρθα στον σύλλογο, με την υποστήριξη του συλλόγου, έφτασα στον σύλλογο ως ηγέτης, παρόλο που δεν αισθανόμουν έτσι έχοντας φτάσει ως νέος. Είναι πάντα δύσκολο να ενσωματωθείς, αλλά σιγά-σιγά έγινα μέρος της ομάδας και ο (Φρανκ) Λάμπαρντ έπαιξε μεγάλο ρόλο σε αυτό. Του είμαι ευγνώμων γι’ αυτό. Ήταν ένα όνειρο, σίγουρα ένα όνειρο. Ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα δεν φανταζόμουν ότι θα μπορούσα να πετύχω τόσο σπουδαία πράγματα και να κερδίσω έναν από τους κορυφαίους τίτλους, το Champions League, σε έναν από τους μεγαλύτερους συλλόγους του κόσμου. Οι αποχαιρετισμοί είναι για εκείνους που φεύγουν και δεν επιστρέφουν. Εγώ σκοπεύω να επιστρέψω μια μέρα…».